IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

  Στο νομοσχέδιο που θα τεθεί σε δημόσια διαβούλευση ορίζεται ότι οι συνδικαλιστές δεν θα έχουν ρόλο στην επιλογή των συνολικά περίπου 20.000 εκπαιδευτικών που θα στελεχώσουν τις διοικητικές θέσεις εκπαίδευσης. ΑΠΕ-ΜΠΕ «Ταμπού» η αξιολόγηση  εκπαιδευτικών.   Η μάχη κατά της αξιολόγησης των εκπαιδευτικών δημιουργεί αρραγές μέτωπο από τις συνδικαλιστικές παρατάξεις των εκπαιδευτικών. «Ο συνδικαλισμός είναι ένα κόμμα με διάφορες συνιστώσες», λέει στην «Κ» στέλεχος του υπουργείου Παιδείας, για να εξηγήσει τη σύμπραξη των διαφορετικών συνδικαλιστικών παρατάξεων κατά της αξιολόγησης. Μάλιστα, και η κυβερνητική ΔΑΚΕ είναι αρνητική. «Η ατομική αξιολόγηση με βάση τον σχεδιασμό της ηγεσίας του υπουργείου Παιδείας θα γίνει σε βάθος χρόνου. Οι ομοσπονδίες των εκπαιδευτικών έχουν σαφή αρνητική θέση», ανέφερε στην «Κ» στέλεχος της ΔΑΚΕ. «Η αξιολόγηση είναι θέμα ταμπού», προσθέτει στέλεχος του ΚΙΝΑΛ. «Αρκετά με τους συνδικαλιστές και τη ΔΑΚΕ, τους ακούσαμε», σχολιάζει στην «Κ» υψηλόβαθμ

  Το Φινλανδικό Εκπαιδευτικό σύστημα  και τα "φυτώρια ευφυΐας". Αυτή την πρωτοχρονιά ο Άγιος Βασίλης μου έφερε ένα ιδιαίτερο βιβλίο. Το βιβλίο αυτό είναι αρκετά δημοφιλές μεταξύ πολλών συναδέλφων, ειδικά αυ­τών που επικρίνουν με σφοδρότητα τις παθογένειες του Ελληνικού εκπαι­δευ­τικού συστήματος και αναφέρεται στη δομή και λειτουργία των καλύτερων εκπαι­δευτικών συστη­μάτων του κόσμου. Ο τίτλος του είναι «Φυτώρια Ευφυΐας», έχει γραφτεί από την Αγγλίδα εκπαιδευτικό Lucy Crehan και αποτελεί ένα «ταξίδι» στα εκπαι­δευτικά συστήματα της Φινλανδίας, της Ιαπωνίας, της Σι­γκαπούρης, της Σαγκάης και του Καναδά. Οι μαθητές των χωρών αυτών έχουν πολύ καλές επιδόσεις στο διαγωνισμό PISA και με βάση αυτές τις επι­δόσεις τα αντίστοιχα εκπαιδευτικά συστήματα κατατάσσονται στη συνείδηση των περισσότερων ερευ­νητών ως συστήματα «κορυφαίας απόδοσης». Έχω προλάβει να διαβάσω μέχρι τώρα το κεφάλαιο που αναφέ­ρεται στη Φινλανδία. Η συγγραφέας, αφού δίδαξε επί 4 χρόνια διαδοχικά σε

