IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

  Ιωάννης Συκουτρής – Η Ηρωική Αντίληψη Της Ζωής Στο βιβλίο του «  Φιλοσοφία της Ζωής   », ο Ιωάννης Συκουτρής παρουσιάζει έξι «Τύπους Αντιλήψεως Της Ζωής»: Την θρησκευτική αντίληψη, τη μηδενιστική, την ευδαιμονιστική, την ανθρωπιστική, την αντίληψη του αντικειμενικού έργου και, τέλος, την ηρωική. Αυτόν τον τελευταίο τύπο παραθέτουμε εδώ. Η ηρωική αντίληψις της Ζωής αναχωρεί από την αρχήν, ότι η Ζωή είν’ ένας διαρκής αγών, μία αδιάκοπος, χωρίς τέρμα και χωρίς σταμάτημα, μάχη εναντίον της φύσεως, εναντίον των άλλων ανθρώπων, εναντίον του εαυτού μας. Επομένως και ο άνθρωπος, κάθε γενεάς, αποτελεί μίαν συνεχή μ ε τ ά β α σ ι ν προς κάτι άλλο, προς κάτι ανώτερον. Όχι προς ένα διαφορετικόν είδος οργανικού όντος (τον  υπεράνθρωπον  π.χ. του Nietzsche), αλλά προς το να γίνη φορεύς μιας ανωτέρας, δηλαδή εντονωτέρας και πλουσιωτέρας μορφής της Ζωής. Έτσι κάθε άνθρωπος αξιόλο­γος είν’ ένας π ρ ό δ ρ ο μ ο ς, που αντλεί το νόημα της υπάρ­ξεώς του όχι από το παρελθόν ούτ’ από το παρόν, αλλ’ από τ

Τι χρώμα έχει η αντιύλη; Ένα από τα αρχαιότερα μυστήρια του Σύμπαντος είναι η ίδια η ύπαρξή του, αφού κανονικά δεν θα έπρεπε να υπάρχει. Τουλάχιστον με τη σημερινή μορφή του. Κατά τη στιγμή της Μεγάλης Έκρηξης, περίπου 13,8 δισεκατομμύρια χρόνια πριν, τόσο η ύλη όσο και η αντιύλη θα έπρεπε, θεωρητικά, να είχαν δημιουργηθεί σε ίσες ποσότητες. Το πρόβλημα είναι πως όταν σωματίδια ύλης και αντιύλης έρχονται σε επαφή μεταξύ τους, εξαϋλώνονται με μια αστραπή φωτός, που παράγει άλλα εξωτικά, θεμελιώδη σωματίδια. Γιατί, λοιπόν, υπάρχουμε; Γιατί επικράτησε η ύλη; Γιατί το Σύμπαν είναι γεμάτο γαλαξίες, αντί για ένα άδειο κέλυφος που κυριαρχείται από ακαριαίες λάμψεις αλληλοεξόντωσης; Για απαντήσουν σε αυτό το θεμελιώδες ερώτημα, οι ερευνητές προσπαθούν εδώ και δεκαετίες να αποκωδικοποιήσουν τα μυστικά αντιύλης ώστε να κατανοήσουν πόσο μοιάζει με τον δικό μας κόσμο. Και για πρώτη φορά έχουν στα χέρια την πειραματική επιβεβαίωση μιας εκπληκτικής ομοιότητας. Οι νόμοι της Φυσι

