IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

   Η περίπλοκη σχέση της Τουρκίας με τη Μόσχα  και τους Ρώσους ολιγάρχες. Καταφύγιο σε διάφορες χώρες αναζητούν εναγωνίως οι Ρώσοι ολιγάρχες που έχουν προστεθεί στη μαύρη λίστα των δυτικών κυρώσεων και στο πλαίσιο αυτό πολλοί δισεκατομμυριούχοι κοντά στο Κρεμλίνο στρέφονται στην Τουρκία. Από την  έναρξη του πολέμου στην Ουκρανία, στο αεροδρόμιο της Κωνσταντινούπολης έχουν προσγειωθεί δεκάδες ιδιωτικά αεροσκάφη  που ανήκουν σε Ρώσους ολιγάρχες, σύμφωνα με δημοσιογραφικές πηγές στη Γείτονα. Ανάμεσά τους και ο Ρομάν Αμπράμοβιτς, το αεροσκάφος του οποίου προσγειώθηκε τουλάχιστον δύο φορές στην Κωνσταντινούπολη το πρώτο 15ημερο του Μαρτίου.  Η Τουρκία, σε αντίθεση με τους Ευρωπαίους γείτονές της, δεν έχει επιβάλλει περιορισμούς στα ρωσικά αεροσκάφη,ούτε στα πολυτελή γιοτ των ολιγαρχών. Αρκετοί από αυτούς έχουν στείλει τις θαλαμηγούς τους να ρίξουν άγκυρα σε τουρκικά λιμάνια, τις τελευταίες εβδομάδες. Τουρκικές εφημερίδες υποστηρίζουν μάλιστα ότι κάποιοι από τους Ρώσους ολιγάρχες  θα μεταφέ

  Τι πετυχαίνει η Τουρκία με τη συνάντηση Λαβρόφ - Κουλέμπα. Η συνάντηση των υπουργών Εξωτερικών της Ρωσίας, Σεργκέι Λαβρόφ και της Ουκρανίας, Ντίτρο Κουλέμπα την οποία θα συντονίσει την Πέμπτη ο Τούρκος ομόλογός τους, Μεβλούτ Τσαβούσογλου στην ιδιαίτερη πατρίδα του, στο περιθώριο του Διπλωματικού Φόρουμ της Αττάλειας, αποτελεί πηγή ελπίδας (άγνωστο πόσο βάσιμης) για τον τερματισμό του πολέμου στην Ουκρανία. Αποτελεί επίσης μιαν αναμφισβήτητη επιτυχία της τουρκικής διπλωματίας. Η μέχρι τώρα υψηλότερου επιπέδου επαφή μεταξύ των εμπόλεμων μερών αποσπά το διεθνές ενδιαφέρον από τις αλλεπάλληλες συναντήσεις Ουκρανών και Ρώσων διαπραγματευτών που πραγματοποιούνται, διαρκούντος του πολέμου, στο έδαφος της Λευκορωσίας και δεν έχουν αποδώσει κάτι το απτό. Αισιοδοξία δεν επιτρέπει βέβαια, παρά την αναβάθμιση των επαφών σε πολιτικό επίπεδο, ούτε το ραντεβού της Αττάλειας, στον βαθμό που η μεν Ρωσία έχει διαμηνύσει δια στόματος Πούτιν ότι θα συνεχίσει τις στρατιωτικές επιχειρήσεις μέχρις ότου επι

