IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

ΣXETIKA KEIMENA: (1) Η βεντέτα του βαθέως κράτους των ΗΠΑ  με τον Τ. Ερντογάν. (2)  Ο εισαγγελέας της Νέας Υόρκης  που έκανε τον Ερντογάν να υποχωρήσει! Τι φοβάται. (3) Γενοκτονία των Αρμενίων και κυρώσεις  - Προς ρήξη οι σχέσεις ΗΠΑ-Τουρκίας.  (4) Πρώην Αμερικανός αξιωματούχος  - "Να η απάντηση μου  στον Τούρκο πρέσβη για την Αρμενική Γενοκτονία" (5)  Αρμένιοι, οι άγνωστοι συνοδοιπόροι μας  - Η παροικία τους στην Ελλάδα μετά τη γενοκτονία.  Η Τουρκία ανάμεσα στον αρμενικό  και τον κουρδικό "εφιάλτη".  Ποιο ήταν το μεγαλύτερο πλήγμα στις τουρκοαμερικανικές σχέσεις; Η αναγνώριση της Αρμενικής Γενοκτονίας από την ομοσπονδιακή Βουλή των Αντιπροσώπων των ΗΠΑ ή μήπως οι ανακοινώσεις του επικεφαλής του Πενταγώνου Μαρκ Έσπερ για την επιστροφή των αμερικανικών στρατευμάτων στην ανατολική Συρία όπου περιπολούν από κοινού με τους Κούρδους μαχητές του PYD. Και οι δύο κινήσεις δεν μπορούν παρά να θέσουν την Άγκυρα σε συναγερμό – διότι αφορούν τη

 Ένας σουλτάνος «χειροπόδαρα» δεμένος.  Ο μονάρχης της Άγκυρας ήθελε να υλοποιήσει τα «αυτοκρατορικά» του όνειρα στη Συρία. Όμως τελικά δέχτηκε δύο χτυπήματα μέσα σε μια εβδομάδα. Το πρώτο ήταν η κατάπαυση του πυρός που του επέβαλαν οι ΗΠΑ. Το δεύτερο ήταν ο περιορισμός της επιθετικότητάς του από τη Ρωσία. Ενώ ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν πίστευε πως θα μπορούσε να ταλαντεύεται και να «απολαμβάνει» τα οφέλη και από τις δύο υπερδυνάμεις, τελικά αναγκάστηκε επί της ουσίας να τερματίσει τη στρατιωτική επιχείρηση «Πηγή της Ειρήνης». «Αποχαιρέτησε» τα σχέδια για τη λεγόμενη «ζώνη ασφαλείας» βάθους 32 χιλιομέτρων και έκτασης 444 χιλιομέτρων στη Βόρεια Συρία (από τα σύνορα του Ιράκ μέχρι τη Γιαραμπλούς). «Αποχαιρέτησε» ακόμη και το σχέδιο δημιουργίας μιας περιοχής για την εγκατάσταση 2 εκατομμυρίων Σύρων προσφύγων. Οι δύο συμφωνίες με Ουάσιγκτον και Μόσχα, που έχουν την υπογραφή της Άγκυρας, περιορίζουν σαφώς τους στόχους του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Όμως ούτε οι Κούρδοι βγήκαν κ

Αγώνας δρόμου για τα πετρέλαια της Συρίας.  Τα όπλα σίγησαν στη βορειοανατολική Συρία, αλλά το παιχνίδι είναι πιο περίπλοκο από ποτέ. Σε μία νέα μεταστροφή του, ο Ντόναλντ Τραμπ αποκαλύπτει ότι φιλοδοξεί να μεταχειριστεί για την κατάληψη των συριακών πετρελαιοπηγών τους Κούρδους της Συρίας και αυτοί, παρά τις ηχηρές καταγγελίες ότι "προδόθηκαν” από τον ένοικο του Λευκού Οίκου, δείχνουν να επιμένουν σε ένα "διπλό παιχνίδι”. Σε ανάρτησή του στο Twitter o Αμερικανός πρόεδρος ανέφερε ότι "απόλαυσε” την συνομιλία του με τον στρατηγό Μαζλούμ Αμπντί. "Εκτιμώ όσα έχουν κάνει οι Κούρδοι. Ίσως είναι ώρα για τους Κούρδους να αρχίσουν να κατευθύνονται προς την περιοχή του πετρελαίου”, ανέφερε χαρακτηριστικά το tweet του Τραμπ. Ο 52χρονος στρατηγός, γνωστός και ως Μαζλούμ Κομπάνι, υπήρξε ένοπλο στέλεχος του ΡΚΚ μέχρι το 2012 και μάλιστα θετός γιος του Αμπντουλάχ Οτζαλάν. Σήμερα είναι ο επικεφαλής των Συριακών Δημοκρατικών Δυνάμεων, όπως ονομάστηκε το μέτω

ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ: (1) Καταγγελίες για «στρατό γενιτσάρων» του Ερντογάν. (2) «Σκοτώνουν» το πολιτικό πείραμα της Ροζάβα.  Χάνει ή κερδίζει η Τουρκία στη Συρία;   Η αξιολόγηση μιας στρατιωτικής επιχείρησης ή ενός πολιτικού-διπλωματικού εγχειρήματος ως προς την επιτυχία ή την αποτυχία τους, είναι σχετικά μια εύκολη υπόθεση εάν οι στόχοι (ή αντικειμενικοί σκοποί) είναι ξεκάθαροι και προσδιορισμένοι. Όταν εξετάζουμε την Τουρκία, σκοπός δεν είναι υπερβάλουμε τη δύναμη ή την επιτυχία της αλλά ούτε και να την υποβαθμίσουμε. Επίσης, πρέπει η ανάλυσή μας να λάβει υπόψη διάφορα επίπεδα, π.χ. το (υψηλό) στρατηγικό και το τακτικό. Με άλλα λόγια, το ζητούμενο είναι να δούμε την πραγματικότητα όσο αντικειμενικά γίνεται – και όσο αντικειμενικά μας επιτρέπουν οι (διασταυρωμένες) πληροφορίες για το τι συμβαίνει. Άρα, η απάντηση στο αν η Τουρκία «χάνει ή κερδίζει» στην Συρία δεν μπορεί να είναι ένα απλό «χάνει» ή «κερδίζει». Τα πιο πάνω θα προσπαθήσω να εξετάσω στην περιορισμένη έκταση α