IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Την Κυριακή διεξάγεται ο δεύτερος γύρος των προεδρικών εκλογών στη Γαλλία. Οι περισσότεροι παρατηρητές αναμένουν, ο κεντρώος Εμμανουήλ Μακρόν να κερδίσει τη λευκή εθνικίστρια, Μαρίν Λε Πεν – παρακαλώ, ας σταματήσουμε να δίνουμε περισσότερη αξία  στην πολιτική της, αποκαλώντας την «λαϊκισμό». Είμαι σίγουρος ότι οι κανόνες των Times μου επιτρέπουν να δηλώσω απερίφραστα ότι ελπίζω ειλικρινά, η κοινή λογική να μην κάνει λάθος. Μια νίκη της Λε Πεν θα αποτελούσε καταστροφή για την Ευρώπη και τον κόσμο. Ωστόσο, πιστεύω επίσης, ότι έχει νόημα να θέσω μερικά ερωτήματα σχετικά με το τι τρέχει. Πρώτον, πώς έφτασαν τα πράγματα σ’ αυτό το σημείο; Δεύτερον, μια ήττα της Λε Πεν θα ήταν άραγε κάτι περισσότερο από μια ανάσα ανακούφισης εν μέσω της συνεχιζόμενης ευρωπαϊκής κρίσης; Όπως ο καθένας σε αυτήν την πλευρά του Ατλαντικού, δεν καταφέρνω να δω εν μέρει τη Γαλλία παρά μέσα από ένα «Τραμπικό» πρίσμα. Είναι όμως σημαντικό να συνειδητοποιήσουμε ότι οι παραλληλίες μεταξύ της γαλλικής και

Οι μητροπόλεις της αφθονίας και η παραμελημένη περιφέρεια.  Ο νέος διχασμός της Γαλλίας μετά τον πρώτο γύρο των προεδρικών εκλογών Η υποψήφια της άκρας δεξιάς Μαρίν Λεπέν, σημείωσε τις καλύτερες επιδόσεις της στις αγροτικές ζώνες και στις μικρές πόλεις οι οποίες τις έδωσαν το εισιτήριο για τον δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών. «Η ανάλυση των ψήφων φανερώνει ένα διπλό ρήγμα, κοινωνικό και γεωγραφικό», του γαλλικού εκλογικού σώματος, σχολίασε ο γενικός γραμματέας του εργατικού συνδικάτου Force Ouvriere Ζαν-Κλοντ Μαγί. Ο χάρτης των αποτελεσμάτων αντανακλά πράγματι τη διαίρεση σε δύο Γαλλίες, την οποία περιγράφουν γεωγράφοι και κοινωνιολόγοι: αυτή την μητροπόλεων, βιτρίνα της ευτυχούς παγκοσμιοποίησης, και αυτή των περιφερειακών ζωνών, των μικρών και μεσαίων πόλεων, των ζωνών της υπαίθρου που βρίσκονται μακριά από τις πιο δυναμικές συγκεντρώσεις θέσεων απασχόλησης, εγκαταλειμμένες από τις δημόσιες υπηρεσίες. «Μακρόν-Λεπέν: οι δύο Γαλλίες» είναι ο τίτλος

Για τους Έλληνες που ζουν στην Γαλλία αυτή την προεδρική χρονιά το σκηνικό μπορεί να τους δημιουργεί μια περίεργη αίσθηση ντεζά-βου.  Περπατώντας στο Παρίσι έχω την περίεργη αίσθηση ότι όλα αυτά τα έχω ξαναδεί . Τα πανεπιστήμια της πόλης λυγίζουν κάτω από την πίεση καθώς οι δημόσιες επενδύσεις στην παιδεία μειώνονται.  Ακόμα και η διάσημη βιβλιοθήκη της Σορβώνης αναγκάστηκε να κλείσει για ορισμένες μέρες , καθώς δεν υπήρχαν πόροι για να πληρωθούν οι μισθοί κάποιων εργαζομένων. Η απασχόληση γίνεται κάτι όλο και περισσότερο σπάνιο και η νεολαία ονειρεύεται ένα καλύτερο μέλλον σε άλλες χώρες. Η κατάσταση που επικρατεί στην Γαλλία είναι ιδιότυπη.  Μια άτυπη, χαμηλής έντασης λιτότητα έχει επιβληθεί στα γαλλικά νοσοκομεία, πανεπιστήμια και δημόσιες υπηρεσίες . Αλλά αυτό πρόκειται να αλλάξει. Ο νέος Πρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας θα είναι ένας Πρόεδρος λιτότητας. Οι Γάλλοι -όπως και οι Έλληνες ψηφοφόροι- έχουν γυρίσει την πλάτη στα δυο κυρίαρχα κόμματα της γαλλικής πολιτικής ζωής,

