IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

"Δεν μπορείς να τα χρησιμοποιήσεις (τα πυρηνικά) για να χτυπήσεις πρώτος. Έχουν αξία μόνο ως αποτροπή. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί φτιάχνουμε τόσα όσα φτιάχνουμε". J.F. Kennedy  στον R.MacNamara H Trumpland είναι μία πολύ ευνοημένη από τη Γεωγραφία και την Ιστορία χώρα. Βόρεια και Νότια έχει γείτονες οι οποίοι ουδέποτε την απείλησαν ενώ ανατολικά και δυτικά έχει ωκεανούς, "τα υγρά περιουσιακά της στοιχεία", όπως τα περιέγραψε ο Αμερικάνος ιστορικός Tomas Bailay. Από το 1957, χρονιά την οποία η Σοβιετική Ένωση δοκίμασε τον πρώτο διηπηρωτικό (ICBM) πύραυλο, έπαψαν να αισθάνονται απολύτως ασφαλείς και από τις 9/11/2001, οι Αμερικάνοι άρχισαν να κοιτάνε συχνά πίσω από την πλάτη τους. Τις τελευταίες εβδομάδες όμως άρχισαν να κοιτάνε με ανησυχία και προς τα επάνω. Είναι η δεύτερη φορά στην ιστορία της Αμερικής που η πυρηνική απειλή είναι πλέον επικείμενη και τα κλειδιά του Αρμαγεδδώνα στην τσέπη όχι μίας αντίπαλης ιδεολογικά αλλά δοκιμασμένα ορθολογικής ηγ

  Ο αμερικανικός πληθυσμός δεν έχει καμία αμφιβολία για τη σοβαρότητα των τεκταινομένων περί την κορεατική χερσόνησο. Σύμφωνα με έρευνα για λογαριασμό του CNN, το 62% των ερωτηθέντων πιστεύουν ότι η Βόρεια Κορέα αποτελεί σοβαρή απειλή, ενώ το 23% εκτιμά την απειλή ως μέτρια. Μόνο το 5% των Αμερικανών θεωρεί ότι το "ερμητικό βασίλειο” του Kim δεν συνιστά απειλή για τις ΗΠΑ. Το Ιράν και η Κίνα υπολείπονται κατά πολύ της "κορεατικής απειλής”, με ποσοστά της τάξης του 33% και 20% αντιστοίχως, ενώ μόνο το Ισλαμικό Κράτος εκτιμάται ως μεγαλύτερος κίνδυνος (64%). Με άλλα λόγια, οι εντάσεις των τελευταίων ημερών είχαν σαφές αποτύπωμα στην αμερικανική κοινή γνώμη. Μόνο που δεν ισχύει το ίδιο για τον ένοπλο βραχίονα του αμερικανικού κράτους... Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία της Πολεμικής Αεροπορίας τα οποία επικαλούνται οι Military Times, λιγότερα από τα μισά συμβατικά βομβαρδιστικά αεροσκάφη Β-52 στα οποία θα στηριζόταν μια επιχείρηση κατά της Βορείου Κορέας, για την

Το 1993 η Βόρεια Κορέα, κράτος τότε μέλος της NPT (Συνθήκη Μη Διάδοσης Πυρηνικών Οπλων), κατηγορείται από τον Διεθνή Οργανισμό Ατομικής Ενέργειας (ΙΑΕΑ) για απόκρυψη πυρηνικών δραστηριοτήτων της από τον διεθνή έλεγχο. Στη συνέχεια, το 2003, η χώρα βγαίνει μονομερώς από το καθεστώς διεθνούς ελέγχου της NPT, πετώντας τους επιθεωρητές του ΙΑΕΑ εκτός της χώρας. Με την ενέργειά της αυτή η Β. Κορέα καταπάτησε διεθνείς συμβάσεις και προκάλεσε συναγερμό στη διεθνή κοινότητα και στα αρμόδια όργανα, τον ΙΑΕΑ και το Συμβούλιο Ασφαλείας. Την ίδια χρονιά, το 2003, κάτω από την πίεση των ΗΠΑ και με καθοριστικό ρόλο της Κίνας, η Β. Κορέα κάθεται στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων των έξι (Six Party Talks) με τις Ηνωμένες Πολιτείες, Ρωσία, Κίνα, Ιαπωνία και Νότια Κορέα. Εξι χρόνια αργότερα, το 2009, και αφού σε όλο το μεσοδιάστημα δεν έπαψε να παρεμποδίζει κάθε πρόοδο των διαπραγματεύσεων με επαναλαμβανόμενες πυραυλικές δοκιμές και άλλες προκλήσεις, η Β. Κορέα εγκαταλείπει τις διαπραγματεύ

