IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Η περασμένη εβδομάδα άρχισε με τη μετωπική επίθεση του Σόιμπλε στον Ντράγκι για τις παρενέργειες της πολιτικής των αρνητικών επιτοκίων και τις αρνητικές επιπτώσεις νέων μέτρων στήριξης της ποσοτικής χαλάρωσης. Η εβδομάδα έκλεισε με τη Λαγκάρντ και τα αρμόδια θεσμικά όργανα του ΔΝΤ όχι μόνο να αποδοκιμάζουν εμμέσως πλην σαφώς τον υπουργό Οικονομικών της Γερμανίας, αλλά να ζητούν πέραν της συνέχισης της ποσοτικής χαλάρωσης και μέτρα δημοσιονομικής χαλάρωσης, ενισχυτικά της ζήτησης. Ετσι η συμμαχία κατά των αρνητικών επιτοκίων, που ονειρευόταν να δημιουργήσει ο Σόιμπλε, όχι μόνο δεν προέκυψε, αλλά αντίθετα κυριάρχησε η εικόνα μιας Γερμανίας μόνης απέναντι σε όλους στη Δύση και τη Διατλαντική Σχέση. Η παγίωση της αντιπαράθεσης είναι σχοινοβασία σε τεντωμένο σκοινί: Με το ΔΝΤ να αναθεωρεί συνεχώς προς τα κάτω τις προβλέψεις για την παγκόσμια ανάπτυξη και την Κίνα και τις περισσότερες BRICS να σταθεροποιούνται για το ορατό μέλλον σε χαμηλότερους ρυθμούς ανάπτυξης, η έμμονη της Γ

Στη διάρκεια της δεκαετίας του '90, ο Σόιμπλε ήταν ένας από εκείνους που συνέβαλαν αποφασιστικά ώστε ο επικεφαλής της μέλλουσας τότε να δημιουργηθεί ΕΚΤ να είναι παντοδύναμος και ανεξάρτητος, ώστε να μην μπορεί να επηρεασθεί ή να καμφθεί από πολιτικές πιέσεις και παρεμβάσεις. Μια αναγωγή δηλαδή των αρμοδιοτήτων του επικεφαλής της Μπούντεσμπανκ σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Σήμερα, όπως επισημαίνει σε σχετικό της δημοσίευμα η Wall Street Journal, ο Σόιμπλε κατηγορεί ευθέως τον Ντράγκι ότι με την ποσοτική χαλάρωση και τα αρνητικά επιτόκια ευθύνεται τουλάχιστον για το 50% των ψήφων που απέσπασε στις πρόσφατες τοπικές εκλογές σε τρία ομόσπονδα κρατίδια η ακροδεξιά και ευρωσκεπτικιστική Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD). Και βέβαια, ο υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας δεν πρόκειται να περιορισθεί σε μια κατ' ιδίαν επισήμανση καθώς, σύμφωνα με την έγκυρη ιστοσελίδα Eurointe-lligence, είναι αποφασισμένος να αναζητήσει συμμαχίες σε παγκόσμιο επίπεδο -στο Συμβούλιο Υπουργών Οι

The Federal States of Deutschland - Germany Κρίσιμες οι επικείμενες εκλογές στα κρατίδια Βάδης - Βυρτεμβέργης, Ρηνανίας - Παλατινάτου και Σαξωνίας - Άνχαλτ.  «Ανταρσία» κατά Μέρκελ με την Deutsche Welle να κάνει λόγο την Τρίτη 23/2 για σκέψεις στο CSU (οι Βαυαροί Χριστιανοκοινωνιστές, εταίροι των Χριστιανοδημοκρατών) να κινηθούν μέχρι και νομικά στο θέμα του λεγόμενου προσφυγικού . Την ίδια μέρα, ακολούθησε η ανακοίνωση του δείκτη Ifo , στον οποίο αποτυπώνεται επιδείνωση του επιχειρηματικού κλίματος στην οικονομία. Καζάνι που βράζει η Γερμανία -Hexenkessel, «το καζάνι των μαγισσών» στη γλώσσα τους-, ό,τι αυτό μπορεί να σημαίνει για την αποδομούμενη «ενιαία Ευρώπη» , συνεκτιμώντας το ότι η χώρα είναι το πρώτο ΑΕΠ της Ε.Ε. Έμπειροι αναλυτές εκτιμούν πως από το αποτέλεσμα των τοπικών εκλογών της 13ης Μαρτίου θα εξαρτηθεί σε σημαντικό βαθμό η ισορροπία στον κυβερνητικό συνασπισμό CDU/CSU-SPD, οι συσχετισμοί δυνάμεων στο οικονομικό τρίγωνο

Όταν ιδρύθηκε η Ευρωπαϊκή Ένωση, θεμελιώθηκε στις βασικές αρχές ανάπτυξης του καπιταλισμού, που είναι οι αρχές της ελεύθερης μετακίνησης κεφαλαίων, ελεύθερης μετακίνησης αγαθών και ελεύθερη μετακίνηση εργατικού δυναμικού (ανθρώπων). Πράγματι, έχει αποδειχτεί με δεκάδες εμπειρικές μελέτες ότι η ελεύθερη μετακίνηση κεφαλαίων, αγαθών και εργατικού δυναμικού επιτυγχάνει την ταχεία ανάπτυξη μιας γεωγραφικής περιοχής, είτε μιλάμε για οικονομική ζώνη, είτε για κράτος, είτε για ήπειρο. Όμως όλα αυτά μέχρι προχτές. Οι ατομικές ελευθερίες, ακόμη και όταν αφορούν πολίτες που με την ενεργή πράξη τους τις διασφαλίζουν (π.χ. περίπτωση Σνόουντεν αλλά και Άσανζ), είτε πρόκειται απλά για πολίτες που θέλουν να μετακινηθούν στην ίδια την Ε.Ε. για να καλύψουν ανάγκες εταιρειών περιοχών που τις χρειάζονται, είτε στην περίπτωση εισερχομένων μεταναστών, έχουν γίνει κουρελόχαρτο. Οι περιουσίες προσφύγων κατάσχονται, όπως τα χρυσά δόντια Εβραίων στη χιτλερική Γερμανία πριν προωθηθούν στους φ