1.  Το 2012, η Γαλλία έκανε κάτι ασυνήθιστο.  Καταψήφισε τον απερχόμενο Προεδρό της- τον υπερκινητικό, υπερφιλόδοξο και υπερβολικά σατανικό Σαρκοζί - στερώντας του το δικαίωμα σε μια δεύτερη θητεία, δικαίωμα που είχαν οι προκάτοχοί του Μιτεράν και Σιρακ. Το είχε πάθει και ο Ζισκάρ, το 1981. Αλλά εκείνος τουλάχιστον είχε υποκύψει στο ακαταμάχητο ρεύμα Μιτεράν και στην επιθυμία της Γαλλίας να αλλάξει, μετά από δεκαετίες, πολιτικό πρόσημο. Στην περίπτωση Σαρκοζί, αντίθετα, η Γαλλία ήθελε απλώς να απαλλαγεί από αυτόν, τόσο ώστε ψήφισε μια άχαρη μετριότητα,  τον Φρανσουά Ολάντ . Από τον οποίο, πέντε χρόνια αργότερα, ήθελε επίσης να απαλλαγεί, τόσο ώστε του απαγόρευσε να συμμετάσχει καν στις εκλογές (για πρώτη φορά στην ιστορία), απειλώντας τον με εξευτελισμό μέσω των δημοσκοπήσεων.  Δυο φορές μέσα σε δυο χρόνια δεν είναι σύμπτωση . Είναι ένδειξη ενός χάσματος που όλο και διευρύνεται μεταξύ εκπροσώπων και εκπροσωπουμένων, μεταξύ εκλογέων και εκλεγμένων. Και το χάσμα γεμίζει με δυσπισ

Προεδρικές εκλογές στη Γαλλία:  Όλα όσα πρέπει να ξέρετε Περί τα  47 εκατομμύρια ψηφοφόροι  καλούνται σήμερα στις κάλπες για την ψηφοφορία του πρώτου γύρου των προεδρικών εκλογών στη Γαλλία. Ο πρόεδρος της Γαλλίας εκλέγεται με καθολική και άμεση ψηφοφορία, με πλειοψηφικό σύστημα δύο γύρων για πενταετή θητεία που μπορεί να ανανεωθεί άπαξ. Ο πρόεδρος πρέπει να εξασφαλίσει την απόλυτη πλειοψηφία κατά τον πρώτο ή το δεύτερο γύρο των εκλογών, όποιο και αν είναι το ποσοστό συμμετοχής. Η  λευκή ψήφος  (το «λευκό») που επιτρέπει την έκφραση άρνησης επιλογής  δεν αναγνωρίζεται στην Γαλλία . Βάσει του νόμου του 2014, τα λευκά ψηφοδέλτια καταμετρώνται χωριστά από τα άκυρα και καταγράφονται στα πρακτικά κάθε εκλογικού τμήματος, αλλά δεν λαμβάνονται υπ΄όψιν στον υπολογισμό των εκφρασμένων ψήφων. Ο  δεύτερος γύρος  των προεδρικών εκλογών θα διεξαχθεί στις  7 Μαΐου . Τα  66.546 εκλογικά κέντρα της Γαλλίας  άνοιξαν στις 08.00 τοπική ώρα (09.00 ώρα Ελλάδος) και κλείνουν στις 19.00

Jürgen Habermas Μία ημέρα πριν από τη διεξαγωγή του α' γύρου στις γαλλικές εκλογές, ο διάσημος Γερμανός φιλόσοφος Γιούργκεν Χάμπερμας αναφέρεται στην ανάδυση των δεξιών λαϊκιστών σε αρκετές ευρωπαϊκές χώρες, επιρρίπτοντας ευθύνες στην πολιτική που ακολουθεί η καγκελάριος της Γερμανίας, Άνγκελα Μέρκελ. Μιλώντας στην εφημερίδα του Αμβούργου «Die Zeit», o Χάμπερμας επισήμανε πως « ήταν η ανικανότητα των εθνικών κυβερνήσεων να συνεργαστούν στις Βρυξέλλες, η οποία καταρχάς επέτρεψε την ανάδυση των δεξιών λαϊκιστών. Ένα πολύ χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η -υπό την καθοδήγηση της γερμανικής κυβέρνησης- επιβληθείσα πολιτική αντιμετώπισης της κρίσης, η οποία δεν επέλυσε τη συνεχιζόμενη ακόμα οικονομική κρίση, αλλά επιτάχυνε τη διεύρυνση του χάσματος των εθνικών οικoνομιών μεταξύ βορρά και νότου και διέσπασε βαθιά την Ευρώπη». Συνεχίζοντας, ο Γερμανός φιλόσοφος υπογράμμισε πως «σημαντικό δεν είναι το ερώτημα "υπέρ" ή "κατά" των Βρυξελλών, αλλ