IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Χαν Σεϊχούν. Συγκλονίζουν οι ισοπεδωμένες πόλεις  καθώς διανύουμε τον ένατο αιματηρού εμφυλίου πολέμου στη Συρία. Αίμα, χαλάσματα και πόνος τα... υλικά της ανοικοδόμησης Κείμενο-φωτογραφίες: Θανάσης Αργυράκης*  Ο ατελείωτος εμφύλιος στη Συρία και η διαρκής παρείσφρηση (παρα)στρατιωτικών δυνάμεων τρίτων χωρών αλλά και μουσουλμάνων τρομοκρατών έχουν σημαδέψει ανεξίτηλα την άλλοτε πλούσια και πολιτισμένη χώρα: εκατοντάδες χιλιάδες οι νεκροί, εκατομμύρια οι ξεριζωμένοι, ισοπεδωμένες πόλεις και χωριά, ανήκουστη καταστροφή υποδομών κι ένας λαός από ανθρώπους-φαντάσματα να ψευτοεπιβιώνει χάρη στην ανθρωπιστική βοήθεια. Η Συρία δεν θυμίζει καμία από τις άλλες αραβικές χώρες. Είναι μια χώρα με βιομηχανικές υποδομές, καλλιεργημένες εκτάσεις, τεράστιο αρδευτικό σύστημα σε μια περιοχή όπου το νερό δεν περισσεύει, με ασφαλτοστρωμένους δρόμους, με ανθρώπους που ξεχωρίζουν για τη φιλοξενία τους και τη συμπεριφορά τους, πλούσια μεσαία στρώματα και ακόμα πλουσιότερη αστική τάξη.

Μετά από 8 χρόνια εμφυλίου στη Συρία, οι χώρες του Αραβικού Κόλπου ετοιμάζονται να παραδεχθούν πως απέτυχαν να ανατρέψουν το καθεστώς της Δαμασκού. Ο διχασμένος Αραβικός Σύνδεσμος , η οικονομία και η παράμετρος... Ιράν. Μετά από χρόνια στην διπλωματική ερημιά λόγω του εμφυλίου πολέμου, η Συρία μπορεί σύντομα να επιστρέψει απ’ την… εξορία, τουλάχιστον στην άμεση γειτονιά της.  Οι πρόσφατες διπλωματικές εξελίξεις μαρτυρούν την αλλαγή κλίματος: τον περασμένο μήνα ο πρόεδρος του Σουδάν Omar al Bashir έγινε ο πρώτος επικεφαλής κράτους του Αραβικού Συνδέσμου που επισκέφθηκε τον Σύρο ομόλογό του στη Δαμασκό, από τότε που ξεκίνησε ο εμφύλιος στη Συρία πριν από σχεδόν οκτώ χρόνια. Τον ίδιο μήνα, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα ξανα-άνοιξαν την πρεσβεία τους στη Δαμασκό, η οποία ήταν κλειστή από το 2011. Γειτονικές χώρες όπως η Ιορδανία και ο Λίβανος , που έχουν πληγεί οικονομικά και πολιτικά από τον συνεχιζόμενο πόλεμο στη διπλανή τους χώρα, επίσης εξετάζουν το πώς και πότε θα

