IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

  «Τι σηματοδοτεί η στρατηγική ήττα της Ρωσίας  στο Ουκρανικό» Για την Ρωσία αυτός ο πόλεμος δείχνει να έχει χαθεί  και αυτή η διαπίστωση είναι μη αναστρέψιμη, ανεξαρτήτως από το ποια θα είναι η τελική του έκβαση στο έδαφος της Ουκρανίας.  Η Ουκρανία άλλωστε, είναι μόνο το πεδίο  επί του οποίου διεξάγονται τυπικά οι πολεμικές επιχειρήσεις.  Το πραγματικό διακύβευμα αυτής της σύγκρουσης είναι πολύ ευρύτερο  και από την πρώτη στιγμή τονίσαμε ότι  σχετίζεται ευθέως με το νέο ισοζύγιο ισχύος στον νεο-ψυχροπολεμικό  κόσμο που αναδύεται… Για την Ρωσία αυτή η ήττα έχει στρατηγικά χαρακτηριστικά , ενώ σε όσα αφορούν στην περαιτέρω αποτίμησή της,  φαίνεται ότι υπήρξε πολυδιάστατη .  Δεν απομυθοποιήθηκε μονάχα η ικανότητά της να ανταποκριθεί με επιτυχία στις απαιτήσεις μιας μεσαίας  συμβατικής πολεμικής αναμέτρησης, έχοντας σταθμίσει πλήρως την σχέση κόστους – οφέλους. Απομυθοποιήθηκε πρωτίστως η ικανότητά της να διαχειριστεί επιτυχώς το πλεονέκτημα του αιφνιδιασμού , το οποίο ομολογουμένως είχ

  Γιατί η ρωσική εισβολή τρομάζει τις βιομηχανίες της Δύσης. Σε πείσμα όσων από εμάς δεν πίστεψαν τις δημόσιες προειδοποιήσεις του Αμερικανού προέδρου και ορισμένων ευρωπαίων ομολόγων του, η Ρωσία προχώρησε στην εισβολή που διαβεβαίωνε όλο τον κόσμο πως δεν είχε πρόθεση να κάνει. Πέρα από τις άμεσες συνέπειες του πολέμου για τους κατοίκους της περιοχής, όλοι περιμένουμε να δούμε την πλήρη έκταση των κυρώσεων που θα επιβληθούν στη Ρωσία, κυρώσεις οι οποίες σίγουρα δεν θα είναι τόσο ανώδυνες όσο φάνηκε πριν λίγες ημέρες. Οι χρηματιστηριακές αγορές, και πάρα πολλές επιχειρήσεις, προετοιμάζονται για τα προβλήματα που είναι σχεδόν σίγουρο πως σύντομα θα αντιμετωπίσουν, είτε σαν άμεση συνέπεια των κυρώσεων είτε σαν έμμεση συνέπεια του πολέμου. Δεν χρειάζεται να επισημάνουμε τις δυσκολίες που θα αντιμετωπίσουν οι ευρωπαϊκές βιομηχανίες με την αναμενόμενη περαιτέρω αύξηση του ενεργειακού κόστους, δεδομένης της νέας ανόδου της τιμής του πετρελαίου και του φυσικού αερίου. Πέρα από αυτό όμως, έν

  Η στάση της Γερμανίας στην κρίση της Ουκρανίας . Ο όρος-κλειδί για την κατανόηση της εξωτερικής πολιτικής της Γερμανίας και κυρίως τη στάση της στην Ουκρανική κρίση είναι η “ Ostpolitik” (ανατολική πολιτική) . Ο όρος έχει τις ρίζες του στην εποχή του Ψυχρού Πολέμου και αφορά σε μια στρατηγική με στόχο την εξομάλυνση των σχέσεων μεταξύ Γερμανίας και Ανατολικού Μπλοκ, υπό το σύνθημα “αλλαγή μέσω της προσέγγισης”. Επί Willy Brandt, η Δυτική Γερμανία ήταν μια δύναμη που αμφισβητούσε στο status-quo, επιδιώκοντας την επανένωσή της με την Ανατολική Γερμανία. Ωστόσο σήμερα παρατηρείται αλλαγή του γεωπολιτικού πλαισίου και κατ’ επέκταση των γερμανικών επιδιώξεων. Η σημερινή Γερμανία συνιστά μια δύναμη-υπέρμαχο της διατήρησης του status-quo, με τη Ρωσία να διαδραματίζει πλέον το ρόλο του αναθεωρητή. Κρίσιμη παράμετρος που διευκόλυνε την Ostpolitik είναι το λεγόμενο Osthandel (ανατολικό εμπόριο), το οποίο συνέβαλε στην εντατικοποίηση και συστηματικοποίηση των γερμανορωσικών οικονομικών -και κυρ

