IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Την ώρα που στις Βρυξέλλες προσπαθούν με κάθε τρόπο να σβήσουν τη φωτιά που άναψε η Ελλάδα, οι εστίες αναζωπύρωσης αποδεικνύονται εντέλει πολύ περισσότερες. Μετά την Ιταλία και η Ισπανία κινδυνεύει να οδηγηθεί σε πολιτική κρίση, αυξάνοντας εκθετικά την αβεβαιότητα σχετικά με το μέλλον της Ευρώπης. Ο Μαριάνο Ραχόι δεν λύγισε – ακόμη τουλάχιστον – από την πρόταση μομφής των Σοσιαλιστών και αρνήθηκε να προκηρύξει εκλογές. Παρ' όλα αυτά, το φάντασμα μιας νέας κρίσης πλανιέται πάνω από την Ισπανία και ενισχύει τη νευρικότητα των αγορών απέναντι στην παραμικρή αρνητική εξέλιξη. Αρχικά η ακραία πολιτική αβεβαιότητα στην Ιταλία και τώρα τα «βάσανα» του Ραχόι, αποδεικνύουν ότι οι αγορές αρχίζουν να «φοβούνται» ξανά την Ευρώπη και το δείχνουν σε κάθε ευκαιρία. Με το που έγινε γνωστό ότι ο Ραχόι κινδυνεύει να πέσει, τα ομόλογα της Ισπανίας, κατά κύριο λόγο, αλλά των υπόλοιπων χωρών του ευρωπαϊκού Νότου (Ιταλίας, Πορτογαλίας, Ελλάδας) βρέθηκαν σε ελεύθερη πτώση. Ήδη, εκφρά

Το στρατόπεδο της Μαδρίτης, με επικεφαλής τον πρωθυπουργό Ραχόι, υποστήριζε μετά το περιβόητο δημοψήφισμα της 1ης Οκτωβρίου για την ανεξαρτησία της Καταλονίας, ότι η «σιωπηρή πλειοψηφία» των Καταλανών δεν είχε μπορέσει να εκφραστεί. Η πλειοψηφία μίλησε χθες με ένα ποσοστό ρεκόρ συμμετοχής (82%) δίνοντας ξανά την απόλυτη πλειοψηφία του τοπικού Κοινοβουλίου στα κόμματα που τάσσονται υπέρ της ανεξαρτησίας και συντρίβοντας το κόμμα του Ισπανού πρωθυπουργού. Το Λαϊκό Κόμμα κατρακύλησε στην έβδομη και τελευταία θέση με 4% και 3 έδρες στις 135, ποσοστό που του αφαιρεί τη δυνατότητα να συγκροτήσει κοινοβουλευτική ομάδα, για την οποία απαιτείται ποσοστό τουλάχιστον 5%. Ξεπεράστηκε ακόμη και από το ακροαριστερό, υπέρ της ανεξαρτησίας CUP, που επίσης σημείωσε μεγάλη πτώση( 4,5%) πληρώνοντας την ταύτιση του με το νεοφιλελεύθερο, κεντροδεξιό κόμμα του καθαιρεθέντος από την Μαδρίτη προέδρου Πουτζδεμόν. Κάνοντας την ανάγκη φιλοτιμία, ο επικεφαλής του Λαϊκού Κόμματος στη Καταλονία, ξεκίν

Η εδαφική ακεραιότητα και η πολιτική ενότητα της Ισπανίας υπό την κυβέρνηση της Μαδρίτης είναι ένα ζήτημα. Οι χειρισμοί του Μαριάνο Ραχόι στο καταλανικό πρόβλημα είναι ένα άλλο. Πρώτη φορά μετά δεκαετίες, στο εσωτερικό χώρας, μάλιστα της πέμπτης μεγαλύτερης στην Ε.Ε., έρχεται στην επιφάνεια ένα αποσχιστικό κίνημα, το οποίο παρότι έχει ιστορία αρκετών αιώνων, αποσταθεροποιεί μια μεγάλη χώρα, ανοίγοντας στον δυτικό κόσμο μέτωπα που θεωρούνταν κλεισμένα. Στην περίπτωση της Καταλωνίας, η φυγή του Κάρλες Πουτζντεμόν και οι γραφικότητες της κεντροδεξιάς, πολύ γενικής, αποσχιστικής άποψης, την οποία εκφράζει το κόμμα του (PDeCAT), θα αποδειχθούν μάλλον ήπιες μπροστά σε όσα πιθανόν συμβούν αν στις εκλογές της 21ης Δεκεμβρίου επικρατήσουν οι πιο σκληροί αυτονομιστές. Εκείνο που δεν παρατηρήθηκε από τους ξένους παρατηρητές και ανταποκριτές τις τελευταίες ημέρες είναι ότι στις υπέρ της αυτονομίας διαδηλώσεις στη Βαρκελώνη πληθαίνουν οι διαδηλωτές που κρατούν τη σενιέρα (την καταλανι

