IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Γιατί η επόμενη μέρα κρύβει τεράστιους κινδύνους για την Ουκρανία.  Οι αντίπαλες φράξιες και τα κίνητρα των ξένων δυνάμεων.  Οι επιδιώξεις της Ρωσίας και το ενδεχόμενο διάσπασης του κράτους.  Τα ανοιχτά μέτωπα στην οικονομία και ο ρόλος του ΔΝΤ.  Η εξέγερση στο Κίεβο έχει προφανώς φτάσει στο τέλος της. Ο πρόεδρος Βίκτορ Γιανουκόβιτς και η αντιπολίτευση κατέληξαν σε συμφωνία, η οποία ήρθε κατόπιν διαπραγμάτευσης με τους υπουργούς Εξωτερικών της Πολωνίας, της Γερμανίας και της Γαλλίας. Η Βουλή είναι πλέον υπεύθυνη και αποφασίζει για το ποιοι θα αναλάβουν υπουργικές θέσεις και πότε θα διεξαχθούν οι εκλογές, για το εάν θα απολύσει δικαστές κ.λπ. Δεν είναι ξεκάθαρο εάν η Βουλή μπορεί να απολύσει τον πρόεδρό της χωρίς να υπάρχει πρώτα έγκληση και δίκη, όμως όλα αυτά είναι συζητήσιμα. Αυτό που έχει ενδιαφέρον είναι ότι οι υπουργοί Εξωτερικών της Πολωνίας, της Γαλλίας και της Γερμανίας διαπραγματεύτηκαν ένα αποτέλεσμα που, για πρακτικούς λόγους, αγνόησε το Σύνταγμα της

Mια φωτογραφία-σοκ του νέου πρωθυπουργού της Ουκρανίας Αρσένι Γιατσιένιουκ, ο οποίος θεωρείται φιλοευρωπαίος τεχνοκράτης, τον δείχνει να χαιρετάει ναζιστικά, δίπλα στον ακροδεξιό ηγέτη του κόμματος Σβόμπονα και στον πυγμάχο Κλίτσκοφ.Σύμφωνα με το σάιτ « L’echelle de Jacob », ο νέος πρωθυπουργός της Ουκρανίας είναι γνωστός ακροδεξιός. Μέλος του κόμματος της Γιούλια Τιμοσένκο, υπήρξε στο παρελθόν υπουργός οικονομικών και υπουργός Εξωτερικών, ενώ καλείται να οδηγήσει τη χώρα σε πρόωρες εκλογές και να αποφύγει την πτώχευση. ΟΥΚΡΑΝΙΑ Το γύρο του διαδικτύου κάνει ο ναζιστικός χαιρετισμός του νέου πρωθυπουργο ύ   Ο Γιάτσενιουκ στο κέντρο χαιρετά ναζιστικά, αριστερά ο ακροδεξιός Τιάνιμποκ γελάει και δεξιά ο Κλίτσκο, πιο αποστασιοποιημένος. Ο Γιάτσενιουκ εμφανίζεται να χαιρετά με προτεταμένο το δεξί χέρι το πλήθος από εξέδρα, εχοντας δίπλα του τόσο τον Βιτάλι Κλίτσκο, τον πυγμάχο που ηγείται της Ουκρανικής Δημοκρατικής Συμμαχίας για τις Μεταρρυθμίσεις, όσο και τον Ολε Τιάνιμποκ τω

Πολεμική προσωπίδα των Τατάρων (18ος αιώνας) Μιλάω γιά μιά λοξή γραμμή στον χάρτη.  Αυτήν: To κόκκινο χρώμα είναι μιά λοξή γραμμή. Αυτη που χωρίζει την Ρωσοφωνία, τις ισλαμικές περιοχές του παλαιού Χανάτου. Είναι ο κάτω ρους του ποταμού Δνειπέρου. Αυτος που περιγράφεται απο τον Κωνσταντίνο Πορφυρογέννητο τον 10ο αιώνα. Απο εκεί που έρχονταν στη Σαλονίκη οι γούνες, οι σκλάβοι και φοβεροί πολεμιστές. Διαχρονικώς.Αυτους πρέπει να τους θυμόμαστε ακόμη: Αριστερά , οι μάσκες των πολεμιστών της στέππας. Δεξιά οι Μπούλες της Νιάγοστας. Δ εν είναι μόνον αυτοι που μιλούν ρώσικα και οι άλλοι με τα ουκρανικά.Υπάρχει μια κληρονομιά σε αυτήν την περιοχή, που δεν είναι και παμπάλαια. Είναι ένας χρήσιμος χάρτης .Δείτε τον. Το κόκκινο είναι η επικράτεια των Οθωμανών του 18 ου  αιώνα και βλέπετε πως δεν υπάρχει καμία άλλη επίδραση στη Μαύρη θάλασσα πάρεξ η μουσουλμανική.  Ο Μεγάλος Πέτρος έφτιαχνε την Αγία Πετρούπολη και μάζευε τεχνογνωσία από την βόρεια Ευρώπ

