IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Οι εξαγωγές αυξήθηκαν 25,7% τον Μάρτιο σε σχέση με πέρυσι. Η θριαμβευτική ανακοίνωση της Στατιστικής Αρχής μεταδόθηκε παντού. Μια ευχάριστη είδηση, επιτέλους. Με επίσημα στοιχεία, όχι fake news. Οι εξαγωγές τον Μάρτιο έφθασαν τα 2,6 δισ. από 2 δισ. ευρώ τον ίδιο μήνα πέρυσι. Προφανώς, η γκρίνια για την πορεία της ελληνικής οικονομίας αποδεικνύεται αβάσιμη. Η πτώση της κατανάλωσης, το κλείσιμο επιχειρήσεων κ.λπ. είναι η εικόνα που φαίνεται περισσότερο, αλλά υπάρχει και η άλλη πλευρά. Αυτή με την άνθηση των εξαγωγών. Σημαντική διαπίστωση για μια οικονομία που πάντα έχει έλλειμμα στο εμπορικό ισοζύγιο, δηλαδή οι εισαγωγές είναι περισσότερες από τις εξαγωγές. Μήπως η ελληνική οικονομία ανταποκρίνεται στην κυβερνητική - μνημονιακή θεραπεία και αυξάνεται εντυπωσιακά η εξαγωγική δραστηριότητα; Μήπως παράλληλα με τον τουρισμό, η ελληνική οικονομία αποκτά εισόδημα (και προσεχώς θέσεις εργασίας) από τις εξαγωγές εμπορευμάτων. Μήπως οι μεταρρυθμίσεις έγιναν; Η ελπίδα έρχετ

Όσο η ονομαστική αξία του χρέους συνεχίζει να βρίσκεται σε αυτά τα δυσθεώρητα επίπεδα, διαιωνίζεται η υπερχρέωση. Έξοδος στις αγορές με υπερχρέωση είναι πράξη ανοησίας εφόσον απλά  αυξάνει το κόστος εξυπηρετήσεως του χρέους. Είναι σαν το πρόβατο που χαίρεται επειδή οι λύκοι του άνοιξαν τη πόρτα να βγει από το μαντρί. . Συνέντευξη Κατ’ αρχάς, θα ήθελα να μιλήσουμε για τις εξελίξεις σχετικά με το κλείσιμο της β’ αξιολόγησης του ελληνικού προγράμματος. Πώς κρίνετε τη συμφωνία σε τεχνικό επίπεδο στην οποία (φαίνεται ότι) κατέληξαν κυβέρνηση και δανειστές; Η συμφωνία θα βασίζεται στη δημοσιονομική προσαρμογή, δεσμεύοντας τη χώρα σε εξοντωτικά πρωτογενή πλεονάσματα.  Επιπλέον η προσαρμογή γίνεται στην πλάτη του νοικοκύρη της μεσαίας τάξης που δεν διενεργεί δραστηριότητα κάτω από το τραπέζι. Έχουμε “καταφέρει” να έχουμε ακριβή νομιμότητα με εύκολη παραβατικότητα.  Αυτό οδηγεί στη φτωχοποίηση της μεσαίας τάξης και το μοίρασμα “χαρτζιλικιών” στους νεόπτωχους ή (πολύ χειρότερ

