IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Δεν έλαβε ιδιαίτερη δημοσιότητα μία πολύ σημαντική είδηση για το Παλαιστινιακό ζήτημα. Η ισλαμική Παλαιστινιακή οργάνωση Χαμάς φαίνεται να εγκαταλείπει τον ουτοπικό στόχο της ολοκληρωτικής καταστροφής του Ισραήλ. Όπως αναφέρει έγγραφο της οργάνωσης που δόθηκε στην δημοσιότητα «η ίδρυση ενός κυρίαρχου ανεξάρτητου παλαιστινιακού κράτους στα σύνορα του 1967 είναι μια μορφή εθνικής συναίνεσης». Η  αναφορά αυτή είναι πρωτοφανής για μία οργάνωση σαν την Χαμάς, η οποία θεωρείται από πολλές κυβερνήσεις φονταμενταλιστική και τρομοκρατική. Τα σύνορα του 1967 αφορούν την Λωρίδα της Γάζας (συνορεύει με την Αίγυπτο, ελέγχεται από την Χαμάς), την Δυτική Όχθη (συνορεύει με την Ιορδανία, ελέγχεται από την Φατάχ αντίπαλο της Χαμάς) και την Ιερουσαλήμ. Μετά τον «πόλεμο των 6 ημερών» το 1967 και την ταπεινωτική ήττα των Αραβικών στρατών, οι περιοχές αυτές πέρασαν στο Ισραήλ. Είναι τα κατεχόμενα εδάφη, με τον ντόπιο Παλαιστινιακό πληθυσμό να ζει υπό τραγικές συνθήκες, καθώς το Ισραήλ ακολούθησ

US President Barack Obama greets the crowd after following his visit to the USS Arizona Memorial with Japanese Prime Minister Shinzo Abe in Pearl Harbor in Honolulu, Hawaii, USA, 27 December 2016, 75 years after Japan's attack on Hawaii in 1941. EPA, Bruce Omori Ο Πρόεδρος Μπάρακ Ομπάμα έχει απασφαλίσει. Κυριολεκτικά. Προχωρά σε κινήσεις που αφήνουν τους παρατηρητές των διπλωματικών πραγμάτων και τους πολιτικούς του αντιπάλους με το στόμα ανοικτό. Ένας άλλος άνθρωπος, ένας άλλος Πρόεδρος… Μακάρι να είχαμε δει τον ίδιο αποφασιστικό Ομπάμα και τα προηγούμενα 8 έτη της προεδρικής του θητείας. · Η απόφαση να μην ασκήσει το δικαίωμα του βέτο στο Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών -για πρώτη φορά στην ιστορία των σχέσεων των δύο χωρών- και να μην διασώσει το Ισραήλ, προκάλεσε παγκόσμιο διπλωματικό σεισμό. Από τα …άγραφα. Ήταν μία αποφασιστική κίνηση με πολύ μεγάλη σημασία. Αν και αποχωρεί από την εξουσία σε 21 μέρες, η επίδραση της απόφασης δεν θα έχει τέλος και

Επισκέπτομαι συχνά για τη δουλειά μου τα κατεχόμενα στην Παλαιστίνη. Θα ‘λεγες ότι, λόγω δημοσιογραφίας, τηλεόρασης και παλαιστινιακών, αλλά και ισραηλινών ντοκιμαντέρ, είμαι εξοικειωμένος με το Παλαιστινιακό. Ωστόσο, αυτό που ζήσαμε, με άλλους πέντε συναδέλφους από την Ευρώπη και την Αμερική, το Σάββατο 11 Μαΐου, σε ένα ερειπωμένο χωριό έξω από στην Ιερουσαλήμ, δεν ξέρω αν περιγράφεται με όσα θα διαβάσετε και θα δείτε . Ο Αλι Μπαρακάτ, 73 χρόνων, κάτοικος του χωριού, έχει δύο γιους στη φυλακή. Ο ένας καταδικάστηκε σε 11μηνη φυλάκιση γιατί εισήλθε παρανόμως στην Ιερουσαλήμ. Ήταν υπότροπος. Την πρώτη φορά είχε φυλακιστεί για τρεις μήνες. Ο δεύτερος γιος συνελήφθη για πρώτη φορά. Καταδικάστηκε κι αυτός σε τρεις μήνες. Και οι δυο μπήκαν στην Ιερουσαλήμ, η οποία απέχει είκοσι λεπτά με τα πόδια από το χωριό τους, για να δουλέψουν. Επισήμως δεν έχουν άδεια εργασίας. Ωστόσο, και εκεί, η παράνομη φτηνή εργασία είναι για τους ξεχασμένους και από τους τρεις θεούς της ιερής πόλης, ο μονα