  Η Μαδρίτη πρέπει να προσπαθήσει να αποφύγει να δημιουργήσει την αντίληψη ότι η εξ ορισμού απάντησή της σε μια δημοκρατική έκφραση που δεν της αρέσει (αντισυνταγματική ή μη) είναι να ανασταλεί η τοπική κυβέρνηση, να αγνοηθεί η δημόσια βούληση και να επιβληθεί πιο απομακρυσμένη εξουσία. Υποστηρικτές της ενότητας συμμετέχουν σε διαδήλωση στο κέντρο της Βαρκελώνης, τον Οκτώβριο του 2017. JON NAZCA / REUTERS Μετά από μια μυστική, μερικώς μποϊκοταρισμένη ψηφοφορία την Παρασκευή, το Καταλανικό Κοινοβούλιο κήρυξε την ανεξαρτησία από την Ισπανία [1]. Λόγω της δικής του συντριπτικής ψήφου, ως απάντηση η ισπανική κυβέρνηση ασκεί τώρα άμεση κυριαρχία στην Καταλονία [2] και θα θέσει σε αναστολή τις δυνάμεις ασφαλείας της Καταλονίας, διακόπτοντας τους θεσμούς αυτοδιοίκησης της περιοχής για πρώτη φορά την ιστορία της χώρας ως δημοκρατία. Η δήμαρχος της Βαρκελώνης, Ada Colau, μπορεί να έχει δώσει την πιο ενδεδειγμένη περίληψη [3] των εξελίξεων της Παρασκευής, λέγοντας ότι η Μαδρίτη έχει

Τη θύελλα της Παρασκευής, οπότε το μεν καταλανικό κοινοβούλιο προχώρησε σε ανακήρυξη ανεξαρτησίας η δε ισπανική Γερουσία σε ενεργοποίηση του άρθρου 155 του Συντάγματος, διαδέχθηκε το Σάββατο η εμφανής προσπάθεια και των δύο πλευρών να χαμηλώσουν τους τόνους. Η ισπανική κυβέρνηση δεν προχώρησε σε κινήσεις που εγγυημένα θα τροφοδοτούσαν την ένταση, όπως λ.χ. η σύλληψη των ηγετών της Καταλονίας, ενώ και για την απομάκρυνση του επικεφαλής των Mossos d' Esquadra, ήτοι της καταλανικής αστυνομίας, φρόντισε να τονίσει ότι ο αντικαταστάτης του είναι ο μέχρι τώρα δεύτερος στην ιεραρχία, άρα η ακεραιότητα του σώματος έχει γίνει σεβαστή. Ο Carles Puigdemont, πάλι, προέβη σε ένα σύντομο διάγγελμα από την ιδιαίτερη πατρίδα του Ζιρόνα, στο οποίο υποσχέθηκε "το μέγιστο της σταθερότητας και ηρεμίας”, ενώ κάλεσε τους πολίτες να δείξουν "υπομονή” και πνεύμα "δημοκρατικής αντίστασης”. Στο φόντο υπήρχαν οι σημαίες της Καταλονίας και της Ε.Ε., όμως ο Puigdemont ουδέποτε

Μια πολύ έντονη αντίδραση από τη Μαδρίτη μπορεί να δημιουργήσει μια ξεκάθαρη πλειοψηφία υπέρ της καταλανικής ανεξαρτησίας. Το αιματηρόπαρελθόν του εμφυλίου, τα χρόνια της λιτότητας και ο ρόλος της Ε.Ε. Το πρόβλημα της Καταλονίας ήταν γνωστό εδώ και δεκαετίες σε όλους όσους παρακολουθούσαν από κοντά τις πολιτικές εξελίξεις στην Ισπανία. Αλλά πολύ λίγοι πίστευαν πως θα έφτανε ποτέ σε αυτό το σημείο: μια επίσημη ψήφο υπέρ της ανεξαρτησίας από το καταλανικό κοινοβούλιο που αψηφά την ισπανική κυβέρνηση στη Μαδρίτη. Οι περιστασιακοί επισκέπτες της Βαρκελώνης, αντιμετώπιζαν τον καταλανικό εθνικισμό ως ένα γραφικό στοιχείο, κάτι που έδινε ακόμα μεγαλύτερο ενδιαφέρον στο «El Clásico», τον αγώνα ποδοσφαίρου ανάμεσα στην Μπαρτσελόνα και τη Ρεάλ Μαδρίτη. Αλλά τίποτα το πιο σοβαρό. Το κίνημα ανεξαρτησίας της Καταλονίας δεν είχε τα βίαια, απειλητικά χαρακτηριστικά του βάσκικου εθνικισμού, που δημιούργησαν ένα τρομοκρατικό κίνημα σαν τον ETA. Για το λόγο αυτό, μέχρι πολύ πρόσφατα

Η Καταλονία κήρυξε την ανεξαρτησία της.     ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ:        “Καίγεται” η Ισπανία:  Το παγκόσμιο πολιτικό σύστημα αποκλείει αναγνώριση της Καταλονίας.   Απρόβλεπτες είναι στο εξής οι εξελίξεις σχετικά με την κρίση της Καταλονίας, καθώς οι δύο πλευρές οδηγήθηκαν στην απόλυτη ρήξη. Το καταλανικό κοινοβούλιο ψήφισε υπέρ της ανεξαρτησίας της περιφέρειας από την Ισπανία. «Ναι» στην ανεξαρτησία ψήφισαν 70 βουλευτές. Δέκα βουλευτές ψήφισαν «όχ ι» και 2 βουλευτές λευκό.   Μετά την απόφαση της τοπικής κυβέρνησης να προχωρήσει σε μονομερή ανεξαρτησία, η Ολομέλεια της Ισπανικής Γερουσίας, αποφάσισε τη επικύρωση των μέτρων, που ζητούσε η κυβέρνηση, για να θέσει, κατ’ εφαρμογήν του Άρθρου 155 του Συντάγματος, υπό τον έλεγχό της την Καταλονία και να καθαιρέσει την τοπική κυβέρνηση. Σημειώνεται πως από την ψηφοφορία για την ανεξαρτησία στο Καταλανικό κοινοβούλιο αποχώρησαν οι βουλευτές του Σοσιαλιστικού, του Λαϊκού Κόμματος και του κόμματος των Πολιτών (Ciudadanos