  Ελλάδα: Απαιτείται άμεση αξιοποίηση όλων Ανεξαιρέτως των μορφών ενέργειας. Τα γεγονότα των τελευταίων ημερών με άξονα αναφοράς την Ρώσο-Ουκρανική κρίση ήρθαν να καταδείξουν για μια ακόμα φορά τον μεγάλο βαθμό ενεργειακής εξάρτησης της χώρας μας από εισαγόμενα καύσιμα. Σήμερα ( βάσει στοιχείων του 2020) η Ελλάδα εισάγει το 81.8% των καυσίμων που καταναλώνει και συμπεριλαμβάνουν πετρέλαιο, φυσικό αέριο, άνθρακα και ηλεκτρισμό. Να σημειωθεί ότι η εξάρτηση αυτή έχει αυξηθεί σημαντικά κατά την τελευταία πενταετία αφού το 2016 ήταν στο 73.6% Μια εξάρτηση η οποία δεν είναι άσχετη από την ευρύτερη ευρωπαϊκή εξάρτηση από εισαγωγές καυσίμων, κυρίως πετρελαίου και φυσικού αερίου με την συνολική ευρωπαϊκή ενεργειακή εξάρτηση να φθάνει το 57,5%. Δηλαδή η ενεργειακή εξάρτηση της Ελλάδος είναι σημαντικά υψηλότερη του ευρωπαϊκού μέσου όρου, κάτι που όμως ουδόλως φαίνεται να απασχολεί την σημερινή ή και την προηγούμενη κυβέρνηση. TOY K.N. ΣΤΑΜΠΟΛΗ ΠΗΓΗ: energia.gr Σε ότ

  Η αδιέξοδη κρίση στην Ουκρανία και η «γύμνια» της Ευρώπης. Μια κρίση, εγκλωβισμένη στην αδιέξοδη προβολή στρατηγικών επιδιώξεων της Ρωσίας, στις δομικές αδυναμίες της Ε.Ε. και στη δογματική επιμονή των ΗΠΑ για επέκταση της επιρροής προς Ανατολάς κινδυνεύει να οδηγήσει σε μια περιορισμένη, όπως όλοι ελπίζουν, αντιπαράθεση στην Ουκρανία, και σε μια ψυχροπολεμική σύγκρουση με σοβαρές συνέπειες για την αρχιτεκτονική ασφάλεια αλλά και την ενεργειακή ασφάλεια της Ευρώπης. Οι επιδιώξεις της Ρωσίας για την αποκατάσταση ενός νέου στάτους κβο που θα «διορθώσει» τις ανισορροπίες, που σύμφωνα με τη ρωσική αντίληψη προκάλεσε η απότομη κατάρρευση του Συμφώνου της Βαρσοβίας και της Σοβιετικής Ένωσης, ακούγονται απειλητικές σήμερα για τη Δύση. Από την άλλη όμως η εμμονή της Ουάσιγκτον να δώσει περιεχόμενο και ουσία στο ΝΑΤΟ, το οποίο ήταν δημιούργημα του Ψυχρού Πολέμου, με τη διαδικασία διεύρυνσης προς Ανατολάς φθάνοντας μέχρι και την Ουκρανία και τη Γεωργία, εκλαμβάνεται ως ζωτική απειλή στη Ρωσία

Με "στομωμένα" όπλα η Δύση κατά της Ρωσίας. Τι όπλα έχει στη διάθεσή της η Δύση προκειμένου να ανακόψει τη "ρωσική επιθετικότητα”; Αφενός την ενίσχυση της Ουκρανίας σε στρατιωτικό υλικό και αφετέρου την απειλή των "κυρώσεων από την κόλαση” που θα πλήξουν τη Ρωσία σε περίπτωση στρατιωτικής ενέργειας στο ουκρανικό έδαφος. Όμως η σημασία και των δύο θα πρέπει να σχετικοποιηθεί. Στον τομέα των εξοπλισμών υπάρχουν κινήσεις οι οποίες δημιουργούν πραγματικό πρόβλημα στη ρωσική πλευρά, όπως η αποστολή φορητών αντιαεροπορικών Stinger (σε νοσταλγική ανάμνηση του ρόλου που αυτά έπαιξαν στα χέρια των Αφγανών μουτζαχεντίν την δεκαετία του '80) ή Javelin, και άλλες που φλερτάρουν με το γκροτέσκο, όπως η απόφαση της Γερμανίας να αποστείλει 5.000 κράνη, προφανώς για να μείνει το Βερολίνο εντός του κάδρου της κοινής δέσμευσης στην ασφάλεια της Ουκρανίας, εμμένοντας την ίδια στιγμή στη γραμμή της μη αποστολής "επιθετικού” υλικού. Ενδιαμέσως, διακρίνει κανείς και κινήσεις απλ

