IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ: Πώς βλέπει το Κρεμλίνο τον υπόλοιπο κόσμο.  Γιατί υποχωρεί η δημοτικότητα του Πούτιν. Τον Μάιο του 2018, σε έρευνα του Παν-Ρωσικού Κέντρου Έρευνας της Κοινής Γνώμης (VΤsIOM), το 47,4% των Ρώσων πολιτών εξέφραζε εμπιστοσύνη στο πρόσωπο του προέδρου Βλαντίμιρ Πούτιν. Ήταν η εποχή κατά την οποία ο ένοικος του Κρεμλίνου είχε μόλις εξασφαλίσει την επανεκλογή του στην αρχηγία του κράτους για άλλα έξι χρόνια και η Ρωσία ετοιμαζόταν να υποδεχθεί φιλάθλους από όλο τον κόσμο για τη διεξαγωγή του Μουντιάλ. Σε νέα έρευνα του VτsIOM, που δημοσιοποιήθηκε την περασμένη Παρασκευή, το αντίστοιχο ποσοστό έχει υποχωρήσει στο 31,7% - το χαμηλότερο από τον Ιανουάριο του 2006. Μικρή παρηγοριά μπορεί να προσφέρει στο Κρεμλίνο το γεγονός ότι ο Πούτιν εξακολουθεί να συγκεντρώνει μεγαλύτερο ποσοστό εμπιστοσύνης από οποιονδήποτε άλλο Ρώσο πολιτικό, είτε πρόκειται για στελέχη της κυβέρνησης όπως ο πρωθυπουργός Ντμίτρι Μεντβέντεφ (7,3%), ο υπουργός Άμυνας Σεργκέι Σοϊγκού (14,

Ο Βλαντίμιρ Πούτιν λυπάται τις αρκούδες – τις πολικές εν προκειμένω. Το δήλωσε την Τρίτη στο 5ο Διεθνές Φόρουμ για την Αρκτική, το οποίο διοργανώθηκε στην Αγία Πετρούπολη, παρουσία και των ηγετών της Νορβηγίας, της Ισλανδίας, της Σουηδίας και της Φινλανδίας. "Σε συνδυασμό με την θέρμανση του πλανήτη και τις προοπτικές οικονομικής ανάπτυξης της αρκτικής ζώνης οι κίνδυνοι για την πανίδα πολλαπλασιάζονται – πρέπει να το λάβουμε υπόψη", τόνισε χαρακτηριστικά. Προς το παρόν, πάντως, οι "προοπτικές οικονομικής ανάπτυξης" έχουν πρωτεύουσα θέση στη σκέψη του. Εξ ου και η τοποθέτησή του στο Φόρουμ για την Αρκτική αποτέλεσε την παρουσίαση ενός φιλόδοξου σχεδίου ρωσικής εξόρμησης προς τον Βόρειο Πόλο. Η ειρωνεία του πράγματος δεν κρύβεται. Η διατάραξη του κλίματος λόγω της υπέρμετρης αξιοποίηση των υδρογονανθράκων αποστερεί με όλο και ταχύτερους ρυθμούς την Αρκτική από τους πάγους της, ανοίγοντας τη δυνατότητα για... νέες ευκαιρίες εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων.