«Eξαφάνισαν» οι Ουκρανοί την ελληνική μειονότητα  διά νόμου; Στις μέρες που ζούμε απαιτείται διπλός  και τριπλός έλεγχος της πληροφορίας… Εξαφάνισαν οι Ουκρανοί «μ’ ένα νόμο κι ένα άρθρο» την ελληνική μειονότητα στην Ουκρανία ό πως ισχυρίζονται άρθρα από ιστολόγια (που το ένα αναπαράγει το άλλο) που διακινούνται ευρέως τις τελευταίες ημέρες στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης; Προφανώς και όχι. Η ελληνική μειονότητα της Ουκρανίας είναι –και παραμένει– επίσημα αναγνωρισμένη μειονότητα. Η νομοθεσία στην οποία αναφέρεται η εν λόγω είδηση, αφορά έναν νόμο που κυρώθηκε από το Ουκρανικό κοινοβούλιο τον Ιούλιο του 2021, το οποίο δεν αφορά τις μειονότητες γενικά, αλλά προσδιορίζει το στάτους των αυτοχθόνων εθνικών κοινοτήτων της Ουκρανίας. Όπως ορίζει το 1ο άρθρο του εν λόγω νόμου: «η αυτόχθων εθνική κοινότητα, συγκροτήθηκε εντός των εδαφών της Ουκρανίας, φέρει διακριτή γλώσσα και κουλτούρα, διαθέτει θεσμούς παραδοσιακούς, κοινωνικούς, πολιτιστικούς ή αντιπροσωπευτικούς, αυτοπροσδιορίζετα

      Οι ελληνοτουρκικές σχέσεις  στη «σκιά» του Ουκρανικού. Η ρωσική εισβολή θέτει σε δοκιμασία τις διπλωματικές αντοχές της Τουρκίας – Οι προκλήσεις στη γεωπολιτική σκακιέρα του Καυκάσου, οι νέες διερευνητικές με την Αθήνα και η διάταξη των ενόπλων δυνάμεων από τον Εβρο μέχρι την Ανατολική Μεσόγειο.  Οι αρμόδιοι επιτελείς των υπουργείων Εξωτερικών και Εθνικής Αμυνας παρακολουθούν τις καταιγιστικές εξελίξεις των τελευταίων ημερών με τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία για έναν επιπλέον λόγο. Αυτός σχετίζεται με τη στάση που θα τηρήσει η Τουρκία έναντι της Μόσχας αλλά και αναφορικά με το περιβάλλον αστάθειας που διεθνώς διαμορφώνεται και το οποίο θα μπορούσε να λειτουργήσει ως «πειρασμός» για χώρες με αναθεωρητικές βλέψεις και ροπή προς αμφισβήτηση των διεθνών συνθηκών (όπως πράττει η Αγκυρα σε σχέση με τη Συνθήκη της Λωζάννης). Εμπειρος παρατηρητής των διεθνών εξελίξεων σχολίαζε στο «Βήμα» πριν από μερικές ημέρες ότι «με τις Ηνωμένες Πολιτείες και το ΝΑΤΟ να έχουν αυτή τη στιγμή το βλέμμα

  Ουκρανία-Πόλεμος: Γιατί ΔΕΝ θα της βγει σε καλό της Τουρκίας το “αλά Τούρκα” κλείσιμο των Στενών… Η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία βρίσκεται αισίως στην έβδομη ημέρα. Μετά την αποτυχία της επικράτησης με βάση το σενάριο εσωτερικής κατάρρευσης των ουκρανικών ενόπλων δυνάμεων εξαιτίας της μεγάλης διαφοράς στρατιωτικής ισχύος, πλέον βρισκόμαστε σε νέα φάση. Η Ρωσία επιχειρεί με κάθε κόστος να επιτύχει τους αντικειμενικούς της σκοπούς, ακόμα κι αν χρειαστεί να ισοπεδώσει μεγάλα αστικά κέντρα, της πρωτεύουσας Κιέβου συμπεριλαμβανομένης. Το διεθνές κόστος της ρωσικής επιχείρησης δεν είχε υπολογιστεί ορθά από το Κρεμλίνο. Μέρος του διεθνούς κόστους είναι και το κλείσιμο των Στενών του Βοσπόρου από την Τουρκία, μια απόφαση η οποία θα μας απασχολήσει σήμερα. Του Ζαχαρία Μίχα * ( Διευθυντής Μελετών στο Ινστιτούτο Αναλύσεων Ασφάλειας και Άμυνας – ΙΑΑΑ / ISDA ) Η Ρωσία δεν έχει περιθώριο υποχώρησης χωρίς μια πειστική επίδειξη ισχύος, όχι απέναντι στην ουκρανική ηγεσία, όσο