Power of Siberia Gas Pipeline      Η «Δύναμη της Σιβηρίας»: Το φυσικό αέριο και τα όρια της συμπόρευσης Ρωσίας – Κίνας. Οι σχέσεις μεταξύ Ρωσίας, Κίνας και Ευρώπης σε ό,τι αφορά το φυσικό αέριο. Ποια τα σχέδια με τον αγωγό. Τις τελευταίες εβδομάδες, δεδομένης της σοβαρής κρίσης στις τιμές της ενέργειας που πλήττει ιδιαίτερα την Ευρώπη, σχολιάστηκαν έντονα τα νέα για τις ροές φυσικού αερίου που στέλνει η Ρωσία μέσω της κρατικής θυγατρικής Gazprom στην Κίνα μέσω του αγωγού φυσικού αερίου «Δύναμη της Σιβηρίας». Η σύμβαση μεταξύ Ρωσίας και Κίνας Στις 14 Δεκεμβρίου η Gazprom ανακοίνωσε ότι τους μήνες Νοέμβριο και Δεκέμβριο 2021 οι προμήθειες στην Κίνα που περνούσαν από τον εν λόγω αγωγό ήταν «σημαντικά» πάνω από τους συμφωνηθέντες συμβατικούς όγκους. Ήδη, από το 2014, η Gazprom και η κινεζική εταιρεία πετρελαίου CNPC υπέγραψαν συμφωνία αγοράς και πώλησης φυσικού αερίου διάρκειας τριάντα ετών για 38 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα φυσικού αερίου. Οι παραδόσεις ξε

Πώς ερμηνεύεται η επίσκεψη Μπορέλ στην Ουκρανία.  Πράσινο φως από τις Βρυξέλλες  για νέες κυρώσεις κατά της Λευκορωσίας. Λέγεται ότι ο Χένρι Κίσινγκερ αναρωτήθηκε κάποτε σκωπτικά ποιόν θα πρέπει να πάρει στο τηλέφωνο, αν χρειάζεται να συνομιλήσει με την Ευρώπη. Η πολυκέφαλη δομή της Ευρωπαϊκής Ένωσης και η επιβίωση διαφορετικών εθνικών προτεραιοτήτων δικαιολογεί εν μέρει αυτή τη δηκτική απορία – ενώ το άνισο ειδικό βάρος των θεωρητικώς ισότιμων κρατών-μελών την επιλύει στην πράξη: οι ίδιες οι ευρωπαϊκές πρωτεύουσες ξέρουν πολύ καλά, ιδίως αφότου ξέσπασε η κρίση, ότι η τηλεφωνική γραμμή στην οποία θα πρέπει να απευθυνθούν για τα περισσότερα ζητήματα έχει κωδικό Βερολίνου. Όμως ο Ύπατος Εκπρόσωπος της Ε.Ε. Ζοζέπ Μπορέλ έχει, υποτίθεται, ακριβώς τον ρόλο αυτού που συνομιλεί με τους σημαίνοντες τρίτους, δίνοντας στους "27” κοινή φωνή στα διεθνή πράγματα. Μόνο που το τελευταίο διάστημα έχει λόγους να διέπεται από νευρικότητα. Κατά μία έννοια, το πράγμα είναι προσωπικό: κανείς (και σίγ

