IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Η ​Ελλάδα, το πρώτο ανεξάρτητο μετα-οθωμανικό κράτος, έγινε πρότυπο για τις υπόλοιπες εθνοκατασκευές. Το ελλαδικό έδαφος και το ελληνικό έθνος διαμορφώθηκαν κατά τον 19ο και στις αρχές του 20ού αιώνα, σύμφωνα με το ευρωπαϊκό «βεστφαλιανό» πρότυπο. Η Συνθήκη της Λωζάννης, η συμβολική απόληξη της τεκτονικής αυτής διαδικασίας, κατέχει κομβικό ρόλο, ως αφετηρία, και για την τουρκική εθνογένεση. Κανένα κράτος από όσα προέκυψαν από την Οθωμανική Αυτοκρατορία δεν υπέστη ταχύτερο και περισσότερο ριζοσπαστικό εκδυτικισμό από την Τουρκία: αλλαγή του αλφαβήτου και της γλώσσας, τροποποίηση της ενδυμασίας, παρέμβαση στις σχέσεις των φύλων, κατάργηση του χαλιφάτου, «δημιουργική» ιστοριογραφία και, κυρίως, διαχωρισμός θρησκείας και πολιτικής. Ο Κεμάλ προσάρμοσε τη γαλλική laïcité στις τουρκικές συνθήκες, στην τουρκική laiklik. Επέβαλε τη μετάβαση από τα οθωμανικά μιλέτια και τη μουσουλμανική οικουμενική κοινότητα, την ούμα, σε μια τουρκική νεωτερική εθνική οντότητα, οροθετημένη από το έδα

ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ  Γιατί η Τουρκία δεν τιμωρείται ποτέ:  Τα εγκλήματα εναντίον της Κύπρου και της Θράκης…   Ο κάιζερ Γουλιέλμος Β΄ (κέντρο, με το κράνος) στην Κωνσταντινούπολη το 1917. Πίσω του διακρίνεται ο Ταλαάτ Πασάς. Aπό το βιβλίο «Talaat Pasha. Father of Modern Turkey, Architect of Genocide» του Χανς - Λούκας Κίζερ (δεξιά). Το πρωινό της Τρίτης 15 Μαρτίου του 1921, ο Ταλαάτ Πασάς, πρώην ισχυρός άνδρας της Τουρκίας, βγήκε από το σπίτι του στο Βερολίνο, στη Χάντεμπεργκστράσε 4, όταν ο 24χρονος Αρμένιος Σογομόν Τεχλιριάν τον πυροβόλησε και τον σκότωσε. Ο Ταλαάτ ήταν 47 ετών. Σύμφωνα με τον Πίτερ Μπαλακιάν, συγγραφέα του «Ο Τίγρης φλέγεται. Η Αρμενική Γενοκτονία και η ολιγωρία της Δύσης» (εκδ. Καστανιώτη, 2006), ο Τεχλιριάν «είχε παρακολουθήσει τις αδελφές του να βιάζονται, τον αδελφό του να αποκεφαλίζεται, τους γονείς του να δολοφονούνται κατά τη διάρκεια μιας πορείας θανάτου στο Ερζερούμ το 1915». Ο δε Ταλαάτ υπήρξε εμπνευστής της εξόντωσης ενός και πλέον εκατομ

Sait Çetinoğlu Μετά την ανακωχή του Μούδρου, τα ηνία ανέλαβαν σταδιακά οι κεμαλικοί, για να διευθύνουν το πέρασμα από την Αυτοκρατορίας στην «δημοκρατία». Οι κεμαλικοί ήταν μια ελίτ τάξη στρατιωτικών, τα μέλη της οποίας ήταν συνηθισμένα να είναι ιδιοκτήτες ενός κράτους το οποίο και να το διοικούν. Έτσι, με βάση αυτό το δεδομένο, οι διοικούντες την νέα Τουρκία, σαν μια «αναβίωση του τύπου των διοικούντων τους Μαμελούκους» (1), όπου οι διοικούντες εξασφαλίζουν την γαλήνη και την ηρεμία στην κοινωνία και οι διοικούμενοι αναλαμβάνουν την ευθύνη της παραγωγής του πλούτου, με σκοπό τη διαιώνιση των διοικούντων (2), κάθισαν πάνω στο σβέρκο τάξεων που μπορούσαν να αυτοδιοικηθούν, χωρίς όμως αν έχουν τη δυνατότητα παρέμβασης στα θέματα διακυβέρνησης της χώρας. Από αυτήν την άποψη, η ιδεολογία του κεμαλισμού και η βάση του κοσμικού, εκδυτικισμένου εθνικισμού είναι στην ουσία συνέχεια του εθνικιστικού ρατσιστικού τουρκικού «ιδεώδους» των οπαδών του Κομιτάτου Ένωσις και Πρόοδος, με ψαλι

ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ: (1) Έκθεση του Τούρκου Δζεμάλ Μουσχέτ:  «Ο Κεμάλ εύρεν έδαφος δράσεως». (2) Τοπάλ Οσμάν:  Ποιος ήταν ο αδίστακτος σφαγέας των Ποντίων. (3) Μουσταφά Κεμάλ:  Ο «σταχτής λύκος»  και η πολιτική της εθνοκάθαρσης.   (4) Αμελέ ταμπουρού, μια βέβαιη πορεία προς το θάνατο.    (5)  Η γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου.   (6)     Ποιος πραγματικά ήταν ο Μουσταφά Κεμάλ,  ο άνθρωπος  που αιματοκύλησε τον Πόντο.   (7)  Μαύρη Βίβλος Διωγμών και Μαρτυρίων.      (8)  Σεισμό θα φέρουν τα ντοκουμέντα για τη Γενοκτονία  που ανακάλυψε ο Τανέρ Ακτσάμ. (9)    Η Γενοκτονία των χριστιανικών πληθυσμών της Ανατολής:  Μια νομική προσέγγιση. (10) Χαλαμονή σημαίνει καταστροφή. 'Ενα βιωματικό οδοιπορικό στην ιστορία των Ποντίων,  από το 1875 έως σήμερα. Πώς ο τουρκικός εθνικισμός οδήγησε  στη Γενοκτονία των Ποντίων. «Ο ύψιστος Θεός έπλασε τον Τούρκο ανώτερο» . Μέσα σε έναν μόνο στίχο του Ζιγιά Γκιοκάλπ, του πατέρα του ιδεολογικού ρεύματος του παντου