  Τι πραγματικά αποφάσισε η Τουρκία για τα Στενά. Η αναγγελία της ενεργοποίησης από την Τουρκία των άρθρων 19, 20 και 21 της Συνθήκης του Μοντρέ που επιβάλλει περιορισμούς στην πρόσβαση πολεμικών πλοίων στη Μαύρη Θάλασσα εν καιρώ πολέμου έγινε αντιληπτή ως κίνηση αποκλεισμού του ρωσικού Πολεμικού Ναυτικού από την κλιμάκωση των επιχειρήσεών του εναντίον της Ουκρανίας. Στην πραγματικότητα, η κίνηση της Τουρκίας είναι περισσότερο σύνθετη και κατά βάση αμφίσημη, όπως και οτιδήποτε πράττει η χώρα του Ταγίπ Ερντογάν έναντι της Ρωσίας και της Ουκρανίας. Η Συνθήκη του Μοντρέ προέκυψε το 1936, σε εποχή που οι μεγάλες δυνάμεις διολίσθαιναν προς έναν νέο παγκόσμιο πόλεμο, ως αναθεώρηση των όσων προέβλεπε η Συνθήκη της Λωζάνης το 1923 περί αποστρατιωτικοποίησης των Στενών του Βοσπόρου και των Δαρδανελλίων, καθώς και των νησιών της Ίμβρου, της Τενέδου, της Λήμνου και της Σαμοθράκης. Σε ένα περιβάλλον το οποίο προσδιοριζόταν σε μεγάλο βαθμό από τις φιλοδοξίες της φασιστικής Ιταλίας, η οποία τότε στρ

Ουκρανικό: Οι επιπτώσεις για την ελληνική εθνική ασφάλεια Όλα δείχνουν ότι η επιβολή σκληρότατων οικονομικών κυρώσεων από την Ουάσιγκτον είναι πολύ πιθανή. Αν και σύμφωνα με τις μέχρι τώρα εξελίξεις η αντίδραση των ΗΠΑ είναι συγκρατημένη προφανώς με στόχο να αποφύγει περαιτέρω κλιμάκωση. Όμως, αυτό είναι βέβαιο πως έχει συζητηθεί παρασκηνιακά ανάμεσα στη Ρωσία και την Κίνα. Δυστυχώς, η εκτίμηση που έκανε ο υπογράφων κάνοντας λόγο για “διπλό Ψυχρό Πόλεμο” , φαίνεται πως θα θα μπορούσε να αποτελέσει το περιβάλλον ασφαλείας που θα αντιμετωπίσει η ανθρωπότητα προσεχώς. Κάτι που σημαίνει ότι και η εξίσωση της ελληνικής εθνικής ασφάλειας περιπλέκεται επικίνδυνα. Τόσο στη στρατιωτική όσο και στην ενεργειακή της διάσταση τουλάχιστον. Του Ζαχαρία Μίχα * ( Διευθυντής Μελετών στο Ινστιτούτο Αναλύσεων Ασφάλειας και Άμυνας – ΙΑΑΑ / ISDA ) Ορθώς ο πρωθυπουργός συγκάλεσε το ΚΥΣΕΑ. Οι εξελίξεις πρέπει να μελετηθούν προσεκτικά διότι επηρεάζουν δραστικά το σύνολο των επιλογών της κυβέ

 Ο Ερντογάν με τον πρόεδρο της Ουκρανίας Ζελένσκι στο Κίεβο ( 3/2/2022)  Ουκρανία και Κριμαία: Πως συμπλέκεται η Τουρκία με τα εθνικά μας θέματα σε Αιγαίο και Κύπρο. Η Τουρκία θα βρει χαραμάδα να δημιουργήσει ζήτημα στο  χώρο  από  το  Καστελόριζο  μέχρι  την  Κύπρο.  Η Κριμαία και οι ομοιότητες που βλέπει η Τουρκία με το Κυπριακό.   Είναι πολύ γνωστές οι σχέσεις του Τούρκου Προέδρου, Ερντογάν με τον Ουκρανό Πρόεδρο, Ζελένσκι... Και οι σχέσεις αυτές περιστρέφονται, ή πιο σωστά έχουν επίκεντρο την περιοχή της Κριμαίας. Στην Κριμαία κατοικεί το λεγόμενο φύλο των Τατάρων, το οποίο η γειτονική χώρα ”οικειοποιείται” γενεαλογικά. Και φυσικά, είναι γνωστή η προσάρτηση της συγκεκριμένης περιοχής από το ρωσικό κράτος πριν οχτώ χρόνια, μια και τη θεωρεί ως την κοιτίδα του ρωσικού, πολιτισμικού αποθέματος. Συγχρόνως, είναι γνωστή η θέση μεγάλου μέρους της Διεθνούς Κοινότητας απέναντι στην προσάρτηση αυτή, με δεδομένο το γεγονός του Ψηφίσματος 68/262 της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων

Ukrainian President Volodymyr Zelensky and his Turkish counterpart Recep Tayyip Erdogan  Ουκρανικό και τουρκικές στρατηγικές επιλογές Σε μια σημειολογικά βαρύνουσα ημερομηνία, κατά την 3η Φεβρουαρίου 2022, με τη συμπλήρωση 30 χρόνων διπλωματικών σχέσεων Τουρκίας – Ουκρανίας, έλαβεν χώραν στο Κίεβο το 10ο Στρατηγικό Συμβούλιο Υψηλού Επιπέδου μεταξύ των δύο χωρών. Ο Τούρκος Πρόεδρος, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ενδυόμενος τον μανδύα ενός δυνάμει διαμεσολαβητή, επισκέφθηκε την ουκρανική πρωτεύουσα, προκειμένου να συζητήσει, μεταξύ άλλων, δυνατότητες αποκλιμάκωσης και διευθέτησης της ρωσο-ουκρανικής κρίσης, η οποία και εξελίσσεται σε μείζον μεταψυχροπολεμικό πρόβλημα. Ούσα μέλος της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας και θεωρούμενη εν γένει παράγοντας του δυτικού συστήματος ασφάλειας, η Τουρκία επιδιώκει διά των εν προκειμένω κινήσεων, αφενός μεν να αναβαθμίσει τον ρόλο της στην ευρύτερη περιοχή, αυτοπροβαλλόμενη ως παράγοντας σταθερότητας και ασφάλειας, αφετέρου να αναδείξει τη θέση της ως δέλεαρ, τ

 Οι επικίνδυνες «αντανακλάσεις» του «ανατολικού μετώπου» στα ελληνοτουρκικά  Οι εξελίξεις στο μέτωπο Ρωσίας – Ουκρανίας, δηλαδή ΝΑΤΟ-ΡΩΣΙΑΣ και Καζακστάν, αφορούν άμεσα και την Ελλάδα, διότι: α. Η Ελλάδα ως μέλος του ΝΑΤΟ συντάσσεται με την πολιτική της Ατλαντικής Συμμαχίας,   σε βάρος της Ρωσίας. β. Η Ελλάδα, βάση της υφιστάμενης ελληνο-αμερικανικής αμυντικής συμφωνίας, έχει εκχωρήσει στρατιωτικές βάσεις, που αξιοποιούνται ως βάσεις εφορμήσεως των αμερικανικών Ενόπλων Δυνάμεων προς την Ευρασία. γ. Η Ελλάδα, επιχειρεί να αναθερμάνει τις σχέσεις της με τη Ρωσία. Η Ελληνική διπλωματία εκτιμά, ότι εξυπηρετούνται τα συμφέροντα της χώρας μας,   εφόσον οι ελληνορωσικές σχέσεις ομαλοποιηθούν. Η Ελλάδα παρότι, δηλώνει υπέρ του διαλόγου και της συμφωνίας του ΝΑΤΟ με τη Ρωσία, στο τέλος συμμετέχει στις στρατιωτικές πρωτοβουλίες της Ατλαντικής Συμμαχίας   σε βάρος της Ρωσίας , επειδή αυτό αποτελεί   ανελαστική συμμαχική υποχρέωση ης χώρας μας, προς το ΝΑΤΟ. δ. Οι σχέσεις ΗΠΑ-ΡΩΣΙΑΣ, στ