IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Η κρίση που ήρθε από την πτώχευση της χώρας έφερε δυσμενείς συνέπειες σχεδόν σε όλα τα επίπεδα της καθημερινότητας για τον Έλληνα. Αναλόγως πληγώθηκε το τμήμα των μικρομεσαίων επιχειρηματιών και των ελεύθερων επαγγελματιών. Πληγώθηκε κυρίως γιατί οι πωλήσεις μειώθηκαν, έως και κατέρρευσαν σε ορισμένους κλάδους, την ώρα που οι υποχρεώσεις που έως τότε είχαν δημιουργηθεί παρέμειναν στα ίδια επίπεδα. Υποχρεώσεις που στην συνέχεια αυξήθηκαν λόγω αδυναμίας εξυπηρέτησης αυτών. Με άλλα λόγια χιλιάδες άνθρωποι του επιχειρείν πτώχευσαν, είτε με την σφραγίδα του Δικαστηρίου, είτε χωρίς αυτήν (οι περισσότεροι). Αν ήθελα να περιγράψω με μια λέξη την κατάσταση στην οποία βρίσκεται αυτή η κατηγορία των ανθρώπων του επιχειρείν θα ήταν «εφιάλτης». Εφιάλτης που προέρχεται ιδίως από τον αποκλεισμό που υφίστανται την περίοδο που η χώρα προσπαθεί να πατήσει ξανά στα πόδια της. Είναι η γενιά των «αποκλεισμένων». Βασική αιτία του αποκλεισμού των οποίον υφίστανται είναι, κατά τη γνώμη μου, η

Η ιστορία με την εξοντωτική ποινή στην καθαρίστρια δεν είναι μια απλή δικαστική υπόθεση, που ήρθε και πέρασε. Έχει συνέχεια. Που αφορά σε όλους τους πολίτες. Το ένα σκέλος της είναι ο σάλος που ξεσήκωσε. Αλλά, το άλλο είναι το χαστούκι που έδωσε η ίδια η καθαρίστρια στο μεγαλύτερο κομμάτι του πολιτικού και του κλεπτοκρατικού συστήματος με μία, μοναδική της λέξη. «Ντρέπομαι», είπε η ορφανή που μεγάλωσε στα ιδρύματα και κλείστηκε στις φυλακές για 10 χρόνια από μια καραμπινάτα κακοδικασμένη υπόθεση, με την κατηγορία ότι καταχράστηκε τις 200 χιλιάδες ευρώ των μεροκάματών της! Καταχράστηκε είπαν δύο (2!) δικαστήρια, επειδή πλαστογράφησε το ενδεικτικό της και από 5ης δημοτικού το έκανε 6ης. Δεν καταδικάστηκε για την πλαστογραφία. Για κατάχρηση των μεροκαμάτων της καταδικάστηκε! Αφήνω για τις επόμενες παραγράφους το σφάλμα της δικαστικής σκέψης και μένω στο μείζον: Αυτή η γυναίκα, που θα είχε όλα το δίκια του κόσμου αν ούρλιαζε και έβριζε από τις φυλακές και στα δικαστήρια γ

Σε μία χώρα που μεγάλωσε γενιές και γενιές με το όνειρο του Δημοσίου το οποίο δόμησε για χρόνια πάνω στις πελατειακές κυρίως σχέσεις, μοιάζει τουλάχιστον οξύμωρο να εξαντλεί η Δικαιοσύνη την αυστηρότητά της σε εκείνες τις περιπτώσεις των πολιτών που αποτελούν πάντα τους πιο  « αδύναμους» κρίκους της κοινωνίας μας. Κύμα συμπαράστασης Η καταδίκη της  53χρονης καθαρίστριας από το Βόλο κατάφερε να δημιουργήσει γύρω της  ένα ευρύ κύμα συμπαράστασης από πολίτες που είδαν σε βάρος  της μία εξοντωτική απόφαση η οποία την οδήγησε κατευθείαν  στις φυλακές της Θήβας.  Και ξαφνικά το αδίκημα για το οποίο καταδικάστηκε η 53χρονη γυναίκα, μητέρα δύο ανήλικων παιδιών,  φάνηκε  να είναι  ήσσονος σημασίας μπροστά στο αποκρουστικό πρόσωπο μιας Δικαιοσύνης που χάνει την ανθρωπιά της. « Είχα ανάγκη για δουλειά» Η 53χρονη καθαρίστρια η οποία τιμωρήθηκε …παραδειγματικά σε κάθειρξη 10 ετών από το  Πενταμελές Εφετείο Κακουργημάτων της Λάρισας κρίθηκε ένοχη για το πλαστό απολυτήριο τ

