IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

 Η Ευρώπη σώζει τις τράπεζες, όχι τους ανέργους ... Α! Αλλο ένα πακέτο σωτηρίας για τις τράπεζες, αυτή τη φορά στην Ισπανία. Ποιoς θα μπορούσε να το είχε προβλέψει; Η απάντηση, φυσικά, είναι: οι πάντες... Ολη αυτή η ιστορία έχει αρχίσει να μοιάζει με ρουτίνα: για άλλη μια φορά η οικονομία βυθίζεται, η ανεργία εκτοξεύεται στα ύψη, οι τράπεζες έχουν προβλήματα, οι κυβερνήσεις σπεύδουν για σωτηρία - αλλά, με κάποιο τρόπο, σώζονται μόνο οι τράπεζες, όχι οι άνεργοι. Για να είμαστε σαφείς, οι ισπανικές τράπεζες όντως χρειάζονταν σωτηρία. Η Ισπανία είχε πράγματι παγιδευθεί μέσα σε έναν φαύλο κύκλο - σε μια γνωστή διαδικασία, στην οποία η ανησυχία για την ρευστότητα των τραπεζών εξαναγκάζει τις τράπεζες να εκποιήσουν περιουσιακά στοιχεία, κάτι το οποίο μειώνει τις τιμές αυτών των περιουσιακών στοιχείων, το οποίο κάνει τον κόσμο να ανησυχεί ακόμη περισσότερο για την ρευστότητα. Οι κυβερνήσεις μπορούν να σταματήσουν έναν τέτοιο φαύλο κύκλο με μια ένεση ρευστό

Είναι τώρα ξεκάθαρο ότι ο βασικός λόγος της κρίσης του ευρώ είναι η παράδοση του δικαιώματος κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ενωσης (ΕΕ) να τυπώνουν χρήματα στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ). Δεν κατάλαβαν τι ακριβώς σήμαινε αυτό - ούτε και οι ευρωπαϊκές Αρχές. Όταν υιοθετήθηκε το ευρώ, οι εποπτικές Αρχές επέτρεψαν στις τράπεζες να αγοράζουν απεριόριστα κρατικά ομόλογα χωρίς να διαθέτουν τα αντίστοιχα κεφάλαια και η ΕΚΤ διαχειριζόταν με τον ίδιο τρόπο όλα τα κρατικά ομόλογα. Οι εμπορικές τράπεζες θεώρησαν συμφέρον να συγκεντρώνουν ομόλογα πιο αδύναμων κρατών προκειμένου να κερδίζουν λίγα περισσότερα σημεία βάσης (basis points: τρόπος υπολογισμού αποδόσεων για τίτλους ή χρεόγραφα), γεγονός που προκάλεσε σύγκλιση των επιτοκίων σε όλη την ευρωζώνη. Η Γερμανία, που δοκιμαζόταν υπό το βάρος της επανένωσης, προχώρησε σε δομικές μεταρρυθμίσεις και έγινε πιο ανταγωνιστική. Άλλες χώρες γνώριζαν άνθιση στους τομείς της στέγασης και της κατανάλωσης βασιζόμενες στον φθηνό δαν

Ο ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΣ ΑΡΜΑΓΕΔΔΩΝΑΣ Του Βασίλη  Βιλιάρδου  Υπάρχουν πάρα πολλές ενδείξεις σχετικά με το ότι, πλησιάζει το τέλος της Ευρωζώνης – ένα ενδεχόμενο που θα ισοδυναμούσε με μία πυρηνική χρηματοπιστωτική έκρηξη, με καταστροφικές, παγκόσμιες συνέπειες Μετά το τέλος ενός μεγάλου σεισμού, προσπαθούμε συνήθως να διαπιστώσουμε, εάν ήταν ο κύριος - έτσι ώστε να προετοιμαστούμε για έναν επόμενο, μεγαλύτερο ή όχι. Το βασικό κριτήριο μας, όσον αφορά το συγκεκριμένο φυσικό φαινόμενο, είναι το μέγεθος των μετασεισμικών δονήσεων, οι οποίες ακολουθούν. Εάν αυτές είναι μικρότερης ισχύος, τότε θεωρούμε ότι, αυτό που βιώσαμε ήταν ο κύριος σεισμός - οπότε ησυχάζουμε και παύουμε να ασχολούμαστε. Η μακροοικονομία μοιάζει σε κάποιο βαθμό με τα φυσικά φαινόμενα - αφού πολλές φορές «υποτάσσεται» σε ανάλογους κανόνες. Στα πλαίσια αυτά, όταν ερχόμαστε αντιμέτωποι με μία σοβαρή οικονομική κρίση, η οποία ουσιαστικά είναι το αντίστοιχο ενός σεισμού, προσπαθούμε να ανακαλύψουμε εάν είναι η

