Αναρτήσεις

Εμφάνιση αναρτήσεων με την ετικέτα Europian Central Bank (ECB)

Μια δύσκολη συνεδρίαση για τον κ. Ντράγκι και την ΕΚΤ.

Εικόνα
Η Πέμπτη πρόκειται να είναι μία εξαιρετικά κρίσιμη ημέρα για την ΕΚΤ, τις αγορές αλλά και το ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα.  Το Συμβούλιο στο οποίο συμμετέχουν οι κεντρικοί τραπεζίτες της Ευρωζώνης μαζί με τα μέλη του Εκτελεστικού Συμβουλίου της, πρέπει να καταλήξουν για το αν μπορούν να προχωρήσουν στην ίδια γραμμή που έχει μέχρι στιγμής ανακοινωθεί, ήτοι της σταδιακής απόσυρσης των πολιτικών "ποσοτικής χαλάρωσης” ή ...θα πρέπει να την επανεξετάσουν.  Και αφού το κάνουν αυτό θα πρέπει να βρουν τρόπο να το "μεταφέρουν” στις αγορές, εξηγώντας ταυτόχρονα τα επόμενα βήματα της ΕΚΤ, με δηλώσεις που δεν θα ανατρέψουν τις προσδοκίες.  Ο λόγος που μπαίνει το δίλημμα αυτό της συνέχισης ή επανεξέτασης της "γραμμής” έχει να κάνει με το γεγονός ότι η οικονομία στην Ευρωζώνη, σε διαφορετικές διαβαθμίσεις από χώρα σε χώρα, εμφανίζεται να επιβραδύνεται με τρόπο επικίνδυνο όσον αφορά τις συνέπειες τόσο για το κρατικό όσο και για το ιδιωτικό χρέος, ιδιαίτερα αυτό που β

Η ευρωζώνη υπνοβατεί προς τη νέα οικονομική κρίση

Εικόνα
Σκίτσο του Μιχάλη Κουντούρη Η οικονομία της ευρωζώνης μπορεί να υποστεί ισχυρό οικονομικό σοκ, ανάλογο με την παγκόσμια κρίση. Η έλλειψη δημοσιονομικών εργαλείων, το τέλος του QE και τι σηματοδοτεί η αποχώρηση του Μ. Ντράγκι. Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο εξέδωσε την περασμένη εβδομάδα μια σημαντική απόφαση, όχι για το Brexit αλλά για την ποσοτική χαλάρωση. Οι δικαστές υπερασπίστηκαν το «πρόγραμμα αγορών του δημόσιου τομέα» της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, όπως είναι επισήμως γνωστό το QE. Σε όσους έχουν παρακολουθήσει τη μακρά ιστορία της δικαστικής διαμάχης για το ευρώ, η απόφαση αυτή δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία. Οι Γερμανοί ευρωσκεπτικιστές που βρίσκονται πίσω από την υπόθεση αυτή έχουν κατηγορήσει την ΕΚΤ ότι συμμετέχει σε μια συγκαλυμμένη μεταφορά πόρων. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι θα συνεχίσουν την ανηλεή πολιτική και νομική τους καμπάνια, για να εμποδίσουν μια αποτελεσματική διακυβέρνηση της ευρωζώνης. Ως τώρα δεν έχουν επιτύχει, αλλά θα συνεχίσουν να προσπαθού

Μόχλευση-σοκ στα παράγωγα απειλεί με νέα Lehman Brothers.

Εικόνα
Σε ιστορικά πρωτοφανή επίπεδα έχουν εκτοξευθεί τα παράγωγα/σύνθετα χρηματοοικονομικά προϊόντα τα τελευταία χρόνια, μετά την κρίση του 2008.  Σύμφωνα με νεότερα στοιχεία που υποστηρίζονται από το κύρος και την αξιοπιστία του ESMA (European Securities & Markets Authority) στα τέλη του 2017 στο τραπεζικό σύστημα της Ευρωπαϊκής Ένωσης υπήρχαν στοιχεία για συμβόλαια παραγώγων της τάξης των 660 τρισ. ευρώ.  Οι αναλυτές της αγοράς παραγώγων με δεδομένο ότι η BIS (Τράπεζα Διεθνών Διακανονισμών) έχει την εκτίμηση πως ο όγκος των παραγώγων στην Ε.Ε. αποτελεί το 25% του συνόλου των προϊόντων αυτών παγκοσμίως οδηγούνται στον υπολογισμό ότι ο συνολικός όγκος των παραγώγων κάθε είδους παγκοσμίως ξεπερνά τα 2,2 εκατ. δισεκατομμύρια δολ., ήτοι είναι σαν μέγεθος τριάντα τρεις φορές του παγκόσμιου ΑΕΠ! Τα μεγέθη αυτά είναι αστρονομικά και σημειώνονται για πρώτη φορά στην ιστορία του καπιταλιστικού συστήματος. Σύμφωνα με απολογιστικά στοιχεία της BIS , που βασίζονται σε δεδομένα από 70

Η σκοτεινή όψη της «ποσοτικής χαλάρωσης».

