IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

(...) Οι βασικές αντιρρήσεις τώρα της Λαϊκής Ενότητας έχουν σχέση με την απώλεια της εθνικής μας κυριαρχίας, με την υποταγή στις εντολές της νεοφιλελεύθερης γερμανικής κυβέρνησης, με την περαιτέρω εξαθλίωση των εισοδηματικά αδύναμων, με την αξιοπρέπεια των Ελλήνων, η οποία ανακτήθηκε με το δημοψήφισμα κοκ.  – όχι τόσο δηλαδή με τις δυνατότητες ανάκαμψης της ελληνικής οικονομίας λόγω της υποτίμησης ενός εθνικού νομίσματος, παράλληλα με την αύξηση της ρευστότητας στην αγορά, καθώς επίσης με μία νομισματική πολιτική προσαρμοσμένη στις ανάγκες της χώρας.  Αν και γνωρίζει λοιπόν πως η υιοθέτηση της νέας δραχμής θα ήταν εξαιρετικά δύσκολη, δεν έχει αυταπάτες σχετικά με τις επιθέσεις που θα δεχόταν από την ΕΚΤ, από τη Γερμανία (για να μην απελευθερωθούν οι φυγόκεντρες δυνάμεις της Ευρωζώνης από τυχόν επιτυχία της Ελλάδας), καθώς επίσης από τις διεθνείς αγορές και τους κερδοσκόπους, το κόμμα αυτό δεν αποδέχεται τη μετατροπή της χώρας μας σε γερμανική αποικία – η οποία θα εκτελεί με δουλι

  Αλέξης Μητρόπουλος:  Μια διαδρομή γεμάτη αντιφάσεις, αναδιπλώσεις, πικρία που κατέληξε στο μίσος και στην εκδίκηση.   Μου έχει κάνει εντύπωση, αρνητική πρέπει να ομολογήσω, η συμπεριφορά του Αλέξη Μητρόπουλου. Από την αρχή εξέφρασε τη διαφωνία του για τη διαδικασία της διαπραγμάτευσης, τη στελέχωση της ομάδας που πήγε στις Βρυξέλλες, το περιεχόμενο της μεταβατικής συμφωνίας του Φεβρουαρίου, ασκούσε σκληρή κριτική στην κυβέρνηση και στο οικονομικό επιτελείο, ψήφισε «παρών» στο τρίτο Μνημόνιο, αν και όπως είπε αργότερα μετάνιωσε γιατί έπρεπε να το είχε καταψηφίσει, χαρακτήρισε τη συμφωνία επονείδιστη και βάρβαρη που ούτε η Θάτσερ θα τολμούσε να εισηγηθεί και προέβλεψε ότι θα προκαλέσει κοινωνικό ολοκαύτωμα. Ταυτοχρόνως όμως επιθυμούσε και αγωνίστηκε να είναι στις λίστες αυτού του κόμματος που υπέγραψε τη συμφωνία και είναι υποχρεωμένο να την εφαρμόσει, προβάλλοντας το σκεπτικό ότι στις εκλογές του Ιανουαρίου εξελέγη πρώτος στην περιφέρειά του και ότι ήταν ο πιο δη

Σκίτσο του Μ.ΚΟΥΝΤΟΥΡΗ Χαρακτηριστικά μπανανίας αποκτά όλο και περισσότερο, όλο και πιο εμφατικά η προεκλογική πολιτική διαμάχη όσο πλησιάζουμε προς τις κάλπες. Οι τόνοι ανεβαίνουν, αλλά ανεβαίνουν σε τόνους σκανδαλοθηρικούς και προσωπικούς, αγοραίους με την πιο φτηνή εκδοχή του όρου. Ταυτόχρονα, η ουσιαστική συζήτηση καθίσταται είδος εν ανεπαρκεία: δεν την συναντάς περίπου πουθενά – κι αυτό, την ώρα που τα ζητήματα αιχμής σε πολλά πεδία και επίπεδα, είναι φλέγοντα όσο ποτέ για τον τόπο. Το χειρότερο όμως είναι ότι αυτή απουσία ουσίας έχει δώσει τεράστιο ζωτικό χώρο στην ανακρίβεια, αν όχι και στο συνειδητό ψέμα, στην πλήρη πολλές φορές διαστρεύλωση της αλήθειας, η οποία επιτυγχάνεται ρίχνοντας την μπάλα στην κερκίδα του φανατισμού, του εξυπνακισμού και της φτηνής ατάκας χωρίς περιεχόμενο και βάθος. Ναι, λέγονται ψέματα όλη την ώρα κι από παντού. Και όπως λέγονται, έτσι και ακούγονται, έτσι πολλοί άνθρωποι τα αποδέχονται χωρίς κανείς να θέτει θέμα ηθικής και