Αφιέρωση στους κήρυκες ανθρωπίνων δικαιωμάτων… Τη νύχτα που μας πέρασε στον γνωστό ιστοχώρο «youtube» ανέβηκαν βίντεο που σύμφωνα με τους αυτόπτες αποτυπώνουν τι έγινε όταν η Χαμάς συνέλαβε μερικά άτομα τα οποία κατηγόρησε για συνεργασία με τις ισραηλινές μυστικές υπηρεσίες. Εάν ψάχνετε για δίκη έστω για τα μάτια του κόσμου, άδικα θα περιμένετε. Τους εκτέλεσαν στη μέση του δρόμου. Ποιο ενδιαφέρον όμως και άκρως αποκαλυπτικό της διαφοράς αρχών και αξιών μεταξύ ισλαμικού και δυτικού κόσμου, είναι αυτό που ακολούθησε. Πόσο φυσιολογικό θέαμα θα ήταν να συγκεντρωθεί ένα πλήθος ατόμων, κυρίως νεαρών γύρω από τους εκτελεσθέντες «κατασκόπους» που κείτονταν σε μια λίμνη αίματος, πολλοί φωνάζοντας «ο Θεός είναι μεγάλος» και όλοι να συνωστίζονται με τα κινητά τους τηλέφωνα προτεταμένα για να βγάλουν μια ωραία αναμνηστική φωτογραφία με τα πτώματα; Λίγο αργότερα, έν ας εξ αυτών δέθηκε με σχοινί και μια πομπή μοτοσικλετιστών τον έσερνε στους κεντρικούς δρόμους της Γάζας…  Επ

Αιώνια και βασανιστική πορεία Η πολυκύμαντη πορεία του παλαιστινιακού λαού συνοψίζεται συνήθως στα 61 χρόνια που υπάρχει το κράτος του Ισραήλ, αλλά όχι το κράτος της Παλαιστίνης. Οι σταθμοί αυτής της αιματοβαμμένης διαδρομής είναι: 1882 Πρώτη «αλιγιά», δηλαδή το πρώτο κύμα των σιωνιστών εβραίων που μετανάστευσαν στην Παλαιστίνη. Τότε κατοικούσαν στην περιοχή αυτή 25.000 εβραίοι και 500.000 Παλαιστίνιοι Αραβες. 1914 Ολοκληρώνεται η δεύτερη «αλιγιά». Σύμφωνα με τα οθωμανικά αρχεία, οι εβραίοι, τότε, ήταν μόνο 60.000, σε σύνολο 690.000. 1917 Διακήρυξη του Μπάλφουρ, με την οποία η Βρετανία υπόσχεται να δημιουργηθεί «εθνική εστία» στους εβραίους. 1920-21 Βρετανική «εντολή» στην Παλαιστίνη. Πρώτες συγκρούσεις Παλαιστινίων και εβραίων. Στην απογραφή του 1922 οι κάτοικοι είναι 664.000 Παλαιστίνιοι και 84.000 εβραίοι. 1936-39 Η τριετής αραβική εξέγερση. 1947 Η απόφαση 181 του ΟΗΕ προτείνει διαμελισμό της Παλαιστίνης ώστε να δημιουργηθεί ένα εβραϊκό κράτος (57% του εδάφους) και ένα αραβικό κ