Εικόνα
Ενώπιον του κινδύνου της συρρικνούμενης ρευστότητας στις ευρωπαϊκές οικονομίες, εμπνεόμενη από την αντίστοιχη επιλογή της αμερικανικής κεντρικής τράπεζας, η ΕΚΤ, με πρόεδρο τον Μάριο Ντράγκι, έχει καταφύγει από το 2012 στην πολιτική της λεγόμενης ποσοτικής χαλάρωσης. Εξασφαλίζει έτσι την απαιτούμενη και πολύτιμη ρευστότητα κίνησης με ιδιαίτερα χαμηλό κόστος χρήματος. Από αυτήν την πολιτική, που αποδοκιμάζει έντονα και με κάθε τρόπο το Βερολίνο, η Γερμανία βγαίνει η πρώτη επωφελούμενη χώρα. Οι πιστώσεις χαμηλού κόστους της ΕΚΤ κατανέμονται μεταξύ των χωρών-μελών όχι ανάλογα με τις συγκυριακές πραγματικές ανάγκες τους, αλλά σε αναλογία με το ποσοστό συμμετοχής τους στα κεφάλαια της ΕΚΤ. Με άλλα λόγια, οι ήδη ανταγωνιστικές και πλεονασματικές χώρες απολαμβάνουν την μερίδα του λέοντος, ενώ οι ελλειμματικές και κατά συνέπεια αυτές που βρίσκονται σε πιο επείγουσα ανάγκη, δεν απολαμβάνουν παρά μόνον κάποια ψίχουλα. Σε κάθε περίπτωση, η Ελλάδα παραμένει εκτός ποσοτικής

Γιατί ο Draghi χρειάσθηκε να επαναλάβει το περίφημο "whatever it takes"

Εικόνα
Οι χρηματιστηριακές αγορές είναι μεσο-βραχυπρόθεσμα πολύ ευτυχείς με τις αποφάσεις της ΕΚΤ από την περασμένη εβδομάδα. Και δεν έχουν άδικο, πολύ περισσότερο που αυτές οι αποφάσεις δρομολογήθηκαν λίγο πριν από το κλείσιμο της χρονιάς και μπορούν να "φουσκώσουν" λίγο παραπάνω από τις αρχικές προσδοκίες τα "μπόνους" των μεγάλων παικτών στις χρηματαγορές. Η βασική απόφαση όπως είναι γνωστό είναι διπλή: από την μία επιβεβαιώθηκε ότι θα αγορασθούν τίτλοι κάπου 180 δισ. ευρώ για το υπόλοιπο του 2017 και άλλα 270 δισ. το 2018 και από την άλλη ο κ. Ντράγκι επαναβεβαίωσε τις αγορές ότι ακόμα και μετά το τέλος των αγορών που (όπως προαναφέρθηκε μπορεί να πάει και πέραν των 270 δισ.), τα επιτόκια θα μείνουν χαμηλά.  Με άλλα λόγια η ΕΚΤ διαβεβαιώνει τις αγορές κεφαλαίου του πλανήτη πως ό,τι και να συμβεί στις ΗΠΑ με τη νέα διοίκηση της FED, οι ευρωπαϊκές τράπεζες θα συνεχίσουν να τροφοδοτούνται με κεφάλαια από την ΕΚΤ δίνοντας έτσι μία τάξη μεγέθους για τη συνεχ

Διαπραγμάτευση ή παραλογισμός;

