IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Η πολιτική συγκυρία είναι το λιγότερο περίεργη, με άγνωστες προς το παρόν παραμέτρους. Πέντε ημέρες πριν από το έκτακτο συνέδριο του κυβερνώντος AKP -όπου θα εκλεγεί ο διάδοχος του «καρατομημένου» Αχμέτ Νταβούτογλου στην κομματική ηγεσία, αλλά και στην πρωθυπουργία- κι ενώ η συμφωνία με την Ε.Ε. για το προσφυγικό καρκινοβατεί, εξαιτίας της άρνησης της Αγκυρας να αλλάξει τον σκληρό αντιτρομοκρατικό νόμο της, η τουρκική Δημοκρατία ετοιμάζεται να δεχθεί ακόμη ένα ισχυρό πλήγμα. Σήμερα -εκτός νέου απροόπτου- έχει προγραμματιστεί να τεθεί σε πρώτη ψηφοφορία στην τουρκική Εθνοσυνέλευση η συνταγματική τροποποίηση για την άρση ασυλίας 136 βουλευτών, σε σύνολο 550, με μία προσωρινού χαρακτήρα διάταξη που καταγγέλλεται από πολλούς ως αντισυνταγματική, πρακτικά «φωτογραφική» για το φιλοκουρδικό/αριστερό κόμμα HDP. Το μεγαλύτερο μέχρι σήμερα εμπόδιο, δηλαδή, στον στόχο του ισλαμοσυντηρητικού ΑΚΡ να εξασφαλίσει άνετη αυτοδυναμία, ώστε να περάσει μόνο του από τη Βουλή ή έστω

Ο Ερντογάν αντιμετωπίζει την πολιτική με όρους βεντέτας, δεν έχει πολιτικούς αντιπάλους, παρά μόνον εχθρούς. Είναι πολύ δύσκολο να ξέρουμε πού οδεύει το πράγμα στην Τουρκία, γιατί ο έλεγχος έχει εκλείψει. Το είδαμε με την κατάρριψη του ρωσικού αεροσκάφους, που ήταν απολύτως ανορθολογική ως προς τα τουρκικά συμφέροντα. Ο ιστορικός Χαμίτ Μποζαρσλάν, διευθυντής σπουδών στην Ecole des Hautes Etudes en Sciences Sociales του Παρισιού και συγγραφέας βιβλίων για την Ιστορία της Τουρκίας και το ριζοσπαστικό Ισλάμ στη Μέση Ανατολή, βλέπει με μεγάλη απαισιοδοξία τις εξελίξεις στην πατρίδα του, την Τουρκία.   Hamit Bozarslan www.amazon.fr/ Books:Hamit Bozarslan  – Πώς εξηγείτε την ανάδυση του φαινομένου των τζιχαντιστών; – Η ισλαμιστική ριζοσπαστικοποίηση ξεκίνησε στα τέλη της δεκαετίας του ‘70 με την ισλαμική επανάσταση στο Ιράν και τη σοβιετική εισβολή στο Αφγανιστάν. Η αντίσταση στο Αφγανιστάν αρχικά είχε εθνικά χαρακτηριστικά, αλλά πολύ γρήγορα στράφηκε στην τζι

