IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Ήταν νεαρή, πλούσια, και περίμενε παιδί. Η ζωή ανοιγόταν μπροστά της. Όμως, πέθανε με τραγικό τρόπο. Τα αίτια του θανάτου της, που πιθανώς συνδέονται με ένα τραγικό γεγονός το οποίο συνέβη σε μια εποχή ηρώων και πολεμιστών ευημερίας, ειρήνης και πολέμου για τη Λέσβο, θα εξακριβωθούν με περαιτέρω ανθρωπολογική μελέτη, αλλά εκ πρώτης όψεως οι μελετητές μιλούν μάλλον για σεισμό. Τα ταφικά δώρα που έλαβε θα παρουσιαστούν στο νέο κτίριο του αρχαιολογικού μουσείου Μυτιλήνης, στην έκθεση με τίτλο «Η Αρχόντισσα του 8ου αι. π.Χ. στο Ίππειον της Λέσβου», η οποία εγκαινιάζεται σήμερα ώρα 20.00, στο νέο κτίριο του Αρχαιολογικού Μουσείου Μυτιλήνης Τα ευρήματα θα παρουσιάσει ο έφορος Αρχαιοτήτων Λέσβου, κ. Παύλος Τριανταφυλλίδης , και θα ακολουθήσει η παρουσίαση της ανθρωπολογικής μελέτης από την ανθρωπολόγο Φωτεινή Μακτζόρτζ. Ο Παύλος Τριανταφυλλίδης σημειώνει πως ο τάφος της αρχόντισσας του 8ου αι. π.Χ. «από το Ιππειον της Μυτιληναίας χώρας, με τα πλούσια ταφικά κτερίσματα (δώρα)

 H πλάκα μπορεί να χρονολογηθεί στη ρωμαϊκή εποχή και πιθανώς πριν από τον 3ο αι. μ.Χ..  Πηγή φωτο: ΑΠΕ-ΜΠΕ/ Υπουργείο Πολιτισμού.  Μια πήλινη πλάκα με εγχάρακτη επιγραφή που διαπιστώθηκε ότι διασώζει 13 στίχους από την ραψωδία ξ της Οδύσσειας ανακαλύφθηκε μετά από τρία χρόνια ερευνών στον ιερό χώρο της Ολυμπίας.  Σύμφωνα με την πρώτη εκτίμηση, όπως αναφέρει η ανακοίνωση του υπουργείου Πολιτισμού, μπορεί να χρονολογηθεί στη ρωμαϊκή εποχή και πιθανώς πριν από τον 3ο αι. μ.Χ. Εάν η προκαταρκτική χρονολόγηση επιβεβαιωθεί « τότε η πήλινη πλάκα θα διασώζει ίσως το παλαιότερο σωζόμενο γραπτό απόσπασμα των Ομηρικών Επών που έχει έρθει στο φως και αποτελεί πέραν της μοναδικότητάς της, ένα σπουδαίο αρχαιολογικό, επιγραφικό, φιλολογικό και ιστορικό τεκμήριο».  Πηγή φωτό: ΑΠΕ-ΜΠΕ/ Υπουργείο  Ακολουθεί η ανακοίνωση του υπουργείου  Κατά την διεξαγωγή της επιφανειακής – γεωαρχαιολογικής έρευνας, στο πλαίσιο του τριετούς ερευνητικού προγράμματος με τίτλο «Ο πολυδιάστατος χώρ

Ο χρυσός λόγος ενυπάρχει στο σχήμα των λουλουδιών και του αστερία της θάλασσας, στο κουκουνάρι, το σώμα του αλόγου, στα όστρακα, στο σαλιγκάρι, στον γενετικό κώδικα, τον Παρθενώνα...   Όταν ο Γιάννης Αντωνίου, καθηγητής μαθηματικών στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και επί σειρά ετών συνεργάτης του Νομπελίστα φυσικοχημικού Ιλία Πριγκοζίν, είδε την απεικόνιση του ανακτόρου του Φιλίππου του Β΄, το οποίο αναστηλώνεται στις Αιγές, ήταν σίγουρος από την πρώτη στιγμή ότι πρόκειται για ένα αρχιτεκτονικό δημιούργημα φτιαγμένο με τη χρυσή τομή. «Βλέποντάς το, ως άνθρωπος, με κατέλαβε ένα αίσθημα γαλήνης, αρμονίας και μέθεξης. Ως μαθηματικός, αντιλήφθηκα καθαρά με το μάτι, χωρίς να το μετρήσω με χάρακα, ότι επρόκειτο για ένα ορθογώνιο με λόγο πλευρών 1,62. Αυτό σημαίνει ότι η μικρότερη πλευρά του ορθογωνίου είναι περίπου το 62% του μήκους της μεγάλης. Αυτός είναι ο χρυσός λόγος στον οποίο έχουν αποδοθεί από την αρχαιότητα θεϊκά χαρακτηριστικά» εξηγεί με νόημα στο ΑΠΕ- ΜΠ

ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ Η ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΤΗΣ ΑΝΑΣΚΑΦΗΣ ...  Χρυσή Μάσκα, η λεγόμενη του Αγαμέμνονα, από τον ταφικό κύκλο των Μυκηνών  © Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο Πήλινο τέχνεργο που παριστά εκφορά νεκρού με τις γυναίκες να θρηνούν. Από την έκθεση «Επέκεινα» του Μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης Τέχνη και Ψυχανάλυση:  Η αρχαιολογία θεραπεύει το πένθος Ο αρχαίος ελληνικός πολιτισμός, όπως τον διδαχτήκαμε, είναι ένας πολιτισμός ζωής και χαράς. Οι αρχαιολογικοί μας χώροι, σε θαυμαστή αρμονία με τη φύση, όπως επιδιωκόταν κατά την αρχαιότητα, δίνουν την αίσθηση ενός παρελθόντος γεμάτου εξωστρέφεια. Τα μουσεία μας είναι γεμάτα έργα ανθρώπινων χεριών που υπηρετούσαν αυτό τον πολιτισμό. Σήμερα θα λέγαμε πως το πένθος είχε θέση και στις κοινωνίες των προγόνων μας, όπως και στις δικές μας. Αλλά τι θέση έχει στην αρχαιολογία μας; Ένα μέρος αυτού του τεράστιου θέματος προσπαθήσαμε να ανιχνεύσουμε με τον Δ ρ Κώστα Πασχαλίδη, αρχαιολόγο που υπηρετεί στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο ως ε