IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Παρά την κρίση και τα μνημόνια, η Ελλάδα και το Ταμείο Αλληλοβοήθειας Υπαλλήλων του Υπ.Πολιτισμού ποτέ δεν πεθαίνουν. Πρόκειται για μηχανισμό βολέματος ημετέρων, που δεν ελέγχεται από κανένα και το διαχειρίζονται συνδικαλιστές του υπουργείου.  Το Ταμείο αυτό  έχει λάβει συνολική κρατική χρηματοδότηση 46 εκατ. ευρώ (!) σε μια 12ετία, σύμφωνα με δηλώσεις του κου Φ. Αλικαρίδη , συμβούλου του Αρ. Μπαλτά. Η υπουργός κα Λ. Κονιόρδου κατηγορήθηκε πρόσφατα ότι συνθηκολόγησε με τη διαπλοκή και αρνείται να σπάσει το απόστημα. Η απομακρυνθείσα πρόεδρος του ΤΑΠ (Ταμείο Αρχαιολογκών Πόρων) κα Ασπασία Λούβη , είπε, πως ένα από τα σημεία τριβής της με την υπουργό ήταν και η υπόθεση του ταμείου, καθώς η ίδια αρνείτο να συναινεί στην αδιαφανή διαδρομή του χρήματος, ενώ επιβεβαίωσε στο tvxs.gr ότι υπήρξαν στο παρελθόν  παραιτήσεις μελών του ΔΣ του ΤΑΠ,  εξαιτίας του θέματος. Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Το 2002 , ο τότε υπουργός Πολιτισμού Ευάγγελος Βενιζέλος, με υπουργική απόφαση, θ

Της Δικαιοσύνης Ήλιε νοητέ και μυρσίνη εσύ δοξαστική μη, παρακαλώ σας μη, λησμονάτε τη Χώρα μου                                               Ο. Ελύτης (Άξιον Εστί) Δεν θα επιχειρήσω αναδρομές. Τα πάντα είναι γνωστά. Μετά από έκρηξη αποκαλύψεων κραυγαλέων σκανδάλων σε πολλούς τομείς της δημόσιας ζωής, της πορείας της Χώρας προς την πτώχευση και τις αποκαλύψεις της διαφθοράς των πολιτικών συνεστήθη Ειδική Υπηρεσία Δίωξης του Οικονομικού Εγκλήματος – Διαφθοράς, οι λεγόμενοι Αδιάφθοροι για την έρευνα και καταλογισμό ευθυνών, υπό την εξέχουσα δικαστικό, Αντιεισαγγελέα Πρωτοδικών (νυν Εφετών) κ. Ελένη Ράϊκου. Την κ. Ελένη Ράϊκου κατ’ ευτυχή συγκυρία ή δικές της επιλογές, δεν γνωρίζω, πλαισίωσαν νεαροί δικαστικοί με ήθος, ικανότητες και όρεξη για δουλειά. Το γεγονός προκάλεσε οργή και μήνιν των Ηρωδιάδων. Περίμεναν ελέγχους αλλά όχι σε τόση έκταση και βάθος. Ήταν εμφανές ότι οι ΑΔΙΑΦΘΟΡΟΙ ξεπέρασαν τα όρια και ενοχλούσαν τα μάλα το οικονομοπολιτικό κατεστημένο

