Αναρτήσεις

Η οικονομία-ζόμπι μας χτυπάει την πόρτα.

Εικόνα
Σκίτσο του Μ. Κουντούρη Όπως είναι γνωστό, η Ελλάδα είναι υποχρεωμένη για τα επόμενα χρόνια να έχει πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% του ΑΕΠ. Όταν κατά γενική ομολογία η οικονομία είναι στα γόνατα, λόγω και έλλειψης ρευστότητας, μία τέτοιου επίπεδου αφαίμαξη δεν αφήνει περιθώρια για να ξανασταθεί στα πόδια της. Ας παρακάμψουμε προς στιγμή τις συνεπαγόμενες δραματικές κοινωνικές επιπτώσεις. Ας μείνουμε στο στενά οικονομικό επίπεδο. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της ΕΕ, το 22,2% των Ελλήνων επιβιώνει σε συνθήκες ένδειας. Δεν είναι περίεργο, λοιπόν, που οι ληξιπρόθεσμες οφειλές των φορολογουμένων προς το δημόσιο αυξάνονται με ρυθμό που φθάνει μέχρι και ένα δισ. ευρώ το μήνα. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι έχει εξαντληθεί η γενική φοροδοτική ικανότητα του πληθυσμού. Η επιβολή νέων φορολογικών βαρών θα ρίξει στον γκρεμό και επιχειρήσεις και νοικοκυριά που μέχρι τώρα εξαντλούσαν όλα τα περιθώρια για να είναι συνεπή στις υποχρεώσεις τους. Εκτός αυτού, θα λειτουργήσει ως κίνητρο για τη

Η νέα γενιά Ελληνοκυπρίων και τα στερεότυπα.

Εικόνα
«Ο πατέρας του Π. ήταν φανατικός ενωτικός. Ο Π. μετά το 1974 είχε απογοητευθεί τόσο πολύ που λοξοκοίταζε προς τους Νεοκυπρίους. Έστειλε τα παιδιά του να σπουδάσουν στην Αγγλία και αντιμετώπιζε με επιφύλαξη ό,τι προερχόταν από την Ελλάδα. Την πρώτη δεκαετία του 2000 ο Π. είδε τα παιδιά του να αρπάζουν κάθε τόσο τη γαλανόλευκη και να ορμούν στους δρόμους και τις πλατείες πανηγυρίζοντας έξαλλα μετάλλια και νίκες της Ελλάδος σε διεθνείς και ευρωπαϊκές διοργανώσεις και πρωταθλήματα». Η συγκεκριμένη πραγματική διήγηση αντικατοπτρίζει μία κατάσταση που πολλές φορές προσπερνάμε. Σε δημοκρατικά πολιτεύματα οι πολιτικές εξελίξεις και οι κοινωνικές διεργασίες προχωρούν παράλληλα και αλληλο-επηρεάζονται. Έτσι, οι πολιτικές εξελίξεις στο μέτωπο του Κυπριακού, οι συζητήσεις, οι διαπραγματεύσεις, οι προτάσεις επηρεάζουν άμεσα την κυπριακή κοινωνία. Αντιστοίχως, οι κοινωνικές διεργασίες καθορίζουν τις πολιτικές προσδοκίες, τους στόχους, αλλά και τις λεγόμενες κόκκινες γραμμές που πρέπ

Mari Boine.

Εικόνα
Mari Boine, previously known as Mari Boine Persen, (born 8 November 1956) is a Norwegian   Sami  musician known for having added jazz and rock to the yoiks of her native people. Gula Gula (first released by Iđut, 1989, later re-released by Real World) was her breakthrough release, and she continued to record popular albums throughout the 1990s.  In 2008, she was appointed Professor of musicology at Nesna University College.  Boine was born and raised in Gámehisnjárga, a village on the river Anarjohka in Karasjok municipality in Finnmark, in the far north of Norway.  Boine's parents were Sami. They made a living from salmon fishing and farming. She grew up steeped in the region's natural environment, but also amidst the strict Laestadian Christian movement with discrimination against her people: for example, singing in the traditional Sami joik style was considered "the devil's work". The local school that Boine attended reflected a very different wo

Ο εφιάλτης του εδαφικού διαμελισμού γίνεται πλέον ορατός για την Τουρκία.

Εικόνα
Ο εφιάλτης του εδαφικού διαμελισμού γίνεται πλέον ορατός για την Τουρκία. ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ: (1)  Τσαβούσογλου:  Σε εμφύλιο μπορεί να οδηγήσει το δημοψήφισμα για την ανεξαρτησία των Κούρδων    (2)   Ενισχύονται οι σχέσεις Τουρκίας - Ιράν   (3)  Απαξιώνουν τις ΗΠΑ οι Τούρκοι:  Προχωρούν σε “ανίερη” συμμαχία με Ιράν και Άσαντ κατά των Κούρδων.  Ο Καρλ Μαρξ είπε κάποτε ότι, «η ιστορία επαναλαμβάνεται την πρώτη φορά σαν τραγωδία και τη δεύτερη σαν φάρσα». Στην περίπτωση της Μέσης Ανατολής, η ιστορία ξεκίνησε ως φάρσα και σήμερα εξελίσσεται σε απίστευτη τραγωδία. Τον Μάιο του 1916 μεταξύ Βρετανίας και Γαλλίας, με τη συναίνεση της Ρωσίας, συνήφθη η Συμφωνία Sykes–Picot. Ήταν ένα μυστικό σύμφωνο με το οποίο μοιράζονταν σε σφαίρες επιρροής και ελέγχου της Βρετανίας, τη Γαλλίας και, αρχικά, της Ρωσίας, εδάφη της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας στη σημερινή Τουρκία, στη Μέση Ανατολή, στο Ιράκ και στη Συρία. Ο Σάικς έλεγε ότι ήθελε «να χαράξει μία γραμμή από το ‘e’ της Άκρας ( A