Στις 23 Φεβρουαρίου 2014 η Ράντα της Ουκρανίας  «ψήφισε» τους εξής νόμους: 4199- Σχέδιο απόφασης κατάργησης του δικαιώματος των μειονοτήτων στη χρήση της γλώσσας τους. (Α παγορεύθηκαν τα Ρωσικά, τα Ρουμανικά, τα Ουγγρικά, τα Ελληνικά ). 4201 - Σχέδιο απόφασης για την απαγόρευση των δραστηριοτήτων του Κομμουνιστικού Κόμματος της Ουκρανίας 4217 - Σχέδιο ψηφίσματος για την αντιμετώπιση των συνεπειών της σοβιετικής κατοχής της Ουκρανίας. 4176 - Σχέδιο Νόμου για την κατάργηση του νόμου που ποινικοποιούσε την ναζιστική προπαγάνδα . 4184 - Σχέδιο απόφασης για τον διορισμό ως υπουργού Εσωτερικών της Ουκρανίας του V.Avakov και τον διορισμό μελών της νεοναζιστικής ομάδας «Δεξιός Τομέας» στο Υπουργείο. 4215 - Σχέδιο απόφασης για το « Πάνθεον των εθνικών ηρώων ». 4203 - Σχέδιο διατάγματος για την εισαγωγή δημοσιονομικών περιορισμών. 4215 - Σχέδιο ψηφίσματο ς απόδοσης τιμής στους συμμετέχοντες στις ένοπλες συγκρούσεις κατά τη διάρκεια ειρηνικών διαδ

Του Ηλία Μακρή  Οι Αμερικανοί πήγαν να φύγουν από την Ευρώπη, αλλά στον... δρόμο κατάλαβαν ότι δεν θα είναι και τόσο εύκολο. Η κρίση στην Ουκρανία δείχνει με τον πιο έντονο τρόπο πως η Ευρώπη από μόνη της δεν μπορεί να αντιμετωπίσει ζητήματα ασφάλειας. Η Ε.Ε. είναι σχετικά επαρκής όταν διαχειρίζεται θέματα «ήπιας δύναμης» (soft power), αλλά εντελώς ανεπαρκής όταν έχει να χειρισθεί θέματα «σκληρής δύναμης» (hard power). Στην περίπτωση της Ουκρανίας δεν μπορεί να μην έβλεπαν οι Ευρωπαίοι ότι έπαιζαν με τη φωτιά, όταν ήθελαν τη χώρα μέλος του ΝΑΤΟ και στη δυτική σφαίρα επιρροής. Ολίγη γνώση της ιστορίας και της γεωγραφίας θα έπρεπε να τους δείξει πόσο επικίνδυνο ήταν αυτό το παιχνίδι. Ταυτοχρόνως, εμφανίσθηκαν να συμμαχούν με ακραία στοιχεία τα οποία δεν έχουν τίποτα να κάνουν με την υπεράσπιση της δημοκρατίας και του δυτικού τρόπου ζωής. Η Ευρώπη έχει όμως και άλλα δομικά προβλήματα σε σχέση με το πώς λειτουργούν οι ΗΠΑ ή η Ρωσία. Η λήψη αποφάσεων καθυστερεί αφόρητα και απα

«Χωρίς την Ουκρανία, η Ρωσία παύει να είναι αυτοκρατορία,  ενώ με την Ουκρανία υποταγμένη, η Ρωσία γίνεται αυτόματα αυτοκρατορία»                                                                   Ζμπίγκνιου Μπρζεζίνσκι  Το 1991, ήμουν ανταποκριτής στη Μόσχα όταν ο Pablo (Μιχάλης Ράπτης) μου ζήτησε να κάνω έναν απολογισμό της σοβιετικής κατάρρευσης, για το περιοδικό που έβγαζε η τάση του στο Παρίσι, το  Sous le drapeau du Socialisme. Υποστήριξα στο άρθρο αυτό (αρ.122, αναδημοσιεύτηκε πρόσφατα από τη γαλλική επιθεώρηση Utopie Critique, αρ. 50), ότι «ο ψυχρός πόλεμος δεν τελείωσε, αλλά θα ξεκινήσει πάλι, αυτή τη φορά όχι από το Βερολίνο και την Καμπούλ, αλλά από το Κίεβο και την Τασκένδη».  Αυτό ακριβώς βλέπουμε τώρα να γίνεται στην Ουκρανία, στην καρδιά της πρώην Σοβιετικής ‘Ενωσης, ίσως μάλιστα να μην περιορισθούμε σε απολύτως «ψυχρές» μορφές σύγκρουσης, αλλά τότε, το 1991, δεν ήταν καθόλου αυτονόητο. ‘Ολος ο κόσμος μιλούσε για την οριστική νίκη της «οικονομίας της α

Εκ των  πραγμάτων με ή χωρίς ανάμειξη του ξένου παράγοντα -Μόσχας και Βερολίνου- η οξύτατη εσωτερική αντιπαράθεση στην Ουκρανία συμπυκνώνεται στην επιλογή Πούτιν ή Ευρώπη; Το δίλημμα δεν πυροδοτεί μόνο αστάθεια και αυταρχισμό, αλλά μπορεί να οδηγήσει σε διάσπαση της χώρας ανάμεσα στη Φιλοδυτική Ελληνόρρυθμη (Ουνιατική) Καθολική Περιοχή, που επί αιώνες ανήκε στην Αυστρία, και στην Ανατολική Ρωσική και Φιλορωσική Ορθόδοξη. Το παραπάνω  σενάριο είναι εφιαλτικό γιατί δεν αφορά μόνο την Ουκρανία: Η Ρωσία του Πούτιν δεν θα διστάσει να χρησιμοποιήσει κάθε θεμιτό ή αθέμιτο μέσο για να κρατήσει το σύνολο της Ουκρανίας υπό την επιρροή της, καθώς οι δυτικές επαρχίες αποσπάστηκαν από την Πολωνία, την Τσεχοσλοβακία και τη Ρουμανία με σκληρές διπλωματικές μάχες των Στάλιν - Μολότοφ το 1939 και το 1945, ενώ η Ρωσική Κριμαία δόθηκε το 1956 ως δώρο από το Κρεμλίνο, ως συμβολισμός της αδιάρρηκτης πρόσδεσης των δύο σλαβικών εθνών. Οποιαδήποτε  ρωσική παρέμβαση στην Ουκρανία θα πυροδοτήσει α