EUROKINISSI Ποιότητα της εκπαίδευσης στην Ελλάδα:  Επείγουσα η εθνική στρατηγική. Oι «άριστοι» μειώνονται ενώ οι «αδύναμοι» πληθαίνουν και άλλα δυσάρεστα συμπεράσματα. Υπάρχουν όμως και προτάσεις. Η ενίσχυση των πολιτών με τις γνώσεις και δεξιότητες, οι οποίες θα τους βοηθήσουν να αναπτύξουν όλες τις ικανότητες και δυνατότητες τους προκειμένου να συμμετέχουν σε έναν όλο και ποιο αλληλοσυνδεόμενο κόσμο και να μετατρέψουν τις ικανότητες και δεξιότητες σε μια καλύτερη ζωή, πρέπει να είναι ο στόχος όλων των υπεύθυνων για τις εκπαιδευτικές πολιτικές μιας χώρας. Ισότιμη πρόσβαση σε ποιοτικές υπηρεσίες εκπαίδευσης για όλους θα πρέπει οδηγούν τις εκπαιδευτικές πολιτικές (Sustainable Development Goals, UN, 2030; PISA/ΟΟΣΑ, 2019; The Learning crisis, The World Bank, 2019). Και στην Ελλάδα, ποια είναι η κατάσταση; Στην Ελλάδα επιβεβαιώνεται ότι οι εκπαιδευτικές πολιτικές σε ισχύ, δεν υπηρετούν τον στόχο της ισότιμης πρόσβασης σε ποιοτικές υπηρεσίες εκπαίδευσης. Λίγοι νέο

 KLAUS VEDFELT VIA GETTY IMAGES Η εθνική ταυτότητα ως εκπαιδευτικό άλλοθι. Τι ακριβώς γίνεται με τα ελληνικά σχολεία του Εξωτερικού;  Είναι γνωστό ότι η Ελλάδα, ως χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, εμφανίζει ιδιαιτερότητες στο εσωτερικό σε σύγκριση με τις υπόλοιπες χώρες. Οι ιδιαιτερότητες αυτές δεν είναι πάντοτε θετικές, μάλιστα ένας από τους «φίλους» της χώρας μας, ο πρώην υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας και γνωστός για την αποτυχημένη τελικά προσπάθειά του να αποβάλει «προσωρινά» την Ελλάδα από την Ευρωζώνη, σε μια συνέντευξή του στην οποία ρωτήθηκε αν βλέπει και κανένα θετικό για την Ελλάδα πέρα από τα αρνητικά της, απάντησε ότι το μόνο θετικό που θα μπορούσε να σκεφτεί ήταν ο ήλιος και το κλίμα της. Ανεξάρτητα από την προκλητική, κατά το συνήθειό του, απάντηση του Γερμανού υπουργού Οικονομικών, όμως, οι αρνητικές από τη σκοπιά μιας φιλελεύθερης δυτικού τύπου δημοκρατίας πτυχές της κοινωνικής και πολιτικής ζωής της χώρας μας δεν είναι ούτε λίγες, ούτε ακίνδυνες

ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ: (1) «Πάρε το χαρτί εσύ…» (2) Τα δικά μου ερωτήματα για την Παιδεία  (ή μήπως είναι και δικά σας;) A-DIGIT VIA GETTY IMAGES Τα αυγά και τα καλάθια  - Παθογένεια της παιδείας  ή της οικογένειας; Στη μνήμη του Μηνά Γουναρίδη, δάσκαλου μου στην πέμπτη του 43ου Δημοτικού, πρώην Μαντουβάλου - Σερεμετάκη στα Ταμπούρια.  Οι μισοί μαθητές της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης διαπιστώνονται και επισήμως ως λειτουργικά αναλφάβητοι. Σιγά τα νέα. Ποιός έσπασε ποτέ αυγά σ′ αυτό τον τόπο; Και το πιο δυσάρεστο (τα καλάθια του τίτλου): Έξι χρόνια στο δημοτικό και έξι σε γυμνάσιο - λύκειο με τους μαθητές να βαριούνται θανάσιμα. Να μην διασκεδάζουν. Να βρίσκονται αλλού. Ανέμπνευστοι, ανέραστοι, αδιάφοροι. Ακόμη και στην στρατιωτική εκπαίδευση οι νεοσύλλεκτοι βρίσκουν τρόπους να περνάνε καλά. Όχι όμως και στο ελληνικό σχολείο.  Πρόκειται για ένα δράμα που οι συνεπείς εκπαιδευτικοί το ζουν καθημερινά. Επί χρόνια. Η αληθινή, υπόγεια τραγωδία του τόπου. Νέοι άν