Ανεκμετάλλευτη η αχίλλειος πτέρνα των Σκοπίων.
Έχω επαναλάβει από αυτή εδώ τη στήλη ότι η σλαβομακεδονική ηγεσία έχει προσφέρει την ελληνική διπλωματία το όπλο για να αποδομήσει τη διαπραγματευτική άμυνα των Σκοπίων. Και ο Ζάεφ και ο Ντιμιτρόφ έχουν ομολογήσει ότι δεν μπορούν να μονοπωλούν ως κράτος τον όρο «Μακεδονία», ο οποίος περιγράφει μία ευρύτερη γεωγραφική περιοχή. Γι’ αυτό και αποδέχονται γεωγραφικό προσδιορισμό. Καλά κάνει που η ελληνική διπλωματία παλεύει για το αμετάφραστο της κρατικής ονομασίας, αν και δεν θα ισχύσει στην πράξη. Το κρίσιμο, όμως, δεν είναι αυτό. Οφείλει να θέσει στην άλλη πλευρά ένα απλό ερώτημα: αφού και τα ίδια τα Σκόπια αποδέχονται πως δεν μπορούν να μονοπωλούν τον όρο «Μακεδονία», επειδή είναι Μέρος κι όχι Όλον, τότε αυτό πρέπει να ισχύει και για τα παράγωγά του. Πώς, λοιπόν, διεκδικούν το δικαίωμα να ονομάζουν τους εαυτούς «Μακεδόνες» και τη γλώσσα τους «μακεδονική»; Δεν συνιστά αυτό μονοπώληση; Ενώ είναι μία από τις εθνότητες που κατοικούν στην ευρύτερη γεωγραφική Μακεδονία, δηλαδή...