Σε αναδιάταξη του χάρτη και των γεωπολιτικών σφαιρών επιρροής στη Συρία καθώς και στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής, οδηγεί σε βάθος χρόνου η απόφαση Τραμπ για την αποχώρηση των αμερικανικών στρατευμάτων από το συριακό έδαφος. Η γεωπολιτική, ως γνωστόν, απεχθάνεται το κενό. Σε περίπτωση που υλοποιηθεί η αμερικανική απόφαση κατά τους επόμενους μήνες, ελλοχεύει ο κίνδυνος να δημιουργηθεί “κενό εξουσίας” στη βορειανατολική Συρία, καθώς είναι σαφές πως οι Κούρδοι και το YPG (Μονάδες Αυτοπροστασίας του Λαού) δεν είναι σε θέση να διατηρήσουν μόνοι τους τον έλεγχο στην τεράστια περιοχή που έχουν απελευθερώσει από τον ISIS -εννοείται με τη βοήθεια των ΗΠΑ και των συμμάχων τους- ανατολικά του Ευφράτη. Η περιοχή αυτή, υπόψιν, δεν κατοικείται μόνον από Κούρδους (περίπου 10% του πληθυσμού της Συρίας), αλλά και από Σύριους σουνίτες Άραβες και άλλες μειονότητες π.χ. Ασσύριους κ.ά. Οι “μνηστήρες” της βορειοανατολικής Συρίας Τον έλεγχο αυτής της περιοχής, που είναι πλούσια σε

Δέκα χρόνια πριν, η είδηση της επίσκεψης του προέδρου του Σουδάν στη Συρία θα είχε απασχολήσει τον διεθνή Τύπο με έναν εντελώς διαφορετικό τρόπο. Ο μετριοπαθής πρόεδρος της Συρίας Μπασάρ αλ Ασαντ θα είχε κατηγορηθεί για τη διπλωματική χείρα βοηθείας που προσφέρει σε έναν δικτάτορα εναντίον του οποίου είχε μόλις εκδώσει ένταλμα σύλληψης το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο για εγκλήματα πολέμου στο Νταρφούρ. Οταν όμως το απόγευμα της 16ης Δεκεμβρίου του περασμένου έτους ο στρατηγός Ομάρ ελ-Μπεσίρ προσγειώθηκε στο διεθνές αεροδρόμιο της Δαμασκού, θα γινόταν ο πρώτος ηγέτης αραβικής χώρας που θα επισκεπτόταν τη Συρία μετά την έναρξη του πολέμου. Οι ρόλοι είχαν πια αντιστραφεί. Λίγες ημέρες αργότερα, στις 23 Δεκεμβρίου, το κρατικό πρακτορείο ειδήσεων της Συρίας μετέδωσε ότι ο επικεφαλής των μυστικών υπηρεσιών της Συρίας συναντήθηκε με τον επικεφαλής των μυστικών υπηρεσιών του καθεστώτος Σίσι στην Αίγυπτο. Τέσσερις ημέρες μετά, η διπλωματική αναβάθμιση της Δαμασκού έγινε ακόμα

Μέσω μιας ισορροπίας τρόμου, με όλους τους μεγάλους και περιφερειακούς παίκτες -πλην ΗΠΑ- στο τερέν της Συρίας, με τον πρόεδρο Άσαντ και τη Μόσχα να έχουν το πάνω χέρι, διαμορφώνονται συνθήκες που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε μια εύθραυστη αλλά για πρώτη φορά ρεαλιστική πορεία προς την ειρήνευση στη μαρτυρική χώρα της Μέσης Ανατολής. Η αιφνιδιαστική απόφαση του προέδρου Τραμπ να διατάξει την αποχώρηση των αμερικανικών δυνάμεων από τη Συρία, η οποία ελήφθη μετά την τυπική διαβεβαίωση του Τ. Ερντογάν ότι θα αναλάβει, εάν χρειασθεί, την επιχείρηση αντιμετώπισης των υπολειμμάτων του ISIS, αλλά και την προφανή συνεννόηση με τη Μόσχα δημιούργησε νέα δεδομένα, καθώς πρακτικά δόθηκε το πράσινο φως για τη διατήρηση του Άσαντ ως παράγοντα που τουλάχιστον σε αυτή τη φάση μπορεί να διευκολύνει τη σταθεροποίηση στη Συρία. Μόλις δόθηκε το σύνθημα από τον Ντ. Τραμπ, προκλήθηκαν άμεσες αντιδράσεις, καθώς όλοι οι περιφερειακοί παίκτες επιχειρούν να μη μείνουν έξω από το παιγνίδι επιρροής