Σκίτσο του ΑΡΚΑ Μέρες φορολογικών δηλώσεων και ειδικά για ορισμένες κατηγορίες πολιτών, μέρες οδυνηρών συνειδητοποιήσεων. Άλλο το θεωρητικό και άλλο το πρακτικό σκέλος. Η ιδίοις όμασι εμπειρία. Πρόκειται περί καθαρής τρέλας! Περί παραλογισμού! Αυτό δεν είναι ένα σύστημα που "βγαίνει". Και σίγουρα δεν αφορά μια κανονική χώρα με λειτουργούσα οικονομία. Αυτό είναι ένα σύστημα σχεδιασμένο από "σκιτζήδες", που είτε απλώς αδιαφορούσαν για τις επιπτώσεις του, είτε ηθελημένα τις σχεδίασαν για ταξικούς στόχους. Και που πάντως το μόνο που τους ενδιέφερε είναι να βγουν κάποιοι "μπακάλικοι" υπολογισμοί σε κάποια…"χαρτοπετσέτα" στις αλλεπάλληλες διαπραγματεύσεις.  Γιατί έτσι, με τέτοιους απολύτως εξοντωτικούς και απαγορευτικούς για οποιαδήποτε κίνηση (πόσο μάλλον ανάπτυξη, θα γελούσα στο σημείο αυτό, αλλά πονάει) φόρους, δεν είναι δα και τόσο σπουδαίο να βγαίνουν υψηλά δημόσια έσοδα. Κι ένας μαθητής του δημοτικού μπορούσε να το κάνει. Χρειαζόταν

    '' Στα οκτώ χρόνια των μνημονίων η «κατάσταση αυθαιρεσίας» απέκτησε θεσμική ισχύ με αποτέλεσμα, σήμερα πλέον, η βία της αυθαιρεσίας να έχει προσλάβει επικίνδυνες κοινωνικές διαστάσεις.   Α υθαιρετούν με πρωτοφανή βία εις βάρος των πολιτών πελατών τους οι τράπεζες, οι εταιρείες τηλεφωνίας, πολλοί άλλοι ιδιωτικοί φορείς (νομικές εταιρείες, call center κ.ά), αλλά και η εφορία, η Δικαιοσύνη, το κράτος… Η αποθράσυνση όλων αυτών εις βάρος των πολιτών οφείλεται σε πολιτικούς και θεσμικούς λόγους.'' Το καθεστώς εξαίρεσης και η κατάσταση αυθαιρεσίας.  pacta sunt servanda, rebus sic stantibus * Το «καθεστώς αυθαιρεσίας» είναι μια έκφανση της νεοελληνικής κοινωνίας που θα μπορούσε ιστορικά να δικαιολογηθεί και ως μια μορφή αντίδρασης σε ένα μη ανταποδοτικό και αναποτελεσματικό κράτος. Αυτή η εξήγηση μπορεί με σχετική επάρκεια να καλύπτει την ιστορική διαδρομή μέχρι τη Μεταπολίτευση. Έκτοτε, όμως, σε συνθήκες δημοκρατικές και ευρωπαϊκές πλέον, η αυθαιρεσία έ