Οι χιλιάδες πολίτες που στήθηκαν χθες στους τηλεοπτικούς δέκτες τους δεν έγιναν σοφότεροι. Σε μια τηλεμαχία που κράτησε περίπου τρείς ώρες οι πολιτικοί αρχηγοί που συμμετείχαν κράτησαν κλειστά τα χαρτιά τους, με μοναδικό γνώμονα το να μην χάσουν. Σε μια διαδικασία με όρους που ήταν δύσκαμπτοι, αποδείχτηκε ότι έξι χρόνια μετά από το τελευταίο ντιμπέιτ, το πολιτικό σύστημα δεν ήταν έτοιμο. Και αν δεν είχε φουντώσει το κλίμα στο τέλος από τις  μπηχτές Καμμένου-Μεϊμαράκη, τότε η... σούπα θα ήταν εντελώς νερόβραστη! Το να επιχειρήσουμε να βρούμε νικητές και ηττημένους θα ήταν ανώφελο, μια και ξεκάθαρα δεν υπήρξαν τέτοιοι. Οι πολίτες δεν πήραν απάντηση στο κυριότερο ερώτημά τους. Και αυτό δεν είναι άλλο από το ποιος θα πληρώσει το μάρμαρο του τρίτου μνημονίου, που από την επομένη των εκλογών θα αρχίσει να εφαρμόζεται με πολύ σκληρούς όρους και με νέα πακέτα περικοπών! Καμία απάντηση ουσίας δεν έδωσαν για το θέμα του ασφαλιστικού, της ανεργίας, των επενδύσεων, των φόρ

 ''''Μπορεί να πάω και ο ίδιος στις Βρυξέλλες και το Βερολίνο για να βοηθήσω ''μέσω κάποιων γνωριμιών που έχω'' ώστε να σωθεί η Ελλάδα '''' Οι 900 του Βασίλη Λεβέντη στο Βελλίδειο «Αι γενεαί αι πάσαι » μαζεύτηκαν το βράδυ της Δευτέρας στο Βελλίδειο Συνεδριακό Κέντρο, στη Θεσσαλονίκη, για να ακούσουν τον « προφήτη» , πρόεδρο κ. Βασίλη Λεβέντη. Και το γέμισαν ασφυκτικά: εφτακόσιοι μετρημένοι στα καθίσματα και καμιά διακοσαριά, ίσως και περισσότεροι, όρθιοι. Ηταν εκεί υπερήλικες με μπαστούνια, σαραντάρηδες με γραβάτα, νεαροί με σκουλαρίκι στο αυτί και κοτσίδα, φρεσκοχτενισμένες κυρίες με νυχτερινά φορέματα -μια εξ αυτών μπήκε στην αίθουσα με τα δυο παιδιά και την πεθερά της- έφηβες με φούστες πολύ πάνω από το γόνατο, άνθρωποι απ’ αυτούς που συναντάμε καθημερινά στον δρόμο. Τι τους έφερε όλους εκεί; Η απογοήτευση, όπως μας έλεγαν, από « τους ξεπερασμένους πολιτικούς » και η γοητεία του κ. Λεβέντη, που σε ρόλο « Παΐσιου

