IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Iraq War ''Shock and Awe'' Στις 20 Μαρτίου του 2003, οι ΗΠΑ, υπό την προεδρία του Τζορτζ Μπους του νεότερου, η Βρετανία, υπό την πρωθυπουργία, Τόνι Μπλερ, και οι σύμμαχοί τους εισβάλουν στο Ιράκ ανοίγοντας μια, ακόμη, ματωμένη «αυλαία» στους γνωστούς και ως πολέμους «κατά της τρομοκρατίας», τους οποίους προκάλεσαν οι ΗΠΑ με αφορμή την επίθεση της 11ης Σεπτεμβρίου του 2001 στους Δίδυμους Πύργους της Νέας Υόρκης. Διακηρυγμένος στόχος της εισβολής ήταν η ανατροπή του Σαντάμ Χουσεϊν, διότι υποτίθεται ότι το Ιράκ «κατείχε» όπλα μαζικής καταστροφής. Αν και τελικά ο Σαντάμ Χουσεϊν ανατράπηκε μέσα σε λιγότερο από ένα μήνα από την εισβολή και τελικά εκτελέστηκε τον Δεκέμβριο του 2006, η προπαγανδιστική ρητορική των επιτιθέμενων προέκυψε ως ένα ηχηρότατο φιάσκο, αφού, όχι μόνο δεν βρέθηκαν τα υποτιθέμενα όπλα μαζικής καταστροφής, αλλά η εισβολή οδήγησε σε μια μακροχρόνια κατοχή της χώρας, που προκάλεσε υπερπολλαπλάσια θύματα και καταστροφές των υποδομών της από

Τόνυ Μπλαιρ , αυτή η ύαινα. Δεκατρία χρόνια μετά την εισβολή στο Ιράκ το 2003, και ύστερα από εξαετή έρευνα και συλλογή στοιχείων, το συμπέρασμα που προκύπτει είναι ότι η εισβολή στο Ιράκ βασίσθηκε σε ψευδή στοιχεία. Οτι δηλαδή ο   Σαντάμ Χουσεΐν   δεν είχε χημικά όπλα, δεν αποτελούσε κίνδυνο για την ανθρωπότητα (όσον κι αν αποτελούσε κίνδυνο για τον λαό του).   Θα λιποθυμήσω απ’ τη συγκίνηση. Πάλι ψέματα λένε!  Είναι αδύνατον,  απολύτως αδύνατον,  οι μυστικές υπηρεσίες του Ηνωμένου Βασιλείου να παραπλάνησαν τον κ. Τόνυ Μπλαιρ, όσο αδύνατον είναι οι μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ να παραπλάνησαν τον πρόεδρο πίθηκα  Μπους . Ηδη από  τότε , το 2003,  όταν ορισμένοι  « καταραμένοι » γελοιογράφοι στην Αγγλία και στις ΗΠΑ παρίσταναν τον κ. Μπους τζούνιορ σαν πίθηκο και τον κ. Τόνυ Μπλαιρ σαν τρελό ποντικό, όλοι  (βεβαίως όλοι) γνώριζαν  ότι ο δικτάτορας (και όργανο της Δύσης) Σαντάμ δεν αποτελούσε χημικό κίνδυνο για τη Δύση, αλλά ότι για την τελευταία αποτελούσαν λαχταριστό λάφυρο τ

Στην φωτογραφία, διαδηλωτές ανεμίζουν ιρακινές σημαίες κατά την διάρκεια διαδήλωσης που συγκάλεσε ο φλογερός κληρικός Μοκτάντα αλ Σαντρ στη Νατζάφ. CEERWAN AZIZ / REUTERS     Ο μόνος άνθρωπος που μπορεί να σώσει το Ιράκ είναι ο Μεγάλος Αγιατολάχ Αλί αλ-Σιστανί. Σε αντίθεση με τον πολωτικό Σαντρ, ο Σιστανί θεωρείται ευρέως στο Ιράκ ως συμφιλιωτής. Στα 87 του, ο σεβαστός και ηγετικός κληρικός του σιιτικού ισλαμικού κόσμου λειτούργησε ως ένας κρίσιμος ελεγκτής της ισχύος της διεφθαρμένης άρχουσας τάξης του Ιράκ και των αδύναμων θεσμών που έχουν παραλύσει από εθνοτικές και θρησκευτικές διαιρέσεις. Κατά την διάρκεια του προηγούμενου μήνα, το Ιράκ βασανίστηκε από διαμαρτυρίες καθώς εκατοντάδες χιλιάδες διαδηλωτές κατέβηκαν στους δρόμους για να εκφράσουν την δυσαρέσκειά τους λόγω της δυσλειτουργικής και διεφθαρμένης πολιτικής διαδικασίας της χώρας. Η αναταραχή κορυφώθηκε με την κατάληψη και κατοχή του ιρακινού κοινοβουλίου [1] στο τέλος Απριλίου από οπαδούς του ριζοσπάστη αντι-Δ

    Χριστιανικό μοναστήρι στη Μοσούλη (Ιράκ), του Προφήτη Ηλία (Μαρ Ελιάς) Col. Juanita Chang/U.S. Army via AP Χτισμένο στα τέλη του 6ου αιώνα από Ασσύριους μοναχούς και έκτοτε τόπος λατρείας στο Βόρειο Ιράκ για χιλιάδες χριστιανούς, το Μοναστήρι του Αγίου Ηλία δέσποζε εδώ και 1.400 χρόνια στην κορυφή ενός λόφου έξω από τη Μοσούλη.  21 Ιανουαρίου 2009- Αμερικανοί στρατιώτες στο μοναστήρι του Προφήτη Ηλία τη Μοσούλη | JoAnn Makinano/Department of Defense via AP  7 Νοεμβρίου 2008- Αμερικανοί στρατιώτες επισκέπτονται το μοναστήρι του Προφήτη Ηλία, από τη βάση τους στο Marez, έξω από την Μοσούλη. | AP Photo/Maya Alleruzzo Διασώθηκε ανά τους αιώνες, παρά τη μερική καταστροφή του το 1743 από τους Πέρσες και τη χρήση των μερικών αναστηλωμένων ερειπίων του ως βάση της μεν Ρεπουμπλικανικής Φρουράς του Ιράκ στη δεκαετία του 1970, των δε Αμερικανών κατά την επιχείρηση «Σοκ και δέος» του 2003.  3 Απριλίου 2010- Αμερικανοί στρατιώτες γιορτάζουν το Καθολικό Πάσχα στο μοναστήρι