 «Ο θρίαμβος του Θανάτου» που βρίσκεται πια στο Παλάτσο Αμπατέλις του Παλέρμο. Δημιουργήθηκε πιθανότατα στα μέσα του 15ου αιώνα από τον Πιέρο και τον Πόλιτο ντελ Ντόντζελο, δύο αδέλφια από τη Φλωρεντία που πρόσφεραν τις υπηρεσίες του στον βασιλιά Αλφόνσο της Αραγωνίας. Είναι από εκείνα τα έργα τέχνης που συμβολίζουν καλύτερα από οποιοδήποτε άλλο την ίδια την Ευρώπη. Γιατί εκφράζει διαφορετικές παραδόσεις, συντονισμένες από ένα δημιουργικό πνεύμα, σε ένα κοινό πλαίσιο. Ο “Θρίαμβος του Θανάτου” φιλοτεχνήθηκε στη Νάπολη από ζωγράφους της Τοσκάνης, σε ένα στυλ ισπανικό, πολύ δημοφιλές στο πολιτισμικό περιβάλλον της εποχής. Είναι ένας από τους πιο αποθεωτικούς ύμνους στη ζωή κι ας αναπαριστά τον θάνατο που εισβάλλει μέσα της συντρίβοντας ισχυρούς και ταπεινούς, χωρικούς και ηγεμόνες. Είναι ένα θαύμα της τέχνης, μια θεσπέσια αναπαράσταση. Ο Πικάσο εμπνεύστηκε από το άλογο του θανάτου που εμφανίζεται στην τοιχογραφία, για να ζωγραφίσει το άλογο στην “Γκoυέρνικα”, ένα ακόμα έργο που γενν

Πώς φαινόμαστε από τη Σελήνη;  - Μια αλλαγή οπτικής με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Γης.  Στις 20 Ιουλίου 1969 ο Νιλ Άρμστρονγκ έγινε ο πρώτος άνθρωπος που περπάτησε ποτέ στην επιφάνεια της Σελήνης. «Ένα μικρό βήμα για τον άνθρωπο, ένα τεράστιο βήμα για την ανθρωπότητα» είναι η διάσημη δήλωση που έκανε.  Περίπου 600 εκατομμύρια άνθρωποι, δηλαδή το ένα πέμπτο του παγκόσμιου πληθυσμού τότε, παρακολούθησαν την ιστορική μετάδοση του πρώτου ταξιδιού στη Σελήνη επτά χρόνια μετά την υπόσχεση του Κένεντι (1962) ότι «επιλέγουμε να πάμε στο φεγγάρι». Απίστευτοι στόχοι  Πάνω από πενήντα χρόνια αργότερα, οι επόμενες διαστημικές πτήσεις στη Σελήνη έχουν προγραμματιστεί με στόχο να πάει εκεί η πρώτη γυναίκα έως το 2024.  Αυτό δείχνει ότι είμαστε ακόμα πρόθυμοι να εξερευνήσουμε το άγνωστο και να κατανοήσουμε τα μυστήρια του απέραντου, υπέροχου σύμπαντος. Ωστόσο η εξερεύνηση του Διαστήματος θέτει επίσης μια διαφορετική οπτική για την αξία του πλανήτη Γη – του μοναδικού σπιτι

   Γιουβάλ-Νοά Χαράρι: Θα αλλάξει ο κορωνοϊός  τη στάση μας απέναντι στον θάνατο ;  Ο ιστορικός Γιουβάλ Νώε Χαράρι εξηγεί πώς η επιστήμη απομυθοποιεί τις δοξασίες των θρησκειών για τον θάνατο.  Ο διάσημος Ισραηλινός ιστορικός επισημαίνει πως η ουσιαστική αλλαγή μετά την πανδημία θα είναι η ενίσχυση των συστημάτων υγειονομικής περίθαλψης. Στη στάση του σύγχρονου ανθρώπου απέναντι στο θάνατο και στη σχέση πίστης και επιστήμης, ιδίως μετά το τέλος της πανδημίας του νέου κορωνοϊού, αναφέρεται σε άρθρο του στην βρετανική εφημερίδα Guardian, ο διάσημος Ισραηλινός ιστορικός Γιουβάλ-Νοά Χαράρι. Ο κ. Χαράρι υποστηρίζει ότι οι επί αιώνες καθιερωμένες προσεγγίσεις απέναντι στο μυστήριο του θανάτου, αλλά και η ραγδαία εξέλιξη της επιστήμης στο σύγχρονο κόσμο δεν αναμένεται να διαμορφώσουν μια νέα πραγματικότητα μεσοπρόθεσμα, ωστόσο εκτιμά ότι θα αλλάξει άρδην ο τρόπος με τον οποίον οι κυβερνήσεις θα επιλέξουν να ενισχύσουν τα συστήματα υγειονομικής περίθαλψης. «Ο