(...)  if the euro collapses, then Germany will suffer hugely. The downgrading of some of its banks this week was a portent of that. Moreover, the undoubted mistakes in Greece, Ireland, Portugal, Italy, Spain and the other debtor countries have been compounded over the past three years by errors in Europe’s creditor countries. The overwhelming focus on austerity; the succession of half-baked rescue plans; the refusal to lay out a clear path for the fiscal and banking integration that is needed for the single currency to survive: these too are reasons why the euro is so close to catastrophe. And since Germany has largely determined this response, most of the blame belongs in Berlin. (...) Κυρία Μέρκελ πάρτε αποφάσεις πριν είναι αργά Η εμμονή στην λιτότητα και τα πακέτα διάσωσης που αποδείχτηκαν ημίμετρα Το τάνκερ « Παγκόσμια Οικονομία » που βυθίζεται και η παράκληση ενός επιβαίνοντα στην Γερμανίδα καγκελάριο Άνγκελα Μέρκελ να βάλουν τώρα τις μηχανές μπρ

Οι Πολύ Σοβαροί Ανθρωποι της Ευρώπης συνεχίζουν να εμφανίζονται ολοένα και πιο γελοίοι. Ωστόσο, το παγκόσμιο «θρίλερ του ευρώ» με τη μετάδοση της κρίσης χρέους στην καρδιά της Ευρώπης και στο ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα καθιστά επιβεβλημένες νέες έκτακτες -αλλά γενναίες αυτή τη φορά- αποφάσεις για τη σταθεροποίηση της Ευρωζώνης. Από τις πρώτες ημέρες, οι Ευρωπαίοι ηγέτες προσπάθησαν να τετραγωνίσουν τον κύκλο, παρουσιάζοντας τη λαϊκή συναίνεση για την αποδοχή του ευρώ με την υπόσχεση της αλληλεγγύης με βάση ένα δίχτυ κοινωνικής ασφάλειας σε εθνικό επίπεδο και την ισχυρή εισροή κεφαλαίων από τα πλούσια προς τα φτωχότερα κράτη. Για μερικά χρόνια, αυτό λειτούργησε. Τώρα, όμως, φαίνεται πως το «μεγάλο παζάρι» άρχισε να καταρρέει. Ο δημόσιος διάλογος στις Βρυξέλλες, στο Βερολίνο, στο Παρίσι, σχεδόν παντού... είναι ζοφερός. Το θέμα του διαλόγου περιστρέφεται στο πώς θα αποφευχθεί η κατάρρευση του ευρώ ή ο «βαθμιαίος διαμελισμός» της Ευρωζώνης. Οι ηγέτες της Ευ

Εκτενέστατο και ιδιαίτερα ενδιαφέρον άρθρο αφιερώνουν για μία ακόμη φορά στη χώρα μας οι Financial Times , όπου μεταξύ άλλων αναφέρουν και το εξής αξιοσημείωτο: ότι καθώς οι απλήρωτοι αστυνομικοί και στρατιωτικοί δεν θα μπορούν να επιβάλουν την τάξη, θα ξεσπάσουν ταραχές και λεηλασίες, εμφύλιος ή πραξικόπημα (ειδικά με αυτό το τελευταίο, οι ξένοι έχουν τρομερή εμμονή τους τελευταίους μήνες, είναι αλήθεια...)! Ακολούθως παρατίθεται ολόκληρο το άρθρο που αξίζει τον κόπο να διαβάσετε: ''Ο εκνευρισμός της ευρωζώνης με την Ελλάδα έχει πάρει ακραίες διαστάσεις. Στο κάτω – κάτω το 80% των Ελλήνων δηλώνουν υπερ της παραμονής στο ευρώ, αλλά μετά αποτυγχάνουν να εκλέξουν πολιτικούς έτοιμους να εφαρμόσουν τις συμφωνημένες μεταρρυθμίσεις. Κι αυτό τρελαίνει τους πιστωτές. Ολο και περισσότερο, τους γίνεται ευκολότερο να αποδεχτούν την ελληνική έξοδο, ίσως και να την καλωσορίσουν. Αλλά θα πρέπει να προσέχουν τι εύχονται. Μια έξοδος θα δημιουργήσει σοβαρούς κινδύνους.

