IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

  Διεθνής ημέρα ειρηνικής συμβίωσης σε έναν πλανήτη,  που μετράει 50 μέτωπα συγκρούσεων. Είναι σαν κακόγουστο αστείο. Την πιο οξύμωρη μέρα του γιορτάζει σήμερα, 16 Μαΐου, ο πλανήτης. Η ανθρωπότητα των πολέμων γιορτάζει τη Διεθνή Ημέρα Ειρηνικής Συμβίωσης. Τα τελευταία τρία χρόνια, κάθε τέτοια μέρα, η Γη τιμά την ειρήνη εν μέσω πολεμικών συρράξεων. Φέτος μάλιστα, σε μία δυστυχή συγκυρία, η συγκεκριμένη Ημέρα καλείται να «γιορτασθεί» ταυτόχρονα με τη 10ετή επέτειο του πολέμου στη Συρία. Πολέμου, που από την έναρξή του, την άνοιξη του 2011, μετρά περί τους 400.000 νεκρούς, εκ των οποίων περισσότεροι από 100.000 άμαχοι, 10 και πλέον εκατομμύρια εκτοπισμένους και μία χώρα κατεστραμμένη. Η Ημέρα καθιερώθηκε από τη γενική συνέλευση του ΟΗΕ, στις 8 Δεκεμβρίου του 2017, με την υιοθέτηση ενός ψηφίσματος, που «γεννήθηκε» μεσούντος του πολέμου στη Συρία, ως ανάγκη για αναγνώριση και αποδοχή της διαφορετικότητας ειδικά και για ειρηνική συνύπαρξη των λαών γενικά. Η Διεθνής Ημέρα Ειρη

  World War II - summary of the deadliest conflict in history ( Geo History  )  Β′ Παγκόσμιος Πόλεμος. Ποιοι πολέμησαν κατά ποιών, πότε, που και πως έληξε.     Ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος ήταν ο μεγαλύτερος και αυτός που είχε τον υψηλότερο αριθμό νεκρών -κυρίως αμάχων- στην καταγεγραμμένη Ιστορία. Μέχρι σήμερα εκτιμάται πως εκ των βασικότερων αιτιών- αν όχι η πιο καταλυτική- εκδήλωσης του Πολέμου ήταν ο τρόπος που έληξε ο Α′ Παγκόσμιος Πόλεμος . Η Αγγλία, η Γαλλία, η Ρωσία και η Ιταλία -σύμμαχος των οποίων ήταν και η Ελλάδα- αναδείχθηκαν νικητές στον Μεγάλο Πόλεμο, ενώ η Γερμανία και η Αυστροουγγαρία ηττήθηκαν. Οι συνθήκες ειρήνης που υπογράφηκαν και για τις δύο εξοντωτικές ενώ η Ιταλία αν και στην πλευρά του νικημένων πίστευε πως δεν ανταμείφθηκε επαρκώς. Σε Γερμανία και Ιταλία εξαιτίας της αδυναμίας του παλαιού πολιτικού συστήματος, της κακής οικονομίας, της ανεργίας, της δυσαρέσκειας και του αισθήματος εθνικής ταπείνωσης γεννήθηκαν και κέρδισαν έδαφος

Πως ο Α' Παγκόσμιος Πόλεμος άλλαξε την ανθρωπότητα  και τον κόσμο!  100 χρόνια συμπληρώνονται στις 11 Νοεμβρίου 2018 από την λήξη του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου. Του Μεγάλου Πολέμου όπως τον είπαν τότε μη γνωρίζοντας φυσικά ότι μετά από 20 χρόνια η Ευρώπη και ο κόσμος θα ζούσε ξανά μια μεγάλη φρίκη. Τα 4,5 χρόνια μαχών, στην Ευρώπη, στη Μέση Ανατολή και την Ασία, αναδιαμόρφωσαν το σύγχρονο Κόσμο. Βασιλιάδες, κάιζερ, τσάροι και σουλτάνοι καταστράφηκαν. Αυτοκρατορίες διαλύθηκαν. Χρησιμοποιήθηκαν για πρώτη φορά χημικά όπλα, τανκς και αεροπορικοί βομβαρδισμοί. Εκατομμύρια γυναίκες πέρασαν στην εργατική δύναμη, «φέροντας» το νόμιμο δικαίωμά τους για ψήφο. Άλλαξε ο χάρτης και τα...σύνορα! Κράτη όπως η Ουκρανία, η Πολωνία, αλλά και βαλτικές χώρες, ανεξαρτητοποιήθηκαν, ενώ δημιουργήθηκαν νέα κράτη στη Μέση Ανατολή, με συχνά αυθαίρετα σύνορα. Επήλθαν σημαντικές πολιτισμικές αλλαγές, μεταξύ των οποίων μία νέα κατανόηση της ψυχολογίας του πολέμου, του σοκ των βομβ

