IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ Τρεις αλήθειες και ο τρελός του χωριού. Σύνοδος Κορυφής: Η γερμανική ρελάνς"  στα αιτήματα για το ευρωομόλογο. Στις 23 του Απρίλη η Σύνοδος Κορυφής της "Ενωμένης Ευρώπης" δεν πρόκειται να δώσει απάντηση στα αδιέξοδα που δεν κατάφερε να λύσει το Eurogroup της Πέμπτης 9 του Απρίλη. Το πώς θα απαντήσει η Ευρώπη απέναντι στη διπλή κρίση της πανδημίας και της οικονομικής κατάρρευσης παραμένει ένα δίλημμα με εξαιρετικά δύσκολη απάντηση για τους ηγέτες της Ε.Ε. Παρ’ όλα αυτά οι "λύσεις" που βρίσκονται στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων είναι ήδη διαμορφωμένες και κάποια στιγμή μέσα στο 2020 –και εξ ανάγκης πριν από το καλοκαίρι– η απάντηση θα πρέπει να δοθεί. Σύμφωνα με όσα βρίσκονται σε γνώση του "Κεφαλαίου" οι "λύσεις" είναι δύο και απολύτως αντίθετες η μία με την άλλη. Η πρώτη λύση Η Γερμανία, με την υποστήριξη χωρών της βόρειας Ευρώπης αποκλείει την έκδοση ευρωομολόγων και αντιπροτείνει –το έχει ή

Ευρωζώνη μεταξύ EKT και Ταμείου Ανασυγκρότησης:  Ποιος θα παίξει το ρόλο του «μεγάλου εγγυητή». Μπορεί η Κριστίν Λαγκάρντ να αντέδρασε πρώτη στην κρίση του κορονοϊού με το «QE Πανδημίας», πολύ πριν από το παραδοσιακά αργό στις αποφάσεις του κέντρο αποφάσεων των Βρυξελλών, όμως το πραγματικό «μπαζούκα» της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας παραμένει… καλά κρυμμένο στον πύργο της Γκροσμαρκτχάλε στη Φρανκφούρτη. Το πολυδιαφημισμένο «Πρόγραμμα OMT», ή πρόγραμμα απεριόριστων αγορών ομολόγων, δεν έχει χρησιμοποιηθεί ποτέ. Και από το 2012, όταν ο Μάριο Ντράγκι είπε το θρυλικό «whatever it takes», συνεχίζει να αποτελεί τη μεγάλη εγγύηση της ΕΚΤ προς τα κράτη-μέλη της ευρωζώνης. Στόχος του είναι να μηδενίζει την αβεβαιότητα σε περιόδους κρίσης όταν οι αποδόσεις των κρατικών ομολόγων μιας ή περισσότερων χωρών της ευρωζώνης κινδυνεύουν να εκτιναχθούν σε επίπεδο που καθιστά απαγορευτική την άντληση κεφαλαίων από τις αγορές ή απειλεί να τις εξωθήσει σε χρεοκοπία. Σήμερα που η Ευρώπη

Σκίτσο του Μ.ΚΟΥΝΤΟΥΡΗ Η κόντρα Βορρά- Νότου για τη διάσωση της Ευρώπης. Condiotionality. Αυτή η λέξη είναι που διχάζει τον Βορρά με το Νότο. Αυτή η λέξη που δημιούργησε τεράστια προβλήματα στην ελληνική οικονομία καθώς συνόδευε όλα τα μνημόνια. Ρευστότητα υπό όρους ή διαφορετικά αιρεσιμότητα. Αυτό σημαίνει ότι η ρευστότητα η διαφορετικά ο κουμπαράς του ESM  θα πρέπει, σύμφωνα με τον σκληρό Βορρά, να διατεθεί υπό τον όρο να υλοποιούνται συμφωνημένα δημοσιονομικές και διαρθρωτικές πολιτικές. Στην Ευρώπη του κορονοϊού με τους χιλιάδες νεκρούς, τα διαλυμένα συστήματα υγείας, οι υπουργοί Οικονομικών της Ευρωζώνης θα μπορούσε να πει κανείς κονταροχτυπιούνται  για το πώς θα αξιοποιηθεί ο «κουμπαράς» του ESM. Το Eurogroup αναζητά λύσεις για την χρηματοδότηση των κρατών μελών που χρειάζονται άμεση ρευστότητα και πως θα μπορούσε να προχωρήσουν στην έκδοση Ευρωομολόγων εκτάκτων συνθηκών, τα Cononabonds. Ωστόσο, για μία ακόμη φορά η συνεδρίαση είναι χωρισμένη σε δύο στρατόπ

 Τι φέρνει για την Ελλάδα η επιλογή της Λαγκάρντ.  Άλλοι την χαρακτηρίζουν «θηλυκό Ντράγκι» και άλλοι διαφωνούν με την επιλογή της, υποστηρίζοντας ότι η ΕΚΤ χρειάζεται έναν επιστήμονα και όχι έναν «ροκ σταρ» στο τιμόνι της. Η άλλοτε... μισητή για τους Έλληνες, Κριστίν Λαγκάρντ φέρνει πιο κοντά το QE και δεν αποκλείεται να είναι αυτή που θα «επικυρώσει» την επιστροφή της Ελλάδας στην κανονικότητα. Αν κρίνει κανείς από την αντίδραση των αγορών και την απίστευτη πτώση των αποδόσεων των ελληνικών ομολόγων - με το 10ετές στο 2% - τότε η επιλογή της Κριστίν Λαγκάρντ να διαδεχθεί τον Μάριο Ντράγκι, ωφελεί ήδη την Ελλάδα. Η... σιδηρά κυρία που συνηθίσαμε να κάνει σκληρές δηλώσεις για τη χώρα μας και να ζητά οδυνηρές περικοπές και πολιτικές λιτότητας από τη θέση της διευθύντριας του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, αναλαμβάνει μία πολύ κρίσιμη για την Ελλάδα θέση σε μία εξίσου κρίσιμη συγκυρία. Από την 1η Νοεμβρίου, η Λαγκάρντ μετακομίζει στο δίδυμο πύργο της Γκροσμαρκτχάλε στη

ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ  Ο διάδοχος του Ντράγκι είναι «άοπλος». Ποια είναι τα προσόντα που πρέπει να διαθέτει ο νέος επικεφαλής της ΕΚΤ. Η λίστα των υποψηφίων και το όνομα που ξεχωρίζει. Τα πολιτικά παζάρια, οι γραφειοκρατικές αγκυλώσεις και τα διδάγματα από την κρίση. Υπάρχουν πολλοί τρόποι για την επιλογή του επόμενου προέδρου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Κανένας δεν είναι χειρότερος από αυτόν που προωθεί το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο: την εντάσσει σε μια ευρύτερη διαδικασία πολιτικής επιλογής, στην οποία η θέση του κεντρικού τραπεζίτη αποτελεί τη δεύτερη ή την τρίτη προτεραιότητα. Πρόκειται για ένα ούτως ή άλλως δύσκολο εγχείρημα. Οι ηγέτες της Ε.Ε. το έκαναν πολύ πιο δύσκολο. Ποια είναι τα απαιτούμενα προσόντα για τον υποψήφιο της θέσης – πέρα από το αν θα είναι άντρας ή γυναίκα, κοντός ή ψηλός, από τον Βορρά ή τον Νότο; Προβληματική βρίσκω και τη συζήτηση για το αν πρέπει ή δεν πρέπει να γίνει πρόεδρος της ΕΚΤ ένας Γερμανός. Δεν χαρίζομαι σε κανέναν στην κριτική