Μπορεί ο Τσίπρας να μπήκε στο μνημονιακό μονοπάτι υπό τις γνωστές εκβιαστικές συνθήκες, αλλά το γεγονός αυτό δεν αλλάζει ποιοτικά τις πολιτικές επιπτώσεις. Η ψήφιση του 3ου Μνημονίου λειτουργεί σαν παράγοντας που όχι μόνο αποδομεί πολιτικοοργανωτικά τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και για τη σταδιακή μεταλλάσει ιδεολογικοπολιτικά τον πρωθυπουργό και το κυβερνητικό επιτελείο. Στον κομματικό μηχανισμό του ΣΥΡΙΖΑ η κατάσταση δεν έχει προηγούμενο. Η απόσχιση της Αριστερής Πλατφόρμας και η δημόσια διαφοροποίηση επώνυμων στελεχών, όπως ο Γλέζος, η Κωνσταντοπούλου και ο Βαρουφάκης, είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου. Σε τροχιά ρήξης είναι και η πατριωτική πτέρυγα (ΚΟΕ, Ρήγας, Νέος Αγωνιστής κλπ) που μέχρι πρότινος στήριζε τον Τσίπρα. Η σύγκρουση έχει μεταφερθεί ακόμα και στον πυρήνα της άλλοτε προεδρικής πλειοψηφίας. Η Νεολαία έχει καταγγείλει δημόσια τη μνημονιακή στροφή, ο γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής Κορωνάκης παραιτήθηκε και ένας σημαντικός αριθμός ανώτατων και ανώτερων στελεχ

Επιδίωξη των δανειστών- εταίρων ήταν από την αρχή ο διαχωρισμός Τσίπρα- ΣΥ.ΡΙΖ.Α και η καταστολή της ευρύτερης αστικής τάξης. Των μεσοστρωμάτων που αποτελούν πλειοψηφία στις κοινωνίες και συνήθως προσδιορίζουν το εκλογικό αποτέλεσμα. Των κοινωνικών εκείνων στρωμάτων που κινούνται από τη μια πλευρά στην οριογραμμή της τάξης των ευκατάστατων αστών, και από την άλλη στα σύνορα της παραδοσιακής (έτσι όπως αυτή έχει διαμορφωθεί από τη δεκαετία του ΄80 και υπάρχει ως σήμερα) μικροαστικής/εργατικής τάξης. Τα μεσοστρώματα αυτά, που είναι και η κινητήρια δύναμη της κοινωνίας, επλήγησαν καθοριστικά από τα οικονομικά μέτρα, τις περικοπές, τις απολύσεις. ‘Όταν έχασαν κάθε ελπίδα σωτηρίας μέσω του γνωστού και κυρίαρχου πολιτικού προσωπικού, στράφηκαν προς τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α απαξιώνοντας (σχεδόν εξαφανίζοντας) το ΠΑΣΟΚ  και αποδυναμώνοντας σημαντικά τη Νέα Δημοκρατία. Η δοκιμή τους έγινε στις ευρωεκλογές του Μαΐου 2014 όταν για πρώτη φορά ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α αναδείχθηκε σε πρώτο κόμμα. Λίγους μήνες με

Φωτο:Άρης Λυχναράς-''Νυχτερινή βάρδια ''  Ενώ οι ‘Ελληνες πολιτικοί διατρέχουν τις πλατείες και τις οδούς της χώρας, «εκφωνώντας» ανοησίες και αφηγήματα, δηλαδή παραμύθια, η χώρα αποσυντίθεται με όλο και επιταχυνόμενους ρυθμούς.  ‘Ενας Θεός ξέρει πως θα βγάλουμε τον χειμώνα. Το Τρίτο Μνημόνιο δεν θα μοιάζει με το πρώτο και το δεύτερο. Μπορεί να οδηγήσει την Ελλάδα σε εμφύλιο ή αστυνομική δικτατορία «χαμηλής έντασης» ή και σε μείζονες απώλειες εθνικής κυριαρχίας στο εξωτερικό, ιδίως στο κυπριακό. Το «πρόγραμμα», στο οποίο συμφωνούν τώρα νεομνημονιακοί και παλαιομνημονιακοί, παρόλη τη δήθεν φασαρία που κάνουν καυγαδίζοντας μεταξύ τους, απλούστατα δεν βγαίνει. Αυτό το ξέρουν όλοι οι ‘Ελληνες, το ξέρουν αυτοί που το υπέγραψαν, το ξέρουν όλοι οι σοβαροί οικονομολόγοι του κόσμου. Είναι τόσο βέβαιο όσο και ότι η Γη γυρίζει γύρω από τον ‘Ηλιο και όχι το αντίθετο. Επ’ αυτής όμως της «συντακτικής αλήθειας», τα βασικά κόμματα που διεκδικούν την ψήφο μας, επί αυτού