IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

(...) The thing is that Turkey is doomed to be misled by its confusions and delusions, as long as it sees itself as the most “clever” and “able” actor in the region. Turkey’s Middle East adventure started with a delusion that it was “the major player” in the region and as long as the government refuses to revise this perception, it will put itself in difficult positions which come out of miscalculations. (...) 1. Now it becomes clearer that Turkey got it wrong in Syria (and in fact in the Middle East in general). In the very beginning, the Turkish government hesitated to denounce the Bashar al-Assad regime but soon after, had to adjust to its Western allies’ policy and turned into an arch enemy of the Syrian regime. At the time, Turkey was encouraged to take more initiative as a neighboring country but the government got it wrong and overdid it. First of all, it went too far in supporting the “opposition.” Then, Turkey could not comprehend the changing Western percept

(...) Με μια οικονομία που αποτελεί φούσκα που μπορεί να σκάσει ανά πάσα στιγμή και έναν περιφερειακό παρεμβατισμό που ανοίγει μέτωπα σε όλες τις κατευθύνσεις, η προοπτική μιας ραγδαίας ανατροπής και αποσάθρωσης της παντοδυναμίας Ερντογάν δεν πρέπει να αποκλείεται. (...) Από τότε που ξέσπασε η δημοσιονομική κρίση στην Αθήνα, μια πλειοψηφική μερίδα αναλύσεων και προσεγγίσεων στη χώρα μας θεωρεί σαν δεδομένο ότι ανατράπηκαν σε βάρος μας οι διμερείς ελληνοτουρκικοί συσχετισμοί. Την ώρα που σε επικοινωνιακό επίπεδο η Ελλάδα έμοιαζε να είναι στη θύρα εξόδου-αποβολής από την Ευρωζώνη, η Τουρκία, ως μέλος της Ομάδας G-20, φάνταζε να ανατρέπει τελείως τους συσχετισμούς που υπήρχαν στα μέσα της πρώτης δεκαετίας του 21ου αιώνα: Τότε που η ευημερούσα Ελλάδα με υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης και μέλος της Ευρωζώνης είχε απέναντί της μια Τουρκία όπου ο Ερντογάν συγκατοικούσε με το «βαθύ κράτος» και προσπαθούσε να κατοχυρώσει την ευρωπαϊκή προοπτική ως εργαλείο περιορισμού της παρ

(...) η κυβέρνηση Ερντογάν έχει αποτύχει καθώς αντιμετωπίζει την εξωτερική πολιτική με ιδεολογικές αγκυλώσεις.  (...)  οι ιδεολογικές προσεγγίσεις στην εξωτερική πολιτική σύρουν μια χώρα συνεχώς σε λάθη. Μια εξωτερική πολιτική με θρησκευτική και εθνοτική βάση είναι καταδικασμένη στην αποτυχία  (...) Ένας πρώην Τούρκος πρέσβης δηλώνει πως απέτυχε η εξωτερική πολιτική της χώρας του -  Δεν είναι παίκτης στη Μ. Ανατολή   Η Τουρκία έχει αυτοπαγιδευτεί σε ιδεολογικές προσεγγίσεις και έχασε το παιχνίδι στη Μέση Ανατολή.  Οι διαπιστώσεις αυτές ανήκουν σε έναν Τούρκο πρώην πρέσβη, τον Τεμέλ Ισκίτ, ο οποίος έχει γράψει το βιβλίο « Ιστορία, Θεωρία, Θεσμοί και Άσκηση της Διπλωματίας [στην Τουρκία]» , που κυκλοφόρησε πρόσφατα σε 4η αναθεωρημένη έκδοση από τις Εκδόσεις του Πανεπιστημίου Μπιλγκί της Κωνσταντινούπολης.Ο Τούρκος πρέσβης, σε συνέντευξή του σε τουρκική εφημερίδα (Ταράφ) , θέτει μια σειρά ζητήματα που άπτονται της εξωτερικής πολιτικής της χώρας του.

(...) Prime Minister Recep Tayyip Erdoğan and his foreign policy czar, Ahmet Davutoğlu, should decide, for the sake of an elementary level of consistency, whether the “world order” they praise and condemn at the same time is good or bad. (...) Eleftherios Venizelos, the illustrious statesman and former prime minister of Greece, once noted that the well-being of small nations is guaranteed by, 1) Realism; 2) Avoidance of illusions of grandeur; and 3) Being consistent in their alliances with powerful, even if selfish, allies. Apparently, Venizelos’ homeland wellness prescription is the antithesis of neo-Ottoman Turkey a century later. And no doubt, Turks love that antithesis. Betting and other means of gambling are a Turkish pastime. I no longer hope to see crumbs of realism in Turkey’s foreign policy calculations, but I am still wondering whether crumbs of consistency will remain the rare commodity forever. Prime Minister Recep Tayyip Erdoğan and his foreign

(...) The increase in Jihadist elements in Syria – and reports that Turkey has become a conduit for them – are not things that are likely to please Washington either. The Justice and Development Party’s (AKP) heavy leanings towards the Sunni “Islamic Brotherhood” to the exclusion of others has also not gone unnoticed.  (...)     ''It is also obvious that when PM Erdoğan talks of “the will of the Syrian people,” he is referring to the majority Sunnis.'' The U.S.-initiated talks in Doha aimed at trying to establish an alternative setup to the present Syrian National Council (SNC) – which has proven to be out of touch and useless – is not the best news for Turkish Prime Minister Recep Tayyip Erdoğan and Foreign Minister Ahmet Davutoğlu. This is another concrete sign that their Syrian policy has failed, despite all the talk of “Turkey’s rising regional influence.” We are a far cry from the heady days when Davutoğlu insisted that Turkey would be