Τις τελευταίες δύο δεκαετίες συναντήθηκα πολλές φορές με αξιωματούχους της κυβέρνησης της Βόρειας Κορέας. Η εμπειρία αυτή με έφερε σε επαφή με τον τρόπο σκέψης των Βορειοκορεατών σε ό,τι αφορά την προστασία της εθνικής τους ασφάλειας. Εκτιμώ πως ο πρόεδρος Τραμπ διαπράττει μεγάλο σφάλμα νομίζοντας ότι η απειλή στρατιωτικού πλήγματος και ενίσχυσης των κυρώσεων θα πείσουν τη Βόρεια Κορέα να εγκαταλείψει το πυρηνικό της οπλοστάσιο. Η κυβέρνηση Τραμπ επέλεξε προσέγγιση βασισμένη στην άσκηση πίεσης, η οποία δεν πρόκειται να επιφέρει το επιθυμητό αποτέλεσμα. Κάθε απειλή ενισχύει την αποφασιστικότητα της κυβέρνησης της Βόρειας Κορέας και επισπεύδει την πρόοδο του πυρηνικού και πυραυλικού της προγράμματος, εμπλέκοντας τις ΗΠΑ σε παρατεταμένη και ιδιαίτερα επικίνδυνη κρίση στην κορεατική χερσόνησο. Εδώ και 60 χρόνια, η Β. Κορέα έχει αντισταθεί επιτυχώς όχι μόνο στην πίεση των μεγάλων δυνάμεων, αλλά και σε απόπειρες χειραγώγησής της από τους πάτρωνές της, την ΕΣΣΔ και την Κίνα.

 Θα το θυμάμαι για χρόνια εκείνο το βίντεο. Ένα Mi-8, ένα παλιό μα ανθεκτικό ρωσικό ελικόπτερο, πετά πάνω από μια πόλη. Παρακολουθούμε τους επιβαίνοντες, μουστακαλήδες σαραντάρηδες με χρωματιστά πουκάμισα και μυτερά παπούτσια, να παρατηρούν  το έδαφος σιωπηλοί. Ξαφνικά σηκώνουν κάτι καλάσνικοφ κι αρχίζουν να γαζώνουν. Δε τους νοιάζει το σημάδι, ρίχνουν αδιακρίτως για να σπείρουν τον πανικό, και μετά σταματούν. Το ελικόπτερο συνεχίζει την πτήση του χωρίς κανείς να βγάλει άχνα. Τέλος του κλιπ. Την σκηνή τούτη είχε τύχει να πετύχω όταν ο συριακός εμφύλιος ήταν στα σπάργανα, στην ρομαντική περίοδο που η δυτική κοινή γνώμη ζούσε με την αυταπάτη ότι εναντίον του Άσσαντ μάχονταν μετριοπαθείς ιδεαλιστές, με στόχο να εδραιώσουν στην χώρα μια δίκαιη δημοκρατία. Οι τραμπούκοι που περιέγραψα δεν ήταν παρά υποστηρικτές του καθεστώτος, ίσως στρατιωτικοί, ίσως αστυνομικοί, ίσως απλώς στελέχη του Μπάαθ, και φορούσαν πολιτικά, όπως συνηθιζόταν τότε, επιδιώκοντας αφελώς να αποκρύψουν αυτή

Καθώς οι Ηνωμένες Πολιτείες επιχειρούν να διαμορφώσουν τη νέα τους πολιτική προς την Ασία, ο υπουργός εξωτερικών τους, Ρεξ Τίλερσον, πραγματοποίησε την πρώτη του επίσημη επίσκεψη στην Ήπειρο αυτή. Συγκεκριμένα, επισκέφθηκε την Ιαπωνία, τη Νότιο Κορέα και την Κίνα.  Η διεθνής προσοχή στράφηκε σε δύο κυρίως πτυχές της πρωτοβουλίας Τίλερσον: στις συζητήσεις για το πυρηνικό πρόγραμμα της Βορείου Κορέας και στη διαμόρφωση των σινοαμερικανικών σχέσεων. Ξεκινώντας με το διαφαινόμενο αδιέξοδο στο ζήτημα της Βορείου Κορέας, ο Αμερικανός υπουργός εξωτερικών ανέφερε από τη Σεούλ πως η «στρατηγική υπομονή» έχει εξαντληθεί και ότι η χώρα του εξετάζει όλες τις διαθέσιμες επιλογές.  Στο ίδιο μήκος κύματος, ο Ντόναλντ Τραμπ έγραψε σε tweet του ότι η Πιονγκ γιάνγκ «συμπεριφέρεται πολύ άσχημα», κατηγορώντας το Πεκίνο πώς έχει κάνει «λίγα για να βοηθήσει». Με αυτό το πλαίσιο, οι περισσότεροι Αμερικανοί αναλυτές εκτιμούν πως η Βόρειος Κορέα θα μπορούσε να αποτελέσει την πρώτη πραγματική