Ο Νικολό Μακιαβέλι (Niccolò di Bernardo dei Machiavelli) (3/5/1469 - 21/6/1527),  ήταν Ιταλός διπλωμάτης, πολιτικός στοχαστής και συγγραφέας.  O Μακιαβέλι για την «ουδετερότητα» στον πόλεμο,  τα εθνικά στρατεύματα και τις συμμαχίες.   Η τύχη ορίζει τις μισές μας πράξεις,  όμως αφήνει και σε μας να κανονίσουμε τις άλλες μισές.»                                  Νικολό Μακιαβέλι Τα ζητήματα του πολέμου και της ειρήνης βρίσκονται στο κέντρο της σκέψης του Μακιαβέλι· ο Ιταλός στοχαστής, έχοντας στο νου του κυρίως πρακτικές πολιτικές ανάγκες της εποχής, γράφει ταυτόχρονα και ως «θεωρητικός» της πολιτικής πράξης. Το ζήτημα της στάσης ενός συλλογικού υποκειμένου, δηλαδή μιας πόλης, ενός κράτους ή και μιας «ομοσπονδίας» κρατών, απέναντι στο ενδεχόμενο μιας πολεμικής αναμέτρησης είναι κυριολεκτικά αιώνιο και διαχρονικό. Την εποχή του Μακιαβέλι, όπως είναι γνωστό, δεν έχουν σχηματιστεί ακόμα τα εθνικά κράτη, όπως τα γνωρίζουμε από τον 18ο αιώνα και ύστερα· βεβαίως ο πόλε

Ο Καρλ Φίλιππ Γκότλιμπ φον Κλάουζεβιτς (Carl Philipp Gottlieb von Clausewitz , 1 Ιουλίου 1780 - 16 Νοεμβρίου 1831) ήταν Πρώσος στρατιωτικός και συγγραφέας περί της θεωρίας και πρακτικής του πολέμου.     Καρλ φον Κλάουζεβιτς :  Η απεριόριστη χρήση της δύναμης. Οι φιλάνθρωπες λοιπόν ψυχές θα μπορούσαν να φανταστούν πως υπάρχει ένας τεχνητός τρόπος αφοπλισμού και καταβολής του αντιπάλου χωρίς μεγάλες αιματοχυσίες, και πως σ’ αυτό ακριβώς τείνει η αυθεντική τέχνη του πολέμου. Όσο επιθυμητό κι αν φαίνεται αυτό, είναι ένα σφάλμα που πρέπει να εξαλειφθεί. Σε μιαν υπόθεση τόσο επικίνδυνη όσο ο πόλεμος, τα σφάλματα που οφείλονται στην ψυχική καλοσύνη είναι ακριβώς το χειρότερο των πραγμάτων. Καθώς η χρήση της φυσικής δύναμης στο σύνολό της δεν αποκλείει καθόλου τη συνεργασία της διάνοιας, εκείνος που χρησιμοποιεί χωρίς οίκτο αυτή τη δύναμη και δεν οπισθοχωρεί μπροστά σε καμιάν αιματοχυσία θ’ αποκτήσει ένα πλεονέκτημα επί του αντιπάλου του, αν εκείνος δε δράσει με τον ίδιο τρόπο. Ε