IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

  Η ενθυλάκωση του θεσμού της ΕΕ  και η ανύπαρκτη δημοκρατία. Οι ομάδες συμφερόντων διαδραματίζουν κεντρικό ρόλο σε όλα τα πολιτικά συστήματα, όπου οι ιδιωτικές οργανώσεις εκπροσωπούν την «κοινωνία πολιτών» στη διαδικασία χάραξης πολιτικής. Βασική παραδοχή είναι ότι, για κάθε ομάδα εκπροσώπησης συμφερόντων που πιέζει από τη μια πλευρά, μια άλλη ομάδα θα εμφανιστεί στην αντίθετη πλευρά, ώστε να υπάρχει πάντα αντιστάθμιση στην εκπροσώπηση συμφερόντων, η οποία θα οδηγεί σε ισορροπία. Για παράδειγμα, οι περιβαλλοντικές ομάδες θα έπρεπε να έχουν ίση επιρροή στους κυβερνητικούς αξιωματούχους με την ομάδα πίεσης των βιομηχάνων. Όταν ισχύει αυτό, για να προαχθεί το «δημόσιο συμφέρον», οι κυβερνητικοί αξιωματούχοι πρέπει να ενεργούν μόνο ως ουδέτεροι διαιτητές στο παιχνίδι των ομάδων συμφερόντων. Το παραπάνω προϋποθέτει ότι οι αντίπαλες ομάδες έχουν ίση πρόσβαση στην εξουσία το οποίο αποτελεί μια το λιγότερο αφελής υπόθεση.  Τα «συγκεντρωμένα συμφέροντα», τα οποία

 Hayoung Jeon, Pool via AP Τα όρια του Αξονα. Ολική επαναφορά του Γαλλογερμανικού Αξονα στον παλιό και γνωστό ρόλο του της ατμομηχανής της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης; Μια πιο προσεκτική ματιά αναδεικνύει σε σχέση με το παρελθόν μια σαφή οριοθέτηση της γαλλογερμανικής προσέγγισης: στην αποδοχή του κοινού δανεισμού και της μεταφοράς πόρων, ώστε να μη διευρυνθούν την επόμενη μέρα της πανδημίας οι περιφερειακές αποκλίσεις εντός της Ε.Ε. Αλλοτε τόσο το 1991 στη σύγκρουση της Γιουγκοσλαβίας όσο και το 2003 στην εισβολή των ΗΠΑ στο Ιράκ, Γαλλία και Γερμανία, όταν έβρισκαν κοινό παρονομαστή για την εμβάθυνση της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, συντόνιζαν τη στάση τους απέναντι σε κρίσεις και συγκρούσεις. Το φθινόπωρο του 1991, όταν Γαλλία και Γερμανία συμφώνησαν στα σημεία που στο τέλος του χρόνου εγκρίθηκαν από τους 12 της τότε Ευρωπαϊκής Κοινότητας, υπήρξε και ομόφωνη έγκριση των προϋποθέσεων αναγνώρισης των πρώην γιουγκοσλαβικών Δημοκρατιών που θα επέλεγαν την αποχώρησή τους α

 Πώς να πουλήσεις Audi στη Βιρμανία Από τη δημιουργία της Ευρωπαϊκής Κοινότητας Άνθρακα και Χάλυβα το 1950 μέχρι εκείνη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, περνώντας από τη Συνθήκη της Ρώμης και την Κοινή Αγορά, οι αρχιτέκτονες της Ευρώπης είχαν ως δηλωμένους εχθρούς τους τον προστατευτισμό και την εθνική κυριαρχία. Δεν θα πρέπει λοιπόν να μας προκαλεί έκπληξη ότι, ακόμα και σε μία περίοδο όπου η διεθνής οικονομία βρίσκεται σε ύφεση και η ανεργία εκτινάσσεται, η Ευρωπαϊκή Ένωση ατάραχη προετοιμάζει νέες διευρύνσεις (Αλβανία, Βόρεια Μακεδονία) και διαπραγματεύεται συμφωνίες ελεύθερου εμπορίου (Μεξικό, Βιετνάμ). Βρόντηξε την πόρτα πίσω του το Ηνωμένο Βασίλειο; Δεν πειράζει, έρχονται τα Βαλκάνια. Κι αύριο, αν χρειαστεί, θα πει «καλημέρα Ουκρανία»! Κανείς δεν μπορεί να πείσει έναν εμμονικό να δράσει ενάντια στη φύση του. Και η Ευρώπη έχει εμμονή με την οικοδόμηση μιας μεγάλης αγοράς. Χωρίς σύνορα, τελωνεία ή επιδοτήσεις. Χωρίς νέες εμπορικές συμφωνίες ελεύθερου εμπορίου, θα κατ

