IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

   Γερμανία: Ένας ανίσχυρος Γολιάθ.  Η Γερμανία είναι η ισχυρότερη οικονομική και πολιτική δύναμη της Ευρώπης και  η τέταρτη μεγαλύτερη οικονομία στον κόσμο, αλλά η γεωπολιτική της επιρροή και ισχύς είναι παντελώς αναντίστοιχη με την οικονομική. Στην Ε.Ε. επηρεάζει μια ομάδα κρατών της Βόρειας και Κεντρικής Ευρώπης, αλλά στον πλανήτη δεν διαθέτει ούτε σημαντικούς δορυφόρους ούτε φανατικούς υποστηρικτές. Αν και συνεισφέρει ετησίως τεράστια ποσά στους προϋπολογισμούς της Ε.Ε. (άνω του   30%), του ΝΑΤΟ ( 2% του ΑΕΠ της) και των  Διεθνών Οργανισμών των Ηνωμένων Εθνών, δεν έχει καταφέρει να αποκτήσει  ισχυρό αποτύπωμα  στη γεωπολιτική σκακιέρα.  Παρά τη γενναιόδωρη συνεισφορά της,  η Γερμανία δεν συμμετέχει ως μόνιμο μέλος στο Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών,  τα γερμανικά δεν ανήκουν στις επίσημα ομιλούμενες γλώσσες των Ηνωμένων Εθνών, ενώ μεταπολεμικά ελάχιστοι Γερμανοί κατέλαβαν  υψηλές ηγετικές θέσεις στους Διεθνείς Οργανισμούς των Ηνωμένων Εθνών, στο ΝΑΤΟ και σε αυτ

 Γερμανία: Το λυκόφως μιας σιωπηλής υπερδύναμης; Βρισκόμενη γεωγραφικά στο κέντρο της ευρωπαϊκής ηπείρου η Γερμανία βρίσκεται και στο επίκεντρο του ευρωπαϊκού πολιτικού ζητήματος καθώς και της γεωπολιτικής υπαρξιακής αναζήτησης της γηραιάς ηπείρου. Από την Ostpolitik στην επανένωση Σύμβολο της ευρωπαϊκής διαίρεσης μέχρι το 1989, η Γερμανία, η οποία είχε εγκαινιάσει από το 1972 την περίφημη Ostpolitik, έγινε στη συνέχεια σύμβολο της ευρωπαϊκής ενοποίησης. Αποτέλεσε την ατμομηχανή της μεταπολεμικής ευρωπαϊκής ανάπτυξης και την κινητήριο δύναμη της μαζικής διεύρυνσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης προς ανατολάς, με την εισδοχή 11 νέων χωρών-μελών που ανήκαν προηγουμένως στο λεγόμενο “Ανατολικό Μπλοκ” -μια διεύρυνση από την οποία η ίδια επωφελήθηκε περισσότερο, αυξάνοντας τον γεωοικονομικό χώρο δράσης της. Με τη συνθήκη της γερμανικής ενοποίησης, που υπογράφηκε στη Μόσχα στις 12 Σεπτεμβρίου 1990, από τις τέσσερις νικήτριες δυνάμεις (ΕΣΣΔ, ΗΠΑ, Μ. Βρετανία και Γαλλία) και τις δύο