Εικόνα
Ασφαλώς τα αποτελέσματα των προσφάτων βουλευτικών εκλογών στην Γερμανία δεν προαναγγέλλουν θετικές εξελίξεις για την πορεία της ευρωπαϊκής ενοποίησης. Ενισχύθηκαν οι ευρωφοβικές πολιτικές δυνάμεις, παρ' όλο που η συνθηματολογία περί γερμανικής αποχώρησης από την ΕΕ περιέρχεται όλο και περισσότερο σε αδιέξοδο και εξασθενεί. Ωστόσο, παρά την εκλογική καταμέτρηση, ένα στοιχείο παραμένει και πιέζει με όλο και περισσότερο αδήριτο τρόπο προς την αντίθετη κατεύθυνση, αυτήν  της ενίσχυσης και σταθεροποίησης του ευρωπαϊκού εγχειρήματος και όχι προς την αποδόμηση και εγκατάλειψή του . Το σημερινό βασικό διακύβευμα για την Ευρωζώνη είναι: να αυξηθεί η συνοχή της νομισματικής περιοχής του ευρώ, να παραμείνει στα σημερινά ανεπαρκή επίπεδα που τροφοδοτούν επαναλαμβανόμενες κρίσεις ή μήπως να μειωθεί με την επιστροφή σε εθνικές προτεραιότητες; Στην πρόσφατη συνάντησή της με τον νεοεκλεγέντα Γάλλο πρόεδρο, η Γερμανίδα καγκελάριος συμφώνησε στην πρώτη επιλογή και βέβαια δεν θα μπο

"Ζωντανός" πίνακας της ΕΚΤ για τον "φαύλο κύκλο" του χρέους στην Ευρώπη

Εικόνα
        Πρόκειται πραγματικά για μία "ζωντανή” εικόνα του κύκλου του χρέους στην Ευρώπη. Οι τεχνικές υπηρεσίες της ΕΚΤ έχουν ανεβάσει στην ιστοσελίδα της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας ένα πίνακα που επικαιροποιείται διαρκώς και καταγράφει το ποιος χρωστάει σε ποιόν, μέχρι πότε και πόσα, ποιος είναι ο... δυναμικός κίνδυνος στο χρέος αυτό. Και κυρίως πως η αλληλοσύνδεση τραπεζών, κρατών, επενδυτικών funds, ασφαλιστικών Ταμείων και ιδιωτών δεν μπορεί να αφήσει αδιάφορο κανέναν για την τύχη του άλλου. "Ζωντανός" πίνακας της ΕΚΤ για τον "φαύλο κύκλο" του χρέους στην Ευρώπη Μία πρώτη παρατήρηση είναι ότι οι ευρωπαϊκές τράπεζες έχουν φορτωθεί πάνω από τρία τρισ. ευρώ κρατικού χρέους, το οποίο αποτελεί περίπου το 45% της μακροπροπρόθεσμης διάρκειας δραστηριότητάς τους. Αυτός ο κρίκος στην αλυσίδα του χρέους είναι που έχει μπει στο στόχαστρο της ΕΚΤ καθώς αποτελεί μια ωρολογιακή βόμβα που απειλεί το ευρωσύστημα και ήδη αποφεύχθηκε να σκάσει μία

Draghi: «Συγκεντρωθείτε» γιατί... χανόμαστε

Εικόνα
Ξεκάθαρο ήταν το μήνυμα που έστειλε προς πάσα κατεύθυνση ο διοικητής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, Mario Draghi, από το βήμα του πρώτου ετήσιου συνεδρίου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Συστημικού Κινδύνου (ESRB). Ο Ιταλός υπεραμύνθηκε για μία ακόμα φορά της πολιτικής που εφαρμόζει η κεντρική τράπεζα και... τα έβαλε με τις ίδιες τις τράπεζες. Όπως τόνισε ο Draghi, οι τράπεζες της Ευρωζώνης δεν θα πρέπει να κατηγορούν την ΕΚΤ για το γεγονός ότι μειώνονται τα κέρδη τους, καθώς ένας από τους βασικούς παράγοντες που ευθύνονται είναι ο υπερβολικά μεγάλος αριθμός τραπεζών που δραστηριοποιούνται στην ευρωπαϊκή αγορά. Δεν είναι, δηλαδή, μόνο τα πολύ χαμηλά επιτόκια που... δυσκολεύουν τη ζωή των τραπεζών αλλά και ο ενισχυμένος ανταγωνισμός. Αν και η «σπόντα» του Ιταλού κεντρικού τραπεζίτη φαίνεται πως έχει συγκεκριμένους αποδέκτες, δεν εκπλήσσει όσους παρακολουθούν τα τεκταινόμενα στον ευρωπαϊκό τραπεζικό κλάδο. Την ίδια γνώμη έχουν εκφράσει τόσο Γερμανοί τραπεζίτες όσο και Ιτα