IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Έχουν και τα καλά τους τα “ροζ” σκάνδαλα: τα όσα αρνήθηκε να πει στη μεγάλη συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε την Τρίτη ο Γάλλος πρόεδρος Francois Hollande σχετικά με την προσωπική του ζωή επισκίασαν πλήρως στα διεθνή μέσα ενημέρωσης τα όσα όντως είπε σχετικά με την οικονομική πολιτική και συνιστούν πολιτική τομή. Οι Γάλλοι δημοσιογράφοι δεν έχασαν βέβαια από τα μάτια τους την ουσία, εξ ού και οι επανειλημμένες ερωτήσεις που δέχθηκε ο Hollande για το αν πλέον αυτοπροσδιορίζεται ως “σοσιαλδημοκράτης” ή “σοσιαλφιλελεύθερος”. “Και αν κάποιος δεν έχει καταλάβει ότι είμαι σοσιαλδημοκράτης μπορεί βεβαίως να θέσει μία ερώτηση” δήλωσε, εν μέρει οργισμένος εν μέρει αστειευόμενος, ο Γάλλος πρόεδρος, ενώ η συνέντευξη Τύπου είχε ήδη διανύσει μιάμιση ώρα. “Αν για να είσαι αριστερός αρκεί να μεγαλώνεις τα ελλείμματα, τότε οι προκάτοχοί μου ήταν ακροαριστεροί” δήλωσε δηκτικά ο Hollande προσθέτοντας ότι η διαφορά αριστεράς και δεξιάς δεν συνίσταται στο ύψος των δημοσίων δαπανών αλλά σ

Η δημοτικότητα του Ολάντ έχει καταβαραθρωθεί στο 20% και ταυτόχρονα η δεξιά αντιπολίτευση βρίσκεται στο επίσης ιστορικό χαμηλό του 25%. Πρόκειται για πρωτοφανή ποσοστά από την ίδρυση της πέμπτης γαλλικής δημοκρατίας το 1958, που δείχνουν το βάθος της οργής και της απαξίωσης των ψηφοφόρων για τον τρόπο με τον οποίο διαχειρίστηκαν την κρίση στην Ευρωζώνη πρώτα ο Σαρκοζί και στη συνέχεια ο Ολάντ. Το κόκκινο χαλί για μία πολύ πιθανή πλέον πρωτιά της Λεπέν στις ευρωεκλογές της άνοιξης είναι πλέον στρωμένο με ό,τι αυτό μπορεί να σημαίνει για τη χώρα και για την ΕΕ. Το ερώτημα που τίθεται είναι πλέον πώς θα μπορέσει ο Ολάντ να εξακολουθήσει να κυβερνά και να ολοκληρώσει τη θητεία του την άνοιξη του 2017, αλλά και ποιο θα είναι το διαπραγματευτικό του βάρος στην Ευρώπη. Διέξοδος δεν φαίνεται πουθενά στον ορίζοντα: Από τη μια μεριά με μία σαφή πλειοψηφία η γαλλική κοινωνία, για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, απαξιώνει την υποταγή του Σαρκοζί στη Μέρκελ και χλευάζει την απρα

1.  "Φυγή προς τα εμπρός" ή "άλμα στο κενό" η πρόταση Hollande;  Στο “πόδι” φαίνεται χαράσσεται η μελλοντική ευρωπαϊκή αρχιτεκτονική , με τις “εμπνεύσεις της στιγμής” απέναντι σε εσωτερικές πολιτικές πιέσεις να δίνουν τον τόνο, την ίδια ώρα που η οικονομική κρίση και η πολιτική αποσταθεροποίηση δημιουργούν το δικό τους “καθοδικό σπιράλ”. Η Βρετανία αποτελεί το πρώτο χαρακτηριστικό παράδειγμα, καθώς ο πανικός Συντηρητικών απέναντι στα εκλογικά κέρδη του Κόμματος Ανεξαρτησίας Ηνωμένου Βασιλείου δρομολογεί μιαν διαρκώς αυτοτροφοδοτούμενη διαδικασία που οδηγεί στην έξοδο από την Ε.Ε. μέσω δημοψηφίσματος, παρά τις πρόσφατες περί του αντιθέτου δημόσιες συστάσεις του Barack Obama στον David Cameron. Η “ακροβατική” προσπάθεια του Βρετανού πρωθυπουργού να αφοπλίσει τους ευρωσκεπτικιστές, επαναπατρίζοντας ορισμένες δικαιοδοσίες από τις Βρυξέλλες στο Λονδίνο κινδυνεύει να μετατραπεί σε στρατηγικό φιάσκο. Διαβάστε το υπόλοιπο κείμενο   Στη Γαλλία, ο Francoi

Τι θα έπρεπε να προτείνει ο κ. Hollande στην κα Μέρκελ Σήμερα όλοι μας εστιάζουμε στο κατά πόσον ο κ. Schauble και οι λοιποί ισχυροί της Ευρώπης πραγματικά το εννοούν όταν απειλούν την Ελλάδα με εκπαραθύρωση από την ευρωζώνη ή αν μπλοφάρουν. Κατανοητό. Θλιβερό, όμως, συνάμα καθώς, ανεξάρτητα από το τι θα γίνει με εμάς, η Ευρώπη καταρρέει. Μια προσεκτική ματιά προς Μαδρίτη, Άμστερνταμ, Ρώμη, Δουβλίνο και Λισαβόνα αποκαλύπτει το μέγεθος της Κρίσης. Ο κ. Hollande, καθ' όλα συντηρητικός πολιτικός (ανεξάρτητα από τις προεκλογικές του κορώνες), δεν διακινδυνεύει σήμερα τον γαλλο-γερμανικό άξονα για το θεαθείναι αλλά επειδή «τρέμει» την ώρα και την στιγμή που αποκαλυφθεί η ανικανότητα της Γαλλικής οικονομίας να παραμείνει δεμένη με την Γερμανική στο πλαίσιο της σημερινής αρχιτεκτονικής του ευρώ. Μια νέα αρχιτεκτονική του ευρώ δεν είναι απλώς επιθυμιτή. Είναι προαπαιτούμενο για την επιβίωση της Ευρωπαϊκής Ένωσης (που δεν θα αντέξει μια κατάρρευση της ευρωζώνης). Και η επιβίωση της