Εγκλωβισμένη στην τριπλή παγίδα, της διεθνούς κρίσης, της κρίσης του ευρώ και της εθνικής δομικής κρίσης, η Ελλάδα είδε την οικονομία της να συρρικνώνεται κατά το ένα πέμπτο μέσα σε τρία χρόνια, την ανεργία να εκτοξεύεται στο 21,7%, και το πολιτικό της σύστημα, ήδη εξουθενωμένο, να κερματίζεται και να παραλύει. Η Ιστορία φτερουγίζει πράγματι πάνω απ’ την Ελλάδα, αλλά προτού μάς παρασύρει ο αναγεννητικός της άνεμος, πιθανότατα θα γευθούμε τα ερείπιά της. Εχουμε πει επανειλημμένως ότι το πολιτικό προσωπικό, υπεύθυνο ήδη για την πολυετή αισχροδιοίκηση και την κλεπτοκρατία, αιφνιδιάστηκε επιπλέον από την ευρωπαϊκή κρίση, και παρέδωσε τη χώρα αμαχητί. Ητοι, χωρίς εθνικό σχέδιο διάσωσης και με κατασπατάληση πολύτιμου διαπραγματευτικού χρόνου. Προφανώς λόγω τεχνοκρατικής ανεπάρκειας, αλλά και λόγω ψυχοπνευματικής αδυναμίας, οι δύο κυβερνήσεις του 2009-2012 απεδέχθησαν ένα εξοντωτικό πρόγραμμα εσωτερικής υποτίμησης και ραγδαίων μεταρρυθμίσεων, που απηχούσε περισσότερο

    FT: Αλλαγές στην ευρωπαϊκή πολιτική αντιμετώπισης της κρίσης Ο δημοσιονομικός φονταμενταλισμός πνέει τα λοίσθια σύμφωνα με την εφημερίδα Δύο πρωτοσέλιδα δημοσιεύματα των «Financial Times » της Τετάρτης, 25 Απριλίου, επιβεβαιώνουν όσους διαβλέπουν αλλαγές στον ευρωπαϊκό ορίζοντα σε ό,τι αφορά τη διαχείριση της κρίσης χρέους. Και πολλά άλλα δημοσιεύματα του αγγλοσαξονικού και ευρωπαϊκού Τύπου αναγνωρίζουν, άλλωστε, ότι η επιβληθείσα από το Βερολίνο και τη Φραγκφούρτη πολιτική του δημοσιονομικού φονταμενταλισμού και της αντιαναπτυξιακής λιτότητας έχουν φθάσει στα όριά τους. «Ο Ολάντ επιδιώκει να διευρύνει το Δημοσιονομικό Σύμφωνο» , είναι ο τίτλος του πρώτου θέματος των FT, ενώ ακριβώς από κάτω ο αναγνώστης διαβάζει το editorial της εφημερίδας, που έχει τον τίτλο: «Ο Βυθιζόμενος Ολλανδός στοιχειώνει την ευρωζώνη» . Η βρετανική οικονομική εφημερίδα που απηχεί τις κρατούσες οικονομικές και πολιτικές απόψεις και την δεσπόζουσα ιδεολογία και τις επιθυμίες όχι μόνο του Σ

Από τους «Μερκοζί» στους «Μερκολάντ» Ο πιθανότερος νέος ένοικος του Ελιζέ έχει δηλώσει ότι το πρώτο που θα κάνει είναι να πετάξει κοντά στην... Ανγκελα Μέρκελ Οι «Μερκοζί» θα δώσουν τη θέση τους στους «Μερκολάντ» την επομένη των γαλλικών προεδρικών εκλογών, καθώς ο νέος ένοικος του Ελιζέ αναμένεται να είναι ο Φρανσουά Ολάντ. Σύμφωνα με τις τελευταίες δημοσκοπήσεις, ο Σοσιαλιστής υποψήφιος προηγείται του Νικολά Σαρκοζί όχι μόνο στον δεύτερο γύρο που θα διεξαχθεί στις 6 Μαΐου, αλλά και στη σημερινή πρώτη αναμέτρηση, στερώντας από τον δεξιό πρόεδρο το ελαφρύ προβάδισμα που είχε στον πρώτο γύρο. Οπως έχει δηλώσει ο Ολάντ, το πρώτο ως πρόεδρος επίσημο ταξίδι του θα το πραγματοποιήσει στο Βερολίνο για να συναντηθεί με την Ανγκελα Μέρκελ. Οι «Μερκολάντ» δεν ξεκίνησαν με το δεξί. Αυτά που χωρίζουν τη γαλλογερμανική «ατμομηχανή» της Ευρώπης είναι, προς το παρόν, πολύ περισσότερα από εκείνα που την ενώνουν, πράγμα που θα έχει επιπτώσεις στην πορεία της ΕΕ. Το κυριότερο εμπόδιο σ