Ένα πελώριο γιατί συνοδεύει την επίτευξη του υπερπλεονάσματος 4,2% του ΑΕΠ για το 2016, γράφει  σε άρθρο του στην Αυγή  το στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ Τάκης Κατσαρός. Μάλιστα παραθέτει τα γιατί...το πολιτικό γιατί,το οικονομικό γιατί, το κοινωνικό γιατί αλλά και το γιατί από τον κόσμο της Αριστεράς και τα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ . Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά: Ένα πολιτικό γιατί.  Γιατί η ελληνική κυβέρνηση αποφάσισε μονομερώς να εκτοξεύσει στα ύψη το πρωτογενές πλεόνασμα του 2016, από το 0,5% του ΑΕΠ που προβλεπόταν στο τρίτο Μνημόνιο, στο 4,2% του ΑΕΠ που ήταν το τελικό αποτέλεσμα σύμφωνα με το ΔΝΤ; Οι εξηγήσεις του τύπου «δεν το αντιληφθήκαμε έγκαιρα» ή «δεν είχαμε τον έλεγχο στην απόδοση των μέτρων» δεν ευσταθoύν. Μετά το καλοκαίρι ήταν καθαρή η εικόνα ότι πάμε για ιδιαίτερα υψηλό πλεόνασμα. Ένα οικονομικό γιατί . Γιατί οι ιθύνοντες του οικονομικού επιτελείου επέλεξαν να επιτύχουν πρωτογενές πλεόνασμα μαμούθ, 6,5 ολόκληρα δισ. πάνω από τον στόχο, αντί σημαντικής ανάπτυξης και μάλιστ

Στον κύκλο της διαπραγμάτευσης το πακέτο των υψηλών πρωτογενών πλεονασμάτων θεωρείται οτι "δεν θα είναι το πρόβλημα για την ολοκλήρωση της συμφωνίας" μετά το SLA και το κλείσιμο της αξιολόγησης. Η αρχική δεκαετία που απαιτούσε το Βερολίνο με βάση την συμφωνία του Μαΐου του 2016 έχει προσαρμοσθεί τόσο στην διάρκεια όσο και στο ύψος. Ιδιαίτερα μετά την υπεραπόδοση των μέτρων, όπως αυτή καταγράφηκε το 2016 (και απέδωσε 4,2% του ΑΕΠ), οι εκτιμήσεις και του ΔΝΤ προσεγγίζουν το θέμα με μεγαλύτερη μετριοπάθεια οσο αφορά την ικανότητα της οικονομίας να υπερκαλύψει τόσο το 1,75% του 2017 όσο και το 3,5% του 2018 (το ΥΠΟΙΚ προβλέπει 2,2% για φέτος και 3,7 – 3,8% το 2018). Το άλλο σημείο προσέγγισης -από την άλλη άκρη της διελκυστίνδας, εκείνη του Βερολίνου- έχει να κάνει με το γεγονός πως άρχισε να αντιμετωπίζεται θετικά το ενδεχόμενο να επεκταθεί το χρονοδιάγραμμα των υψηλών πλεονασμάτων μόνο μέχρι και το 2022-23 κατ' αρχήν και παράλληλα να δοθεί η δυνατότητα

H Ελλάδα θα αναπτυχθεί μεν, αφού οι νέοι ιδιοκτήτες της θα θελήσουν να κάνουν κερδοφόρες τις επενδύσεις τους, αλλά χωρίς καμία ωφέλεια για την πλειοψηφία των Ελλήνων – οι οποίοι θα παραμείνουν σκλάβοι χρέους στο διηνεκές και εργαζόμενοι χαμηλού κόστους στην αποικία.    Ανάλυση          Η Ελλάδα εμφάνισε ένα πρωτογενές πλεόνασμα ρεκόρ (3,9% του ΑΕΠ ή 6,9 δις €) για μία υπερχρεωμένη χώρα με χρεοκοπημένες τράπεζες, με μηδενικές επενδύσεις, με μείωση του πληθυσμού της και γενικότερα με θλιβερά οικονομικά μεγέθη – δίνοντας ανόητα την ευκαιρία στον κ.  Σόιμπλε  να ισχυρισθεί πως δεν υπάρχει ανάγκη διαγραφής χρέους. Δεν αμφισβητούμε βέβαια τα νούμερα, αφού αυτά ανακοίνωσαν οι στατιστικές υπηρεσίες – σημειώνοντας όμως πως το μόνο που τεκμηριώνουν είναι  η μεταφορά των χρεών από το δημόσιο στους ιδιώτες μέσω της υπερβολικής φορολόγησης, της μείωσης των εισοδημάτων κοκ. , με τελικό παραλήπτη τους δανειστές της χώρας. Επίσης ότι, γίνεται προσπάθεια εκ μέρους των θεσμών να μπορέσει