Αμφίβολη μεσοπρόθεσμα η παραμονή της Ιταλίας στο ευρώ.  Είναι βιώσιμη η παραμονή της Ιταλίας στη νομισματική και οικονομική ένωση; Το ερώτημα μπορεί να ακούγεται φιλολογικό, όμως μετά από δύο δεκαετίες στασιμότητας, που συμπίπτουν με τη συμμετοχή της στο πείραμα του ευρώ η γειτονική μας χώρα περνά, μετά και το πλήγμα του κορονοϊού, μια οικονομική δοκιμασία, η οποία δύσκολα μπορεί επιλυθεί στο πλαίσιο της υπάρχουσας ευρωπαϊκής αρχιτεκτονικής. Η "ώρα της αλήθειας" πλησιάζει τόσο για τους Βόρειους και τους Νότιους της Ε.Ε., όποιες και αν είναι οι υποκειμενικές τους προθέσεις – που και αυτές δεν εμφανίζονται τελευταία πολύ φιλικές. Ο μεγαλοεπενδυτής και θερμός συνήγορος της ευρωπαϊκής ενοποίησης Τζορτζ Σόρος υπήρξε σαφής. "Ανησυχώ ιδιαίτερα για την Ιταλία. Τι θα απομείνει από την Ε.Ε. χωρίς την Ιταλία; Ήταν κάποτε η πιο φιλοευρωπαϊκή χώρα" επεσήμανε σε συνέντευξή του στην ολλανδική εφημερίδα "De Telegraaf". Μαζί του συμφωνεί, όλως παραδόξω

ΣΧΕΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ: (1) Τι σημαίνει για την Ελλάδα επέκταση κατά 500 δισ του Προγράμματος Πανδημίας της ΕΚΤ; – Θα αγοράσει έως 30 δισ ελληνικά ομόλογα. (2) Αύξηση αγορών τίτλων κατά 600 δισ.  ανακοίνωσε η Λαγκάρντ. (3)    Η Ελλάδα έχει μπροστά της  πολλά χρόνια ανάπτυξης. (4)   Στο ταμείο ανάκαμψης, οι «εγκρατείς» χώρες  έχουν άδικο. Ο χορός των κοινοτικών δισ. – Ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες.  Οι οικονομικές επιπτώσεις της πανδημίας είναι τεράστιες. Ειδικά στο πλαίσιο υβριδικών δομών, όπως η ΕΕ και η Ευρωζώνη, μπορούν να γίνουν εκρηκτικές. Αυτός είναι ο λόγος που γινόμαστε καθημερινά μάρτυρες όχι απλά έκτακτων οικονομικών και νομισματικών μέτρων από τους ευρωπαϊκούς θεσμούς, εν προκειμένω από την Κομισιόν, αλλά και ενός σημαντικού ανταγωνισμού εντός της ΕΕ. Είναι δεδομένο πως θα έχουμε σύντομα εξελίξεις σε όλα τα επίπεδα, οι οποίες θα καθορίσουν το μέλλον ολόκληρης της Ευρώπης. Σε πρώτη φάση το ευρωπαϊκό οικοδόμημα λειτούργησε αμυντικά, προασπιζόμενο τη σ