IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

  Το ισραηλινό δόγμα επιβίωσης  και τι πρέπει να κάνει ο Ελληνισμός… Δύο παραδείγματα σοβαρών κρατών με στιβαρούς και διορατικούς ηγέτες. Πρώτον , η Σιγκαπούρη, την οποία ο πρώην πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, Γ. Βασιλείου, είχε ως υπόδειγμα αλλά δεν μπόρεσε να την κάνει παράδειγμα: Τρεις φωτισμένοι άνθρωποι – ένας πολιτικός, ένας φιλόσοφος και ένας οικονομολόγος – αποφάσισαν να δημιουργήσουν κράτος. Και έχτισαν τη Σιγκαπούρη (έκτασης όση και η επαρχία Πάφου, 725,7 τ. χλμ) ως έναν από τα πιο ραγδαία αναπτυσσόμενα κράτη στον κόσμο, με κατά κεφαλήν εισόδημα πέραν των 88.000 δολαρίων! Δεύτερον , το Ισραήλ. Οι Εβραίοι υπέστησαν ασύλληπτο ολοκαύτωμα από το ναζιστικό τέρας. Τι αποφάσισαν από την επομένη της ανακήρυξης της ανεξαρτησίας τους, το 1948; Never again! Δηλ. δεν θα επέτρεπαν σε κανέναν να τους προκαλέσει ξανά τόσης έκτασης πόνο και θάνατο. Αντιμετώπισαν νικηφόρα τρεις αραβικούς στρατούς και απέκτησαν πυρηνική ισχύ και ισχυρό στρατό. Δημιούργησαν πολεμικ

File Photo: A Greek national flag flutters during a mission of military medical staff organised by the Hellenic Navy, on the Greek island of Anafi in the Aegean Sea. EPA, YANNIS KOLESIDIS Η Ελλάδα θα βρεθεί ένοπλα στο πλευρό μας.  Οι Έλληνες της Κύπρου, όμως, γιατί χτενίζονται; O Σύμβουλος Εθνικής Ασφαλείας του Έλληνα Πρωθυπουργού, Κυριάκου Μητσοτάκη, Αλέξανδρος Διακόπουλος, σε συνέντευξή του στον εκλεκτό συνάδελφο, Μάριο Πούλλαδο («Σ», 2.8.2020), ήταν ξεκάθαρος: «Η στρατηγική συνεργασία Ελλάδος-Κύπρου, που απορρέει από την απαίτηση για πρόληψη και επιτυχή αντιμετώπιση μιας κρίσης, όπως επίσης η υποχρέωση προστασίας της εδαφικής ακεραιότητας, της εθνικής ανεξαρτησίας και των εθνικών συμφερόντων της Κύπρου, αποτελεί ύψιστο εθνικό, ηθικό και πολιτικό καθήκον της Ελλάδος. »Με λίγα λόγια, δεν υπάρχει περίπτωση να δεχθεί η Κύπρος επίθεση και να μη βρεθεί ένοπλα η Ελλάδα στο πλευρό της. Μην ξεχνάτε ότι στην Κύπρο βρίσκεται μία από τις πιο ενισχυμένες και άρτια εξοπλισμένες

Η Τουρκία συνεχίζει τις επεκτατικές ενέργειές της για ολοκλήρωση του στόχου της, ο οποίος πηγάζει από τον «εθνικό όρκο» που ψήφισε η τουρκική εθνοσυνέλευση το 1920, για αναβίωση του νεο-οθωμανικού οράματος της Τουρκίας να επεκτείνει τα σύνορά της και να περιλάβει εδάφη της Ελλάδας, της Συρίας, του Ιράκ και όλη την Κύπρο. Όπλα Εθνικής Φρουράς Ανάγκη άμεσης ενίσχυσης  της δυνατότητας αντίστασης της Κύπρου. Η επεκτατική πολιτική της Τουρκίας σε βάρος της Κύπρου, υλοποιείται αδίστακτα και μεθοδικά βάσει μακροχρόνιου στρατηγικού σχεδιασμού από τη δεκαετία του 1950 (εκθέσεις Νιχάτ Ερίμ 1956, σχέδιο επανάκτησης Κύπρου 1957). Ο στόχος της για έλεγχο όλης της Κύπρου υλοποιήθηκε σε μεγάλο βαθμό με την κατάληψη του 37% του εδάφους της Κύπρου, του 57% της ακτογραμμής της, του 40% της ΑΟΖ της και την εκρίζωση του ελληνικού στοιχείου από το Βόρειο τμήμα της Κύπρου, τον εποικισμό του και την ισχυρή στρατιωτική κατοχή του . Η Τουρκία συνεχίζει τις επεκτατικές ενέργειές της

