IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

ΣΧΕΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ (1) Ο «Ιερός πόλεμος» του κυρίου Ερντογάν  και τα όρια ανοχής της Δύσης.    (2) Ο κίνδυνος μιας νέας «σύγκρουσης των πολιτισμών».  Μία νέα περίοδος σύγκρουσης Δύσης-Ισλάμ θα ήταν κάτι παραπάνω από επώδυνη για τον πλανήτη. (3)   Ο ευρωπαϊκός τρόπος ζωής και η ισλαμιστική απειλή.  Προς μετωπική οδηγούνται Άγκυρα και Παρίσι.      Σε μετωπική αντιπαράθεση οδηγούνται Παρίσι και Αγκυρα καθώς ο Τούρκος Πρόεδρος συνεχίζει την εμπρηστική ρητορική, εις βάρος τόσο του Γάλλου προέδρου όσο και της Ευρώπης εν γένει. Χωρίς περιστροφές, το Παρίσι, δια στόματος του υπουργού του επί του Εμπορίου Φρανκ Ριστέρ, ζήτησε ανοικτά την Τρίτη από την Ευρωπαϊκή Ένωση να λάβει μέτρα κατά της Άγκυρας στην επόμενη Σύνοδο Κορυφής. «Η Γαλλία είναι ενωμένη και η Ευρώπη ενωμένη. Στο επόμενο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, η Ευρώπη θα πρέπει να λάβει αποφάσεις που θα της επιτρέψουν να ενισχύσει την ισορροπία ισχύος με την Τουρκία, για να υπερασπιστεί καλύτερα τα συμφέροντά της και τις ευρωπαϊκές αξίες» ανέφερε ο κ.

Η στάση του Μακρόν έναντι του Ερντογαν  φέρνει το Βερολίνο προ των ευθυνών του.   Η ανάκληση του Γάλλου Πρέσβη από την Άγκυρα μετά από την ad hominem επίθεση του Τούρκου Προέδρου στον Πρόεδρο Μακρόν είναι μία ακραία διπλωματική αντίδραση αλλά μάλλον απολύτως δικαιολογημένη. Αν και οι εν θερμώ σχολιασμοί σπάνια έχουν την αξιοπιστία που έχει μια στιβαρή ανάλυση με κάποια απόσταση από τα γεγονότα, η αχαρακτήριστη ρητορική του Προέδρου Ερντογάν και η εύλογη απάντηση του Παρισιού με την υποβάθμιση της Γαλλικής διπλωματικής εκπροσώπησης δείχνει πέραν πάσης αμφιβολίας ότι οι Γαλλο-Τουρκικές σχέσεις εισέρχονται ταχύτατα σε μία φάση απροκάλυπτης εχθρότητας. Τρεις σύντομες παρατηρήσεις χωρίς να μπορεί κανείς να προβλέψει πως θα εξελιχθούν τα γεγονότα. Πρώτον, το καθεστώς Ερντογάν δείχνει να έχει επιλέξει τον δρόμο της ρήξης με όποιον παράγοντα αρνείται να «συμμεριστεί» τα τουρκικές εθνικές προτιμήσεις και στέκεται απέναντι στις τουρκικές περιφερειακές φιλοδοξίες και αυταπάτες μεγάλης δύναμης. Η

 ΣXETIKA KEIMENA: (1) Τι σημαίνει η παραίτηση Σάρατζ. (2) Νέο μέτωπο γαλλο-τουρκικής αντιπαράθεσης στην Αφρική. Τι συμβαίνει στην Λιβύη. Το τελευταίο διάστημα η Λιβύη βιώνει ένα μεγάλο κύμα αυθόρμητων λαϊκών διαδηλώσεων που πυροδοτούν οι ελλείψεις σε βασικά αγαθά, πρωτίστως σε ηλεκτρικό ρεύμα και φάρμακα. Αμφότερες οι δύο κυβερνήσεις, της Δυτικής Λιβύης (Σάρατζ) και της Ανατολικής (Σάλεχ-Χάφταρ) προσπαθούν αμήχανα να χαλιναγωγήσουν τους διαδηλωτές. Δεν φαίνεται να τα καταφέρνουν τόσο καλά. Το πρώτο εξιλαστήριο θύμα ήταν η κυβέρνηση της Βεγγάζης, που πρόσκειται στον Χάφταρ και η οποία προχθές παραιτήθηκε. Έτοιμος να παραιτηθεί όμως είναι και ο νόμιμος πρωθυπουργός της χώρας, ο Φαγιέζ αλ Σάρατζ, επικεφαλής της κυβέρνησης της Δ.Λιβύης. Στόχος του είναι να στείλει ένα μήνυμα καλής θέλησης προς την διεθνή κοινότητα ότι θέλει να προχωρήσουν οι ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις που διεξάγονται υπό την αιγίδα του Μαρόκου (ενός “έντιμου διαμεσολαβητή” ή honest broker), με απώτερ