IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Στα  τέσσερα χρόνια που ο εμίρης Ταμίμ Αλ Θάνι βρίσκεται στο τιμόνι του Κατάρ είναι αληθές πως έχει προκαλέσει αντιδράσεις όχι μόνο στο εξωτερικό, αλλά και στο εσωτερικό της οικογένειας. Η καραντίνα που επιβλήθηκε στο Κατάρ από τη Σαουδική Αραβία, την Αίγυπτο και άλλα μικρότερα αραβικά κράτη δεν ήταν, βεβαίως, κεραυνός εν αιθρία. Οι προειδοποιήσεις είχαν σταλεί, αλλά η Ντόχα τα είχε υποτιμήσει. Στόχος της καραντίνας είναι ο Ταμίμ να υποκύψει και να επανέλθει σε καθεστώς δορυφόρου της Σαουδικής Αραβίας, όπως το Μπαχρέιν και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα. Εάν αντισταθεί, το Ριάντ σκόπευε να επιχειρήσει την αντικατάστασή του από αδελφό του, χωρίς περαιτέρω αποσταθεροποίηση του εμιράτου. Υπενθυμίζουμε ότι η Σαουδική Αραβία είχε και το 2014 ενορχηστρώσει την επιβολή εμπάργκο στο Κατάρ, αλλά μετά από λίγους μήνες σταμάτησε. Μετά από μεσολαβήσεις, ο τότε νέος εμίρης Ταμίμ είχε δώσει διαβεβαιώσεις. Η καραντίνα φέρει τη σφραγίδα του Σαουδάραβα διαδόχου Μοχάμεντ, ο οποίος γενικά ωθεί πρ

Η κρίση σοβεί εδώ και καιρό στον Κόλπο, αλλά χρειάσθηκε η επίσκεψη του προέδρου Τραμπ στο Ριάντ για να εκδηλωθεί και μάλιστα με αποφασιστικό τρόπο. Η αιτία που προβλήθηκε για να τεθεί το Κατάρ σε καθεστώς διπλωματικής –και φυσικής– καραντίνας είναι η υποστήριξη του εμιράτου σε τζιχαντιστικές οργανώσεις. Η κατηγορία δεν είναι αβάσιμη, αλλά όσο ισχύει για το Κατάρ άλλο τόσο ισχύει και για τη Σαουδική Αραβία, η οποία πρωτοστατεί σ’ αυτή την κίνηση. Και οι δύο χρηματοδότησαν εμμέσως πλην σαφώς και την Αλ Κάιντα και το Ισλαμικό Κράτος, προκειμένου να ανατρέψουν το καθεστώς Άσαντ. Στο παιχνίδι αυτό συμμετείχε και η Δύση, παραβλέποντας το μέτωπο εναντίον του τζιχαντισμού, προκειμένου να εξυπηρετήσει νεοψυχροπολεμικές σκοπιμότητες. Ανατροπή του καθεστώτος Άσαντ δεν θα σήμαινε μόνο ότι θα ξεμπέρδευε με ένα μη αρεστό καθεστώς. Θα σήμαινε και εκδίωξη της Ρωσίας από τη Μεσόγειο, δεδομένου οι μόνες βάσεις που διατηρεί στην ευρύτερη περιοχή είναι στη βορειοδυτική Συρία. Στο ίδιο παι

Τι συμβαίνει στον Κόλπο; Ποιες είναι οι αιτίες της νέας κρίσης στην Μέση Ανατολή με το εμπάργκο εναντίον του Κατάρ από τις χώρες της περιοχής, με ηγέτη την Σαουδική Αραβία, υπό την ανοιχτή στήριξη των ΗΠΑ; Πώς συνδέονται η Τουρκία, το Ιράν, το Ισραήλ, η Αίγυπτος, η Συρία και το παλαιστινιακό με αυτήν την κρίση; Και ποια είναι τα πιθανά σενάρια για την εξέλιξή της; Σε μια προσπάθεια να ξετυλίξουμε το γεωπολιτικό «κουβάρι» της περιοχής ζητήσαμε την βοήθεια του ομότιμου καθηγητή Μεσανατολικών σπουδών στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, Αλέξανδρου Κούτση. «Ετσι είναι η Μέση Ανατολή: Αν δεν σε μπερδέψει δεν την καταλαβαίνεις» μας είπε γελώντας ο καθηγητής και έχει απόλυτο δίκιο. Διότι ό,τι συμβαίνει στην ευρύτερη γεωγραφική «γειτονιά» μας, σχετίζεται με άπειρους τρόπους και με κάθε συνδυασμό με τους ευρύτερους και αλληλοσυγκρουόμενους σχεδιασμούς των μεγάλων δυνάμεων και των περιφερειακών συμμαχιών και συμφερόντων των κρατών της περιοχής και όλα αυτά, με την μεταπολεμική ιστορία της.

(1) Η Άνοδος και Πτώση (;) του Κατάρ. (2) Τι συνδέει Κατάρ και Ιράν.  (3) Το Κατάρ έχει ακόμη αρκετούς φίλους στην αγορά ενέργειας. 1. Η Άνοδος και Πτώση (;) του Κατάρ.  Το Εμιράτο του Κατάρ, νάνος ως προς την έκταση αλλά Μίδας ως προς τους φυσικούς πόρους, προ ετών παρουσιάστηκε ως διάττων αστέρας στο ουράνιο στερέωμα. Χάρη στην «μαλακή ισχύ» του δικτύου Al Jazeera, το εμιράτο υποστήριξε ενεργά (εάν δεν υποκίνησε ενίοτε) τις ειρηνικές λαϊκές επαναστάσεις στην Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική – ιδίως στην Τυνησία, Αίγυπτο και Λιβύη (στην τελευταία περίπτωση, μάλιστα, εγγυήθηκε την επιτυχία της εκστρατεύοντας υπό την αιγίδα των ΗΠΑ εναντίον του Καντάφι).   Ως ο «πνευματικός ανάδοχος» της Αραβικής Άνοιξης, η δυναστεία των Αλ Θάνι προέκρινε στις παραπάνω χώρες το «πνευματικά τέκνο» της – την Μουσουλμανική Αδελφότητα. Το έτος 2012 το εμιράτο άγγιξε τον κολοφώνα της ισχύος του. Η Μουσουλμανική Αδελφότητα κατέλάβε την «αρχή» (δια της κάλπης) σε Λιβύη