'Εχει η Ιταλία επεξεργασθεί μια συνολική στρατηγική διαφοροποίησης από τη Γερμανία, έχει συνυπολογίσει πρόθυμους συμμάχους ή απλά πρόκειται για μια καταγραφή της συνολικής αμηχανίας μιας κεντροαριστερής κυβέρνησης, που γνωρίζει ότι έχει αρχίσει η φθορά της; Η Ιταλία επείγεται για την υιοθέτηση μιας πανευρωπαϊκής εγγύησης τραπεζικών καταθέσεων, καθώς η ανησυχία από την πρόσφατη διάσωση τεσσάρων περιφερειακών τραπεζών της χώρας είναι ακόμη αισθητή. Η Γερμανία δεν αντιδρά μόνον λόγω της ιδεοληπτικής της αντίθεσης σε κάθε κίνηση αμοιβαιοποίησης των κινδύνων στην Ευρωζώνη -Ε.Ε., αλλά και όπως εύστοχα σημείωνε χθες η Ιστοσελίδα Eurointelligence για τον πολύ απλό λόγο ότι το γερμανικό τραπεζικό σύστημα θα είναι ο κύριος συνεισφέρων στο κοινό ταμείο και το ιταλικό ο κύριος εισπράττων! Χθες, τα πρωτοσέλιδα του ιταλικού Τύπου μιλούσαν για μετωπική σύγκρουση Ιταλίας - Γερμανίας, που μένει να αποδειχθεί αν είναι πιθανή εξέλιξη ή όχι. Αν ανατρέξουμε στη

         Ιταλική δυσφορία...      Oπως ήταν φυσικό, οι δηλώσεις του υφυπουργού Ευρωπαϊκών Υποθέσεων της Ιταλίας Γκότσι χάθηκαν στην εορταστική ειδησεογραφία της παραμονής των Χριστουγέννων. Ο Ιταλός αξιωματούχος και στενός συνεργάτης του Ρέντσι άστραψε και βρόντηξε κατά των Βρυξελλών και του Βερολίνου αλλά και του Παρισιού! Για να παραφράσουμε τον τίτλο της γνωστής ταινίας του Γούντι Αλεν είπε όλα όσα στον Νότο σκέφτονται για την Κρίση στην Ευρωζώνη και δεν τολμούν να εκφέρουν δημόσια. Η Ρώμη επιτίθεται ανοικτά κατά του διδύμου Ντομπρόφσκις-Μοσκοβισί και ζητά ξεκάθαρες πολιτικές στήριξης της ανάπτυξης εκφράζοντας τη δυσαρέσκεια της κυβέρνησής του για τη στάση της Κομισιόν από το Προσφυγικό, τις διασώσεις τραπεζών, μέχρι τις κρατικές επιδοτήσεις στη Χαλυβουργία και συνολικά τη δημοσιονομική πολιτική. Δεν διστάζει να απειλήσει με προσφυγή στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο. Ο Γκότσι καλεί τη Γερμανία να αλλάξει την πολιτική της για να μην επιδεινωθεί η συγκυρία στην Ευρω

 Ανγκελα η αδιαμφισβήτητη; Σαν φούσκα έσκασε και εξαερώθηκε η εσωκομματική δυσαρέσκεια, απογοήτευση και αμφισβήτηση της καγκελαρίου Μέρκελ όπως είδαμε τη Δευτέρα και την Τρίτη στο Συνέδριο της CDU στην Καρλσρούη. Σήμερα Πέμπτη η πτώση της δημοτικότητάς της και τα σενάρια αποχώρησής της από την καγκελαρία για τη διεκδίκηση της διαδοχής του Μπαν Κι Μουν στη θέση του γενικού γραμματέα του ΟΗΕ θυμίζουν πολιτική μυθοπλασία. Μέσα σε δύο μέρες η ταλαντούχος Ανγκελα εφάρμοσε τη γνωστή και δοκιμασμένη από το παρελθόν συνταγή της: Ενθουσίασε το ακροατήριο με σκληρή άκαμπτη ρητορική συγχαίροντας τον Σόιμπλε για τη σκληρή στάση του στη διαπραγμάτευση με την Αθήνα στις αρχές Ιουλίου, μίλησε γενικώς και αορίστως περί μείωσης των προσφυγικών ροών, αλλά δεν αναφέρθηκε καν στο αίτημα της εσωκομματικής αντιπολίτευσης για υιοθέτηση πλαφόν στον αριθμό προσφύγων που θα δεχθεί η Γερμανία. Επιπλέον είναι σαφές ότι αξιοποίησε στο μέγιστο δυνατό σημείο την ψευδαίσθηση σοβαρής εσωκομμα