Σήμερα η κατάσταση στην Κύπρο από πλευράς ασφάλειας, είναι εξαιρετικά επικίνδυνη λόγω της αυξανόμενης Τουρκικής επιθετικότητας και  προβολής νέων διεκδικήσεων σε βάρος της Ελλάδας και της Κυπριακής Δημοκρατίας (ΚΔ), της οποίας η αποτρεπτική και αμυντική ικανότητα, είναι ανεπαρκής λόγω αποδυνάμωσης της Εθνικής Φρουράς (ΕΦ). Η επιθετικότητα της Τουρκίας κατά της ΚΔ στρέφεται βασικά σε τρεις τομείς:  1) Στο Κυπριακό με στόχο τη λύση Τουρκικών όρων, ακολουθούσα την στρατηγική του εξαναγκασμού. Δηλαδή την απειλή χρήσης ισχύος για να επιβάλει τους όρους της.  2) Στα κατεχόμενα εδάφη μας, με στόχο την αναβάθμιση του ψευδοκράτους, την πλήρη Τουρκοποίηση / Ισλαμοποίηση του και την μετατροπή του σε οιονεί επαρχία της Τουρκίας, μέσω του εποικισμού και διμερών συμφωνιών εξάρτησης σε όλους τους τομείς ακόμα και στο νερό και ρεύμα.  3) Στο κράτος της ΚΔ με στόχο την κατάλυση της και τον ακρωτηριασμό των κυριαρχικών δικαιωμάτων της. Δεν την αναγνωρίζει ως κράτος, δεν ανοίγει τον

Αποστρατιωτικοποίηση - Ένοπλες Δυνάμεις: Ψέματα και αηδίες. ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ Έλλειψη Στρατηγικής Εθνικής Ασφάλειας (ΣΕΑ). Buk M-1 Mi-35 Συχνά βλέπουν το φως της δημοσιότητας διάφορα άρθρα περί της ανάγκης ύπαρξης Ενόπλων Δυνάμεων (ΕΔ) στην Κύπρο και άλλα περί της ανάγκης αποστρατιωτικοποίησης της Κύπρου στην περίπτωση λύσης του Κυπριακού. Τα άρθρα αυτά προέρχονται είτε από πολίτες που εκφράζουν ελεύθερα και αβίαστα τις θέσεις τους δικαιωματικά είτε από αυτόκλητους προπαγανδιστές και προωθητές θέσεων κάποιων πολιτικών κομμάτων, ενίοτε δε με κάποια υστερόβουλη κερδοφόρο προσδοκία. Δεν θα ασχοληθώ με τις θέσεις των διαφόρων, οι οποίες αφ' εαυτών δεικνύουν ή όχι την ανάλογη σοβαρότητα, ιδιαίτερα δε στην περίπτωση που είναι σε αντιδιαστολή με προηγούμενες διατυπωμένες θέσεις τους. Εκείνο το οποίο προέχει είναι η σαφής και κατηγορηματική θέση των πολιτικών κομμάτων και στην παρούσα χρονική στιγμή των υποψηφίων προέδρων περί της ύπαρξης ή όχι ΕΔ σ

Και ενώ η Τουρκία οδηγείται ολοένα και περισσότερο προς έναν μοναχικό γεωπολιτικό δρόμο, που απειλεί να τη μετατρέψει, σε βάθος χρόνου, σε ένα είδος Βορείου Κορέας της Μεσογείου, συνεχίζεται ακάθεκτη η διαδικασία «επίλυσης» του Κυπριακού, η οποία, αν ολοκληρωθεί, θα απειλήσει να εντάξει – τυπικά ή άτυπα – την Κυπριακή Δημοκρατία στη σφαίρα επιρροής της Άγκυρας. Κατά συνέπεια, μια τέτοια εξέλιξη θα υπονομεύσει τη γενικότερη θέση και λειτουργία της Κύπρου μέσα στον Δυτικό Κόσμο, δεδομένου ότι το τελευταίο πράγμα που θα ήθελαν οι Δυτικοί σήμερα θα ήταν μια ακόμη πιο ισχυρή Τουρκία, που θα προέκυπτε μετά την «επίλυση» του Κυπριακού. Του Δρ. Κωνσταντίνου Γρίβα* Κατά την άποψη του γράφοντος, ένας λόγος που ωθεί το «φιλοευρωπαϊκό» κομμάτι της κυπριακής ηγεσίας σε αυτήν την σχιζοειδή πολιτική είναι μια ακραία απαισιόδοξη άποψη αναφορικά με τις στρατιωτικές δυνατότητες, τόσο της Κυπριακής Δημοκρατίας όσο και της Ελλάδας, να αντιμετωπίσουν τυχόν τουρκική στρατιωτική επίθεση εναντ