Αναρτήσεις

Εμφάνιση αναρτήσεων με την ετικέτα Ορθοδοξία

Η Ομογένεια στην "εποχή Ελπιδοφόρου".

Εικόνα
Εντός μίας εβδομάδας, στα δύο σημαντικότερα κέντρα του απόδημου Ελληνισμού, τις ΗΠΑ και την Αυστραλία, η ομογένεια απέκτησε νέα εκκλησιαστική ηγεσία – και στις ιδιαίτερες συνθήκες της Διασποράς η σημασία του γεγονότος δεν περιορίζεται στο ποιμαντικό πεδίο. Παρά την ύπαρξη δομών όπως το ΣΑΕ, οι κατά τόπους Αρχιεπισκοπές και Μητροπόλεις του Οικουμενικού Πατριαρχείου εξακολουθούν, ιδίως εκτός Ευρώπης, να αποτελούν τα κύρια σημεία αναφοράς και οργάνωσης των αποδήμων. Επ' αυτού οι επιλογές του Φαναρίου παραμένουν καθοριστικές, παρά την προσπάθεια κοσμικών παραγόντων να τις επηρεάσουν. Η εκλογή από την Ιερά Σύνοδο του Οικουμενικού Πατριαρχείου του μητροπολίτη Προύσης Ελπιδοφόρου ως νέου Αρχιεπισκόπου Αμερικής , στη θέση του παραιτηθέντος Δημητρίου Τρακατέλλη, όπως και η ανάδειξη προηγουμένως του Χριστουπόλεως Μακαρίου σε Αρχιεπίσκοπο Αυστραλίας, αποτελούν έτσι σημείο τομής. Τα κριτήρια του Οικουμενικού Πατριάρχη δεν είναι δύσκολο να διαγνωσθούν. Φέρνει στο προσκήνιο μια γε

Η ιδιοτελής δυτική ανάγνωση για τον Ελληνισμό.

Εικόνα
Όταν δημιουργήθηκε το σύγχρονο ελλαδικό κράτος, στην Ευρώπη κυριαρχούσε, ελέω διαφωτισμού, ένα συγκεκριμένο ιδεολογικό, πολιτικό και θεσμικό πλαίσιο. Το νέο κράτος όφειλε να συμβαδίζει με τα ευρωπαϊκά δεδομένα να είναι δηλαδή ένα νεωτερικό κράτος-έθνος. Συνεπώς, η Δύση και οι ντόπιοι εκπρόσωποι της προώθησαν ένα μοντέλο νεορομαντικού εθνικισμού, επιχειρώντας να επιβάλουν στους Έλληνες μια εθνική συνείδηση αρχαιόπληκτης παρθενογένεσης. Σε αυτό το πλαίσιο, παρέθεσαν και παραθέτουν την ιστορία του μεσαιωνικού Ελληνισμού σαν μια περίοδο σκοταδισμού, όχι ιδιαίτερα διαφορετική απ την οθωμανική! Τα εθνώνυμα Ρωμιός και Γραικός καταπολεμήθηκαν από ποικίλους «διαφωτιστές» και μέχρι σήμερα παρουσιάζονται σαν υποτιμητικά. Με λίγα λόγια, οι δυτικές δυνάμεις έραψαν την ελληνική ιστορία στα δικά τους μέτρα και σταθμά, προκρίνοντας μόνο το κομμάτι της κλασικής αρχαιότητας, το οποίο και αποτελούσε την βάση του σύγχρονου πολιτισμού τους. Ως δια μαγείας «παρέλειψαν» την περίοδο της πρώτη

Το στοίχημα της σύγχρονης Εκκλησίας.