Φίλος επιχειρηματίας αποφάσισε το 2016 να κάνει μια νέα αρχή. Δημιούργησε μια μικρή εισαγωγική επιχείρηση ηλεκτρικών συσκευών. Με σκληρή εργασία επτά ημέρες την εβδομάδα από τον ίδιο και τα υπόλοιπα μέλη της τετραμελούς οικογένειάς του κατάφερε τον πρώτο χρόνο να μην εμφανίσει ζημιές η επιχείρησή του. Το 2017, παρά τις αντίξοες συνθήκες και τη μείωση της ζήτησης στην αγορά, η εργατικότητά του ανταμείφθηκε με καθαρό κέρδος 23.800 ευρώ. Κάπου εδώ αρχίζει το ανέκδοτο του αρπακτικού κράτους των φοροφυγάδων. Η επιχείρηση θα πληρώσει φόρο 6.700 ευρώ.  Επιπλέον αυτού θα πληρώσει άλλα 6.700 ευρώ ως προκαταβολή φόρου για το 2018, καθώς και εισφορές στον ΕΦΚΑ 6.632 ευρώ. Σύνολο επιβαρύνσεων 20.032 ευρώ. Δηλαδή αυτό που μένει είναι το... αστρονομικό ποσό των 3.768 ευρώ για να ζήσει ο ίδιος και η οικογένειά του. Από το «αστρονομικό» αυτό ποσό θα πρέπει να αφαιρέσετε 904,32 ευρώ, που ως τελικός καταναλωτής θα πληρώσει ως ΦΠΑ στον φούρναρη, στο σούπερ μάρκετ, στον μανάβη και όπου αλλού απο

Είναι αναμφισβήτητο πως το Ελληνικό Δημόσιο αντιμετωπίζει τα τελευταία έτη σοβαρό δημοσιονομικό πρόβλημα. Μπορεί ο Κοστέλο να μας λέει πως δεν υφίσταται κανένα ζήτημα πλέον, μπορεί ο Καζαριάν να μας λέει πως το ύψος του χρέους ανέρχεται στο 91% του ΑΕΠ και όχι στο 180% λόγω λάθος υπολογισμού, ωστόσο λίγο μάλλον θα απασχολήσουν αυτά τους ευρωπαίους εταίρους μας και το νομοθετικό έργο των κυβερνήσεων. Πληθώρα δημοσιονομικών νόμων με σκοπό την εξισορρόπηση της δημοσιονομικής πλάστιγγας έχουν εισαχθεί τα τελευταία μνημονιακά χρόνια, είτε αυξάνοντας τις υποχρεώσεις των φορολογουμένων, είτε διευκολύνοντας την επιβολή προστίμων, είτε παρακάμπτοντας αυτονόητα δικαιώματα του, είτε τεχνηέντως «δημιουργώντας» έσοδα, προκειμένου να ισορροπήσουν γρήγορα και εύκολα τον δημοσιονομικό λογαριασμό. Ενδεικτικά ας πάρουμε ένα παράδειγμα.  Χρωστάτε στην εφορία φόρο εισοδήματος και ΕΝΦΙΑ. Για να σας κατασχέσει το οποιοδήποτε περιουσιακό στοιχείο, το Δημόσιο δεν χρειάζεται να προμηθευτεί εκτελεστό τ

Γιατί οι ελεύθεροι επαγγελματίες πληρώνουν περισσότερα; Η κυβέρνηση εισάγει νομοθετήματα με τερατώδη λάθη. Και παρά τις διακηρύξεις περί ελάφρυνσης των πολιτών, με την προχειρότητά της τους επιβαρύνει περισσότερο. Εκτός και αν αυτά τα επιβάλλουν οι Θεσμοί οπότε είναι να απορείς τι ακριβώς διαπραγματεύτηκε τόσους μήνες η κυβέρνηση. Το νομοσχέδιο που συζητιέται και ψηφίζεται κατεπειγόντως αλλάζει τη βάση υπολογισμού των ασφαλιστικών εισφορών -νέες επιβαρύνσεις για τους ελεύθερους επαγγελματίες. Η αλλαγή είναι σωστή, παραδόξως όμως παραβιάζει την ουσία του ασφαλιστικού νόμου. Διότι, αντί οι εισφορές ελεύθερων επαγγελματιών και μισθωτών να εξισώνονται, οι μεν υποχρεούνται να καταβάλλουν 25% περισσότερες εισφορές από τους δε! Αυτό δεν συνιστά βέβαια εξίσωση κι ας δούμε πώς τα κατάφερε η κυβέρνηση. Η ενοποίηση των Ταμείων -πολύ σημαντική μεταρρύθμιση- επεφύλαξε ελαφρύνσεις για ένα πολυπληθές τμήμα των ελεύθερων επαγγελματιών. Επέφερε όμως και μεγάλες επιβαρύνσεις σε πολλούς κι