Αυτό είναι το δημοσίευμα που οδήγησε τη Ράικου στην παραίτηση. Tην Παρασκευή, αιφνιδίως, η Εισαγγελέας Διαφθοράς ανακοίνωσε την παραίτησή της καταγγέλλοντας συμφέροντα από «το χώρο της φαρμακοβιομηχανίας που επιχειρούν να τη στοχοποιήσουν», ισχυριζόμενη πως ήταν έτοιμη να προχωρήσει σε αποκαλύψεις για το σκάνδαλο Novartis και άλλες εταιρείες φαρμάκου. Η Εισαγγελέας αναφερόταν σto δημοσίευμα της εφημερίδας Documento, σύμφωνα με το οποίο «ξέχασε» να συμπεριλάβει σημαντικά στοιχεία στις δικογραφίες που έχουν σχηματιστεί για τον Γιάννο Παπαντωνίου και τον Θωμά Λιακουνάκο και αφορούν το σκάνδαλο με τις προμήθειες οπλικών συστημάτων. Οι παραλήψεις της Ελένης Ράικου προκύπτουν, σύμφωνα με το δημοσίευμα, από την έρευνα της ανακρίτριας Διαφθοράς Ηλιάνας Ζαμανίκα, η οποία ανέλαβε τη διασταύρωση του υλικού που είχε κατασχεθεί και παραδοθεί στην Εισαγγελία με αυτό που τελικά συμπεριλήφθηκε στη δικογραφία. Η κ. Ζαμανίκα είναι αυτή που διενεργεί την κύρια ανάκριση για τις δύο υποθέσις.

Αν είχαμε την δυνατότητα να ψάξουμε τον τρόπο που έχει κατανεμηθεί ο πλούτος στην ελληνική κοινωνία, θα διαπιστώναμε ότι μόνο ένα ελάχιστο ποσοστό λειτούργησε με καθαρά ιδιωτικά μέσα. Δουλειές ιδιωτών με το Δημόσιο, κρατικά κεφάλαια, εργολαβίες και φυσικά το μεγάλο «κρατικό παιδομάζωμα» που κάθε οικογένεια ονειρευόταν για το παιδί της. Αυτή βεβαίως η τακτική  είναι τόσο πολύ εμπεδωμένη ως διαδικασία συναλλαγής, που η μόνη λύση για να σταματήσει, είναι να καταργηθεί το δημόσιο χρήμα! Ας μην δουλευόμαστε άλλο. Δεν υπάρχει περίπτωση όλο αυτό το συνονθύλευμα των πλιατσικολόγων που ο «σοφός» λαός στέλνει στη Βουλή, να προδώσουν τις παλιές τους συνήθειες. Εκτός κι αν κάποιος τους αφαιρέσει την διαχείριση του κρατικού χρήματος. Τι γίνεται λοιπόν στην οδό Φαβιέρου 30 από χθες; Περισσότεροι από 200 «εκλεκτοί» συμπολίτες μας  θα επανδρώσουν τα νέα γραφεία του οργανισμού «Κτιριακές Υποδομές Α.Ε.» (ΚΤΥΠ).  Μια άσχετη τροπολογία (4439/2016) την οποία ψήφισαν νύχτα, οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, το Π

Καθώς ανοίγει η συζήτηση για τη συνταγματική αναθεώρηση, πρέπει να επανεξεταστεί ο ρόλος της Βουλής στη διερεύνηση υποθέσεων που μπορεί να καταλήξουν σε αίθουσες δικαστηρίων.  Δεν νοείται πολιτικοί να δικάζουν πολιτικούς. Στην Ελλάδα η κοινή γνώμη θεωρεί ότι αυτές οι Επιτροπές απλώς εξυπηρετούν κομματικές σκοπιμότητες. Δικαιοσύνη όμως μ' αυτόν τον τρόπο δεν μπορεί να υπάρξει.       Η ιστορία των Εξεταστικών Επιτροπών της Βουλής των Ελλήνων είναι μια αρνητική ιστορία.Ίσως γιατί μια τέτοια επιτροπή είναι πρωτίστως πολιτική. Ως τέτοια δεν μπορεί να ασκήσει τις δικαστικές αρμοδιότητες που της αναθέτει ο νομοθέτης. Ακόμη χειρότερα, όταν τα κριτήρια των βουλευτών που μετέχουν είναι προδήλως κομματικά. Το θεσμικό πλαίσιο αλλά και η κουλτούρα του πολιτικού κόσμου, δεν παρέχουν τις εγγυήσεις  αμεροληψίας που διασφαλίζονται σε άλλες δυτικές χώρες,  στις οποίες αυτές οι κοινοβουλευτικές διαδικασίες είναι αποτελεσματικές και τα πορίσματά τους αποδεκτά. Στην Ελλάδα η κοινή γνώ