"Μην το πείτε στη σύζυγό μου, αλλά ψήφισα το ΑΚΡ”, ψιθύρισε ένας επιχειρηματίας, ο οποίος έχει κηρύξει τον εαυτό του εχθρό του κυβερνώντος κόμματος της Τουρκίας, εξηγώντας γιατί ενώθηκε με τους 4,5 εκατ. επιπλέον ψηφοφόρους που έδωσαν στο Κόμμα Δικαιοσύνη και Ανάπτυξη (ΑΚΡ) την απροσδόκητη άνοδο στις τουρκικές πρόωρες εκλογές της 1ης Νοεμβρίου. Το ότι το κόμμα ανέκτησε σχεδόν πλήρως την πτώση του κατά 20% στις ψήφους των εκλογών της 7ης Ιουνίου, είναι σχεδόν θαύμα σε ό,τι αφορά την εκλογική πολιτική, δεδομένου του "θερμού” καλοκαιριού που προηγήθηκε για την χώρα: με τις επιθέσεις του Ισλαμικού Κράτους, την λίρα σε ελεύθερη πτώση, την εξέγερση σε βασικές κουρδικές πόλεις και την επανέναρξη του πολέμου με το εκτός νόμου ΡΚΚ. Αλλά αναμφισβήτητα, αυτό το " θερμό καλοκαίρι ” εξηγεί ακριβώς γιατί ο " φόβος” κυριάρχησε ως βασικός παράγοντας για τους Τούρκους που αποφάσισαν να δώσουν στο ΑΚΡ την τέταρτη συνεχόμενη θητεία του. Για πολλούς ψηφοφόρους, ή

Εκτός από το χάος και το λουτρό αίματος που βοήθησαν το AKP να κερδίσει μεγαλύτερη στήριξη από το λαό, ρόλο έπαιξε και η επιλογή της Ευρωπαϊκής Ένωσης να μην επικρίνει τις παραβιάσεις της τουρκικής κυβέρνησης στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της ελευθερίας του Τύπου και άλλες ενέργειες  που αντίκεινται στα κριτήρια της Κοπεγχάγης, όπως το κράτος δικαίου, την προστασία και τον σεβασμό των μειονοτήτων κ.λπ. Πιθανότατα η Ευρωπαϊκή επιφυλακτικότητα να οφείλεται στη μαζική ροή προσφύγων από τη Συρία και άλλες χώρες της Μέσης Ανατολής προς τη Δύση. Η Τουρκία είναι η πρώτη στάση στο δρόμο τους προς την Ευρώπη και οι αξιωματούχοι της ΕΕ δεν θα ήθελαν να ενοχλήσουν την τουρκική κυβέρνηση, εν αναμονή μιας συμφωνίας μαζί της για να κρατήσει τους πρόσφυγες στο έδαφός της. Η επίσκεψη της Γερμανίδας καγκελαρίου Άνγκελα Μέρκελ στην Τουρκία στις Oct.19 λιγότερο από δύο εβδομάδες πριν από τις εκλογές, θεωρήθηκε ως μια κίνηση υποστήριξης προς τον Ερντογάν και τον Νταβούτογλου. “Τίποτ

David Lepeska 04/11/2015 Περίληψη Κειμένου και Βιογραφικό Συγγραφέα Μετά από τέσσερις εκλογές σε 20 μήνες [1], η φαινομενικά ατέρμονη προεκλογική περίοδος της Τουρκίας [2] τελείωσε επιτέλους, με το Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ) να καταγράφει μια νίκη έκπληξη και να επανακτά την αυτοδυναμία μετά την απώλειά της τον περασμένο Ιούνιο. Πολλοί φοβούνται ότι η νέα εντολή του ΑΚΡ θα ενεργοποιήσει περαιτέρω επιθέσεις στην ελευθερία του λόγου και στα δημοκρατικά δικαιώματα, αλλά άλλοι είναι αισιόδοξοι. «Μια από τις θετικές συνέπειες αυτής της πολύ ευρείας εντολής» , λέει ο Sinan Ulgen, επισκέπτης μελετητής στο Carnegie Endowment για την Διεθνή Ειρήνη, «θα είναι ότι η κυβέρνηση θα έχει τώρα ένα περιθώριο για ελιγμούς και θα αντιμετωπίσει σημαντικά ζητήματα πολιτικής, όπως το ζήτημα των προσφύγων». Τα τελευταία χρόνια, η κατάρρευση πολλών κρατών σε ολόκληρη την Μέση Ανατολή και πέραν αυτής έχει ως αποτέλεσμα την μεγαλύτερη μετατόπιση