IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Και εγένετο ο Balkan Stream! Ένας νέος αγωγός φυσικού αερίου ανατέλλει πάνω από τα Βαλκάνια. Ονομάζεται ανεπίσημα «Balkan Stream», αν και επίσημα αποκαλείται Turkish Steam 2 ή Turkish Steam Lite. Στην ουσία αποτελεί τη μετεξέλιξη του σχεδίου κατασκευής του South Stream, που θα δημιουργούσε μια σχεδόν μονοπωλιακή ενεργειακή εξάρτηση της νοτιοανατολικής και κεντρικής Ευρώπης από το ρωσικό αέριο. Αυτός, σε συνδυασμό με τον Nord Stream 1 και 2 στη Βαλτική Θάλασσα, θα δημιουργούσε έναν «θανάσιμο» εναγκαλισμό της ευρωπαϊκής αγοράς ενέργειας με τον, σχεδόν αποκλειστικό προμηθευτή της, τη Ρωσία. Γι' αυτό και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, με τη συνδρομή στη συγκεκριμένη περίπτωση και του αμερικανικού παράγοντα, πίεσε ασφυκτικά για την ακύρωση του,  και εξωθώντας τη Βουλγαρία (χώρα-κλειδί στο όλο σχέδιο), που είναι χώρα-μέλος του ΝΑΤΟ και της Ε.Ε., να αποχωρήσει. Ρωσική επιμονή: από τον South Stream στον Turkish Steam Έτσι τον Δεκέμβριο του 2014, έπειτα από σφοδρές αντιρρήσεις και

ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ (1) Η “απείθαρχη” Τουρκία  υποβαθμίζει  τη βαλλιστική άμυνα  της Ευρώπης. (2) Eνεργειακό «μπλόκο» σε East-Med από Σερβία-Βουλγαρία:  Συμφώνησαν με Μόσχα & ενώνονται με «Τurk Stream». (3)  «Ναυάγησαν» οι συνομιλίες ΗΠΑ-Τουρκίας – «Σήμα» για αποχώρηση των δυνάμεων από το Ιντσιρλίκ έδωσε το ''Bloomberg''.   (4)  Εξαντλούνται τα συναλλαγματικά διαθέσιμα της Τουρκίας.   (5)  Μεγάλες φιλοδοξίες για τις τουρκικές αμυντικές εξαγωγές. Οι ρωσικοί στρατηγικοί σχεδιασμοί, με την Τουρκία, δεν μπορούν να διαχωριστούν από τη ρωσική υψηλή στρατηγική γενικότερα. Με άλλα λόγια, η Ρωσία δεν ασκεί μια αυτόνομη πολιτική όσον αφορά τη Μέση Ανατολή, αλλά συντονίζει τις ενέργειές της σύμφωνα με τη συνολική προσέγγιση στις παγκόσμιες υποθέσεις. Υπάρχουν οι εθνικοί στόχοι της ρωσικής εξωτερικής πολιτικής που καθοδηγούν το Κρεμλίνο πώς να σχεδιάζει, να ορίζει και να καθορίζει την ατζέντα για τις διάφορες περιοχές του κόσμου. Έτσι αντιμετωπίζουν τις προ

 Ο διάλογος αποτελεί μια συνηθισμένη μορφή διμερούς επικοινωνίας μεταξύ δύο κρατών στην οποία δεν εμπλέκονται υψηλά ιστάμενοι αξιωματούχοι, δεν υπάρχει δεσμευτική ατζέντα και συνήθως προετοιμάζεται το επίσημο πλαίσιο για την επίλυση διαφορών υπό τη μορφή διαπραγματεύσεων. Αντίθετα, ο Στρατηγικός Διάλογος είναι το αποτέλεσμα της επιλογής δύο χωρών να αναβαθμίσουν τις σχέσεις τους και να διαμορφώσουν ένα ευέλικτο θεσμικό σχήμα σε υψηλό επίπεδο αντιπροσώπευσης για την εναρμόνιση της εξωτερικής πολιτικής τους και την αποτελεσματική συνεργασία πάνω σε σημαντικά ζητήματα κοινού ενδιαφέροντος.  Οι ΗΠΑ χρησιμοποιούν εδώ και αρκετά χρόνια αυτό το διπλωματικό εργαλείο, ενισχύοντας τις διμερείς σχέσεις τους με χώρες που αποτελούν κρίσιμους εταίρους σε περιοχές στρατηγικού ενδιαφέροντος για τις ίδιες. Έτσι λοιπόν, έχουν αναβαθμίσει τις διμερείς σχέσεις τους προωθώντας τον Στρατηγικό Διάλογο με αρκετές χώρες, ενώ συμμετέχουν και σε τριμερείς Στρατηγικούς Διάλογους, γεγονός που υποδηλώνει την