Αστυνομικοί και ακροδεξιοί διαδηλωτές στην Chemnitz, στην ανατολική Γερμανία,  τον Σεπτέμβριο του 2018. Kevin Voigt / Xinhua / eyevine/ Redux  Η κατάρρευση του γερμανικού πολιτικού κέντρου. Οι ρητορικές παραχωρήσεις από μόνες τους  δεν θα σταματήσουν την δυναμική των λαϊκιστών . Το ερώτημα σήμερα στην Γερμανία είναι τι θα αντικαταστήσει την κεντρώα συναίνεση που κυριάρχησε μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Οι ρατσιστικές και αντισημιτικές απόψεις είναι αρκετά διαδεδομένες στον γερμανικό πληθυσμό οπότε θα μπορούσε να προκύψει μια νέα συμφωνία γύρω από τον εθνικισμό, όπως συνέβη στην Ουγγαρία, για παράδειγμα. Κάτι τέτοιο, όμως, δεν είναι νομοτελειακό. Στα τέλη του καλοκαιριού του 2015, όταν φάνηκε ότι η ροή των προσφύγων προς την Ευρώπη ίσως να μην μειωνόταν ποτέ, η Γερμανίδα καγκελάριος, Άνγκελα Μέρκελ, πραγματοποίησε μια συνέντευξη Τύπου. Είχε μόλις επισκεφτεί ένα κέντρο προσφύγων κοντά στην Δρέσδη, όταν άρθρωσε αυτό που σίγουρα θεωρούσε ότι ήταν μια ανέμελη φρά

Η βραδυφλεγής βόμβα στα θεμέλια της γερμανικής βιομηχανίας  είναι έτοιμη να σκάσει.  Στις πιο σκοτεινές ημέρες της ύφεσης του 2009, η βιομηχανική παραγωγή της Γερμανίας κατέρρεε με ρυθμό απομείωσης άνω του 20% σε ετήσια βάση. Επρόκειτο για καταστροφική απειλή, η οποία όμως ευτυχώς τελείωσε όσο γρήγορα ξεκίνησε. Περίπου 10 χρόνια αργότερα, μια κρίση εκκολάπτεται και πάλι στην καρδιά της βιομηχανίας της χώρας. Ο πόνος θα μπορούσε να αποδειχθεί πιο διαρκής αυτή τη φορά. Μέχρι στιγμής τα προβλήματα δεν είναι ούτε κατά προσέγγιση τόσο οξέα όσο το 2009. Η βιομηχανική παραγωγή σημείωσε  μια ελεγχόμενη πτώση 4,2% τον Ιούλιο. Η ανησυχία, ωστόσο, είναι ότι η ζήτηση υποβαθμίζεται από έναν συνδυασμό τόσο κυκλικών όσο και πιο διαρκών διαρθρωτικών παραγόντων, όπως η σταδιακή εγκατάλειψη του ντίζελ και η μετάβαση σε ηλεκτροκίνητα οχήματα. Οι εμπορικοί πόλεμοι του Τραμπ και το δράμα του Brexit κάθε άλλο παρά βοηθούν την κατάσταση. Ο βιομηχανικός τομέας της Γερμανίας συμβά

ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ:  Η Γερμανία ενδιαφέρεται μόνο να σώσει τον εαυτό της.  Η Γερμανίδα καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ δεν επιφύλαξε καθόλου θερμή υποδοχή στον νέο Βρετανό πρωθυπουργό Μπόρις Τζόνσον, AP Photo/Michael Sohn.  Τέλος εποχής για τη Γερμανία.   Ολα δείχνουν τέλος εποχής στη Γερμανία, από την πολιτική σκηνή μέχρι την οικονομία. Στην πολιτική σκηνή ο ορίζοντας είναι θολός με άγνωστες τις επιπτώσεις και τις παρενέργειες του διπλού σοκ των αποτελεσμάτων των ευρωεκλογών και των δημοσκοπήσεων, που δείχνουν συνολική ανατροπή με τη Χριστιανοδημοκρατική Ενωση να έρχεται δεύτερη μετά τους Πράσινους και τους Σοσιαλδημοκράτες να συνεχίζουν την ελεύθερη πτωτική τους πορεία. Στα παραπάνω έρχεται να προστεθεί η είσοδος της οικονομίας της Γερμανίας σε ύφεση σύμφωνα με τα στοιχεία του δεύτερου τριμήνου του 2019, μια εξέλιξη προβλέψιμη και αναμενόμενη ως παρενέργεια του εμπορικού πολέμου ΗΠΑ-Κίνας. Ο ορίζοντας δεν αφήνει κανένα περιθώριο αισιοδοξίας καθώς ο σκληρός πυ