Guardian: Τρεις απροσδόκητες απειλές για τον Φρανσουά Ολάντ Νέο ενδιαφέρον φαίνεται ν' αποκτά η γαλλική προεκλογική εκστρατεία   Για πολλές εβδομάδες, η γαλλική προεκλογική εκστρατεία έμοιαζε μάλλον βαρετή και προβλέψιμη. Ηταν επιπλέον γαλλοκεντρική: κανείς υποψήφιος δεν έμοιαζε να καταλαβαίνει ότι υπάρχει ο έξω κόσμος, η Ευρώπη και τα οικονομικά της προβλήματα. Αλλά το αποτέλεσμα δεν είναι πλέον προβλέψιμο: ο Νικολά Σαρκοζί προπορεύεται στον πρώτο γύρο σύμφωνα με κάποιες δημοσκοπήσεις και ο Φρανσουά Ολάντ βρίσκεται αντιμέτωπος με απροσδόκητες απειλές. Στην αρχή, τα πράγματα ήταν απλά. Ο υποψήφιος των Σοσιαλιστών δεν χρειαζόταν να κάνει τίποτα άλλο από το να αξιοποιήσει τη δυσαρέσκεια όλων των κοινωνικών στρωμάτων από την πολιτική του Σαρκοζί. Ο τελευταίος δεν αποκόμισε μεγάλα κέρδη από την πενταετή θητεία του, που οδήγησε σε μια αδύνατη οικονομία, μια αυξανόμενη ανεργία και μια ακατανόητη φορολογική πολιτική. Επιπλέον, το πομπώδες στιλ του αποξένωσε πολλούς ψηφοφόρο

Επίσημη, λίγο θεατρινίστικη η διαβεβαίωση του Ολάντ το Σάββατο στο Παρίσι, μπροστά σε 1.200 άτομα από πολλές ευρωπαϊκές χώρες. «Η Γαλλία δεν θα επικυρώσει το Δημοσιονομικό Σύμφωνο » διακήρυξε, αν αυτό δεν συνοδεύεται από ένα πακέτο μέτρων ανάπτυξης. Ο χώρος όπου ο Γάλλος σοσιαλιστής υποψήφιος για την προεδρία της χώρας του στις εκλογές της 22ας Απριλίου και της 6ης Μαΐου δήλωσε τα παραπάνω ήταν το κεντροαριστερό φόρουμ «Η αναγέννηση της Ευρώπης» που είχε διοργανωθεί με στόχο Ευρωπαίοι σοσιαλιστές και σοσιαλδημοκράτες να εκφράσουν τη συμπαράστασή τους στον αγώνα του Φρανσουά Ολάντ για την κατάκτηση του θώκου του αξιώματος του προέδρου της Γαλλικής Δημοκρατίας.   Francois Hollande & Sigmar Gabriel Παρών στην εκδήλωση -και αυτό ήταν που της προσέδωσε ιδιαίτερη πολιτική βαρύτητα- ο πρόεδρος του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος της Γερμανίας (SPD) Ζίγκμαρ Γκάμπριελ , πιθανός υποψήφιος καγκελάριος στις βουλευτικές εκλογές που θα γίνουν στη Γερμανία τον Σεπτέμβρ

François Hollande Επίθεση Μέρκελ κατά Ολάντ  Γιώργος Δελαστίκ Σπασμωδικές αντιδράσεις προκαλεί ο εκνευρισμός του Βερολίνου από το γεγονός ότι εδραιώνεται σταδιακά η εκτίμηση πως ο σοσιαλιστής Φρανσουά Ολάντ θα είναι τελικά ο νικητής των προεδρικών εκλογών της Γαλλίας στις 6 Μαΐου. Η σφοδρότατη δυσαρέσκεια της δεξιάς γερμανικής κυβέρνησης δεν οφείλεται στη διαφορετική πολιτική ταυτότητα του Ολάντ, αλλά στη διαπίστωση ότι προκειμένου να κερδίσει τις εκλογές ο Γάλλος σοσιαλιστής υποψήφιος πρόεδρος έχει κάνει δύο θεμελιώδεις πολιτικές επιλογές . Πρώτον , στρέφεται όλο και περισσότερο προς τα αριστερά αμφισβητώντας πλέον ανοιχτά την πολιτική της ευρωλιτότητας που έχει επιβάλει σε ολόκληρη την Ευρωζώνη και την ΕΕ η Ανγκελα Μέρκελ. Δεύτερον , εκφράζει με διαρκώς εντονότερο τρόπο την ανάγκη επαναπροσδιορισμού των σχέσεων Γαλλίας - Γερμανίας, αφήνοντας να εννοηθεί ότι έχουν καταστεί απαράδεκτα ετεροβαρείς υπέρ του Βερολίνου. La campagne de “Merkozy" ! «Μπο