  Ο Ρώσος πρόεδρος, Βλαντιμίρ Πούτιν, σε χειραψία με τον Κινέζο πρόεδρο, Xi Jinping, κατά την συνάντησή τους στο περιθώριο του Ανατολικού Οικονομικού Φόρουμ, στο Βλαδιβοστόκ της Ρωσίας, τον Σεπτέμβριο του 2018. MIKHAIL METZEL / TASS / POOL VIA REUTERS  Η Ρωσία και η Κίνα συνάπτουν όντως συμμαχία; Τα στοιχεία είναι λιγότερο από εντυπωσιακά.  Λόγω της μεγαλύτερης αλληλεξάρτησης με άλλες σημαντικές παγκόσμιες οικονομίες, το σύστημα της Κίνας είναι πολύ πιο ευάλωτο στις γεωπολιτικές διαταραχές από όσο της Ρωσίας. Και ως μια πιο ωφελημένη από την φιλελεύθερη διεθνή οικονομική τάξη από όσο η Ρωσία, η Κίνα είναι επιφυλακτική στο να ανταγωνιστεί τον τελικό εγγυητή της τάξης αυτής, τις Ηνωμένες Πολιτείες. Τον Μάρτιο του 1969, κινεζικά στρατεύματα έστησαν ενέδρα και σκότωσαν μια σοβιετική συνοριακή περίπολο σε ένα νησί κοντά στα κινεζικο-ρωσικά σύνορα. Η μάχη επάνω και κοντά στο νησί κράτησε επί μήνες και τελείωσε με εκατοντάδες θύματα. Πενήντα χρόνια αργότερα, η αγριότητα τη

Σαν το Ιανό, ο Βλαντίμιρ Πούτιν παρουσίασε στην ετήσια ομιλία του για την κατάσταση του έθνους ενώπιον των δύο ομοσπονδιακών νομοθετικών σωμάτων, δύο διαφορετικά πρόσωπα. Το ένα ήταν αυτό της προβολής ισχύος προς το εξωτερικό και κατέστη σαφές με την προειδοποίησή του ότι αν οι ΗΠΑ αναπτύξουν πυραύλους μέσου βεληνεκούς στην ευρωπαϊκή ήπειρο η Ρωσία θα απαντήσει αναλόγως, με την ανάπτυξη συστημάτων τα οποία θα στοχοποιούν όχι μόνο τις "βάσεις” της απειλής, αλλά και τα "κέντρα λήψης αποφάσεων”. Πρόκειται για την επισημοποίηση της νέας κούρσας εξοπλισμών για την οποία προειδοποίησε σε σύσκεψη με τους υπουργούς Εξωτερικών και Άμυνας στις 2 Φεβρουαρίου, στο φόντο της απόσυρσης των ΗΠΑ από την συνθήκη INF του 1987 – και το γεγονός ότι η Ουάσιγκτον αποτελεί τον αποκλειστικό αποδέκτη των μηνυμάτων του, δείχνει πόσο λίγο μετράει ο ένοικος του Κρεμλίνου την Ευρώπη ως συνομιλητή. Το άλλο πρόσωπο, όμως, ήταν αυτό της δημόσιας παραδοχής όλων των αδυναμιών και υστερήσε

Με την Ουκρανία να φλερτάρει και πάλι επικίνδυνα με την αστάθεια, βρισκόμενη και πάλι σε τροχιά εμφυλίου πολέμου στα ανατολικά της, και με τη χ ερσόνησο της Κριμαίας να έχει επιστρέψει στην αγκαλιά της Μόσχας, οι γεωπολιτικές και επεκτατικές ορέξεις της μετασοβιετικής Ρωσίας φαίνεται πως έχουν ανοίξει για τα καλά. Ο νέος ρωσικός επεκτατισμός είχε βέβαια ξεκινήσει λίγα χρόνια πιο πριν με την, υποκινούμενη από τη Μόσχα, απόσχιση από τη Γεωργία των περιοχών της Αμπχαζίας (Σοχούμι) και της Νότιας Οσετίας, που παρότι δεν κατοικούνται στην πλειοψηφία τους από ρωσόφωνους, εντούτοις αποτελούν πλέον de facto προτεκτοράτα της Μόσχας - άτυπα εξωτερικά “κρατίδια” της Ρωσικής Ομοσπονδίας. Άτυπο επίσης ρωσικό προτεκτοράτο στην Υπερκαυκασία αποτελεί και η περιοχή του Ναγκόρνο Καραμπάχ, κατοικημένο από Αρμένιους, που αποσπάστηκε από το Αζερμπαϊτζάν, με τη συνδρομή της Μόσχας. Ένα τέτοιο άτυπο “εξωτερικό κρατίδιο” ή προτεκτοράτο της Μόσχας αποτελεί και η λεγόμενη Υπερδνειστερία ή Transnis