  Μετά το lockdown... το blackout. Νέα αρχιτεκτονική στην αγορά της ηλεκτρικής ενέργειας. Μπορεί να υπάρξει κάτι χειρότερο από ένα lockdown μέσα στο καταχείμωνο; Ένα blackout ίσως –αλλά σε αυτή την περίπτωση οι πολιτικές επιπτώσεις είναι απολύτως αδύνατο να προβλεφθούν. Ήδη το Κόσοβο ξεκίνησε τις διακοπές ρεύματος από την Τετάρτη, λόγω του συνδυασμού της χαμηλής εγχώριας παραγωγής ηλεκτρισμού και των υψηλών τιμών εισαγωγής ενέργειας. Η μικρή βαλκανική χώρα των 1,8 εκατ. κατοίκων, που βασίζεται στις εισαγωγές για το 40% των ενεργειακών της αναγκών, έχει διαθέσει 20 εκατ. ευρώ για την προμήθεια ρεύματος, ποσό επταπλάσιο του αντίστοιχου για την ίδια περίοδο πέρσι. Το ότι πρόκειται για την φτωχότερη χώρα της Ευρώπης δεν σημαίνει ότι άλλες ισχυρότερες δεν έχουν βυθισθεί επίσης στην ενεργειακή κρίση. Και στην περίπτωσή τους διακυβεύεται όχι μόνο η θέρμανση των νοικοκυριών, αλλά και η απρόσκοπτη λειτουργία του μεταποιητικού τους κλάδου. Ήδη η Aluminium Dunkerque στη Γαλλία, κορυφαία παραγωγός

    Αναζωπυρώνεται η ενεργειακή κρίση της Ευρώπης. Οι άμεσα ενδιαφερόμενοι υποστηρίζουν ότι πρόκειται για ζήτημα τεχνικό, χωρίς πολιτικές διαστάσεις. Όμως γύρω από αυτούς πληθαίνουν οι νεοψυχροπολεμικές ιαχές όσων ακριβώς έχουν θέσει ως πρώτιστο πολιτικό στόχο την ματαίωση της λειτουργίας του υποθαλάσσιου αγωγού ρωσικού φυσικού αερίου Nord Stream 2. Όπως και αν έχουν τα πράγματα, το πρακτικό αποτέλεσμα θα είναι το ίδιο: η Ευρώπη βαδίζει προς έναν "παγωμένο” χειμώνα, ενδεχομένως με μπλακ άουτ και δελτίο στην ενεργειακή κατανάλωση. Η κρίση του περασμένου Σεπτεμβρίου επιστρέφει – αλλά αυτή τη φορά σε ένα γεωπολιτικό περιβάλλον πολύ περισσότερο επιβαρυμένο. Η Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Δικτύων της Γερμανίας ανέστειλε την εβδομάδα αυτή την αδειοδότηση του Nord Stream 2, ζητώντας τη σύσταση της εταιρίας εκμετάλλευσης κατά τρόπο σύμφωνο με τη γερμανική νομοθεσία. Η διαδικασία πιστοποίησης, η οποία αναμένεται να κρατήσει έως τον Ιανουάριο ή και τον Μάρτιο, θα ξεπαγώσει, σύμφωνα με την ίδια υπη

  Ἡ «Τέλεια ’Ενεργειακή Καταιγίδα»,  ἡ Ρωσσία, καί… ἡ Βιαστική Ἑλλάς. Ok... Καί ὁ Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης ἔκανε τό σάλτο μορτάλε ἀπό τά «πράσινα τείχη» του καί ἔθεσε στήν πρόσφατη Σύνοδο Κορυφῆς τῆς ΕΕ τήν γεωπολιτική διάσταση τοῦ ἐνεργειακῆς κρίσης. Τώρα πού ἡ «τέλεια ἐνεργειακή καταιγίδα» παρασύρει τήν νέα γεωπολιτική τῆς ἐνέργειας πού εἶχε μόλις ἀρχίσει νά κυριαρχεῖ πρίν ἀπό δύο χρόνια. Μιά θεωρία πού εἶχε κρίνει ξεπερασμένες τίς ἐπενδύσεις στό πετρέλαιο καί στό φυσικό ἀέριο Ὁρισμένοι εἰδήμονες ἔλεγαν πώς πρόκειται γιά μία θεωρία πού ἔχει ἐγκλωβίσει σέ παγίδα τούς πάντες καί βεβαίως τήν χώρα μας καθῶς θεωρεῖται ἐπικίνδυνη ἡ πρόωρη κατάργηση τῶν λιγνιτικῶν μονάδων. Οἱ ἀνανεώσιμες πηγές ἐνέργειας δέν ἐπαρκοῦν γιά τίς ἀνάγκες τῆς ἠλεκτροδότησης. Ἡ προθυμία τῆς Κυβέρνησης νά προσαρμοστεῖ στίς κυρίαρχες λογικές τῆς ΕΕ τήν ὁδήγησαν νά ἐγκαταλείψει τήν παραγωγή ρεύματος μέ λιγνίτη, χωρίς νά ἔχει ἐξασφαλίσει ἀσφαλῆ μετάβαση στίς ΑΠΕ. Δηλαδή λένε πώς τό παιχνίδι ἔχει τελειώσει πρίν