Εικόνα
Η συνεισφορά του βιβλίου του π. Ευάγγελου Γκανά πρωτίστως είναι ο διάλογος της Εκκλησίας, ως εναλλακτικής πόλεως, με τον σύγχρονο κόσμο. Π. Ευάγγελος Γκανάς Ο λύχνος πάνω στη λυχνία. Η Εκκλησία ως εναλλακτική πόλις Εκδόσεις Πόλις, Αθήνα, 2017 σελ. 381, τιμή 20 ευρώ Ο εξωστρεφής και αυτοκριτικός λόγος του πατρός Ευάγγελου Γκανά και τι πραγματικά έχει ανάγκη η ορθόδοξη θεολογία. Μια συλλογή απρόβλεπτων κειμένων που μας οδηγούν πέρα από τον αμυντικό ελληνοχριστιανισμό Το βιβλίο του π. Ευάγγελου Γκανά θα πρέπει να διαβαστεί σύμφωνα με τα κριτήρια και τα θέματα που ο ίδιος θέτει ως κατεπείγοντα για την ορθόδοξη θεολογία του 21ου αιώνα ήδη στο πρώτο κείμενο του έργου του, το οποίο θα μπορούσε κανείς να πει ότι έχει και έναν χαρακτήρα προγραμματικών δηλώσεων ή έστω ότι συνιστά μια δεύτερη εισαγωγή στο βιβλίο. Στο σύντομο αυτό άρθρο τίθεται ως κυρίαρχο δίλημμα που οφείλει να απασχολεί την ορθόδοξη θεολογία της εποχής μας η διάζευξη μεταξύ κλειστότητας και ανοιχτό

Σύγχρονα ψέματα και αρχαίες αλήθειες. Για μια οντολογική αναθεώρηση της Δύσης

Εικόνα
 Nicolas Poussin -   “Et in Arcadia ego”, 1639 Ο δυτικός πολιτισμός βρίσκεται στους αντίποδες του ελληνικού πολιτισμού. Πράγμα που έχει δύο συνέπειες. Η πρώτη είναι ο αποκλεισμός του ελληνικού πολιτισμού. Το διαχρονικό Contra Errores Graecorum. Η δεύτερη συνέπεια είναι η  αδυναμία των Ελλήνων «να γίνουν κράτος» (“ευρωπαϊκού” τύπου εννοείται) –παρά τη σφοδρή τους επιθυμία.  Τη γνώση αυτή την οφείλουμε, πρωτίστως, στο έργο των  Κώστα Παπαϊωάννου, Κορνήλιου Καστοριάδη και Κώστα Αξελού. Το οντολογικό κεκτημένο του έργου τους, τη γνώση της  οντολογικής ασυμμετρίας   δυτικού και ελληνικού πολιτισμού, την αναδεικνύει η κ. Μαγγιώρου στο ως άνω βιβλίο, προκειμένου να την κάνει   πυξίδα  πολιτικού προσανατολισμού .  Στη βάση αυτή μας προσφέρει μια οντολογική ανάλυση της Δύσης απροσδόκητη, για μένα τουλάχιστο. Η οντολογική πολιτική ανάλυση συνιστά και την   καινοτομία   που εισάγει το βιβλίο στην πολιτική σκέψη. Η εφαρμογή της μάλιστα στα διάφορα κεφάλαια του βιβλίου, αποδεικνύει μια εν

Η Πανορθόδοξη Σύνοδος μετατρέπεται σε γεωπολιτικό εφιάλτη!

Εικόνα
(Φωτ.: Στιγμιότυπο από την προηγούμενη Πανορθόδοξη Σύνοδο που έλαβε χώρα στην Ελβετία τον Γενάρη.)   Φέτος, από τις 16 έως και τις 26 Ιουνίου, οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί όλου του κόσμου ετοιμάζονται να βιώσουν μια «ευλογία», μια πραγματική θρησκευτική γιορτή! Την Πανορθόδοξη Σύνοδο που θα συγκληθεί στην Ορθόδοξη Ακαδημία της Κρήτης με τη συμμετοχή όλων των Ορθοδόξων Εκκλησιών, για να συζητήσουν, για πρώτη φορά, κοινά θέματα και προβληματισμούς. Είναι μια πραγματική «ευλογία» που έχει χαιρετήσει ο ίδιος ο Οικουμενικός Πατριάρχης, κ. Βαρθολομαίος, ο Αρχιεπίσκοπος Κρήτης, Ειρηναίος Α’, καθώς και ο Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας, Αναστάσιος, με πρόσφατες δηλώσεις τους. Τριγμοί... Η αρχική χαρά όμως επισκιάστηκε από προβλήματα που δεν άργησαν να φανούν. Η Εκκλησία της Γεωργίας έθεσε θέμα, ασκώντας κριτική στα κείμενα που αφορούν την επικοινωνία με τα υπόλοιπα θρησκευτικά δόγματα, χαρακτηρίζοντάς τα ως εφεκτικά. Η ίδια είναι υπέρμαχος μιας σκληροπυρηνικής στάσης απέναντι σε