Αναρτήσεις

Εμφάνιση αναρτήσεων με την ετικέτα Racism

Η Γερμανία αντεπιτίθεται;

Εικόνα
Ο αντικαγκελάριος και ηγέτης των σοσιαλδημοκρατών Γκάμπριελ κάλεσε την Υπηρεσία Πληροφοριών BfV να παρακολουθεί στενά τη δραστηριότητα του   αντιευρωπαϊκού και ρατσιστικού κόμματος Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD) μετά τη δήλωση της επικεφαλής του ότι οι συνοριοφύλακες θα πρέπει να πυροβολούν τους παρανόμως εισερχόμενους στη χώρα! Θα έχει συνέχεια η προτροπή Γκάμπριελ; Το ερώτημα είναι κρίσιμο τόσο για τη Γερμανία όσο και για την ΕΕ συνολικά. Μέχρι και πριν από λίγους μήνες η Εναλλακτική επένδυε κατά κύριο λόγο στην ανησυχία και ανασφάλεια ενός σημαντικού τμήματος της κοινής γνώμης για την περαιτέρω εκχώρηση εθνικής κυριαρχίας, χάριν της εμβάθυνσης της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, μία ατζέντα μέχρι τότε διαφορετική από το ρατσιστικό παραλήρημα του ακροδεξιού μορφώματος PEGIDA. Στο όνομα της ψηφοθηρίας και με τις δημοσκοπήσεις να τη δείχνουν άνω του 10%, και κυρίως τη ρητορική της να έχει θέσει σε κατάσταση πολιτικής ομηρείας τους Βαυαρούς χριστιανοσοσιαλιστές, η Εναλλακτι

Η Δανία κατάσχει τα κοσμήματα των προσφύγων για τα έξοδα τους

Εικόνα
Σκίτσο του Γ.ΚΑΛΑΊ΄ΤΖΗ Μαύρες μνήμες Βέρα, ρολόι, κινητό και μετρητά έως 3.000 δανέζικες κορώνες επιτρέπεται να κρατήσουν οι αιτούντες άσυλο στην Δανία. Ό,τι άλλο επιπλέον φέρουν μαζί τους θα κατάσχεται υπέρ του κράτους.  Την αποκάλυψη κάνει σύμφωνα με τη ''Deutche Welle'', η δανέζικη εφημερίδα ''POLITIKEN'' και αφορά το πακέτο 34 περιοριστικών μέτρων στην πολιτική ασύλου, που κατατέθηκε αυτές τις μέρες στη δανική βουλή.  Οι προτεινόμενοι από την συντηρητική κυβέρνηση του Λαρς Λουκ Ράσμουσεν - σε συνεργασία με τους σοσιαλδημοκράτες - νέοι αυτοί κανόνες «κινούνται στα όρια του επιτρεπτού των διεθνών ρυθμίσεων για το πολιτικό άσυλ ο», ομολογεί η αρμόδια υπουργός Ίγκερ Στόγμπεργκ.  Το πακέτο που συμφωνήθηκε και κατατέθηκε στη δανική βουλή αυτές τις μέρες ουσιαστικά σημαίνει ότι οι αιτούντες άσυλο θα πρέπει να  καλύπτουν οι ίδιοι μεγάλο μέρος των εξόδων διατροφής και στέγασής τους, όσο θα διαρκεί η εξέταση της αίτησης τους. 

Ποιός είναι ο Δανός ακροδεξιός ηγέτης Κρίστιαν Τούλεσεν Νταλ

Εικόνα
  Ακροδεξιός, λαϊκιστής, ξενοφοβικός και απολύτως αντι-ευρωπαϊστής.  (...) ανέλαβε τα ηνία του DF προ τριετίας, και κατόρθωσε να αλλάξει το ίματζ του κινήματος προς το πιο «καθωσπρέπει». Πόνταρε σε ένα σίγουρο χαρτί στην εποχή της κρίσης: λέει ότι  οι μετανάστες απειλούν το Κράτος Πρόνοιας, ξεζουμίζοντας το δημό σιο ταμείο με τα επιδόματα που δικαιούνται, σε μια χώρα που είχε πάντα ανοιχτά σύνορα και γενναιόδωρη κοινωνική Πρόνοια. «Θέλουμε μια ΕΕ όπου οι άνθρωποι θα μπορούν να πηγαίνουν ελεύθερα όπου ζητούνται εργατικά χέρια, αλλά δεν θέλουμε μια ΕΕ όπου θα πηγαίνουν εκεί όπου είναι πιο καλά τα κοινωνικά επιδόματα...» (...) Ακροδεξιός, λαϊκιστής, ξενοφοβικός και απολύτως αντι-ευρωπαϊστής; Οπωσδήποτε. Αλλά ως πολιτικός στη χώρα του; Υπερ-επιτυχημένος. Ο 45χρονος Kristian Thulesen Dahl   πήρε το 2012 ένα κόμμα του περιθωρίου και μέσα σε τρία χρόνια το έχει φτάσει να είναι πρώτη δύναμη στις ευρω-εκλογές και δεύτερη στην βουλή της Δανίας, διπλασιάζοντ

Η ρατσιστική ήττα των ΗΠΑ

Εικόνα
 Κανείς δεν έπεσε από τα σύννεφα με τα βίαια επεισόδια που ξεκίνησαν στο Φέργκιουσον και επεκτάθηκαν σε χίλια σημεία στις Ηνωμένες Πολιτείες. Κανείς δεν έπεσε από τα σύννεφα επειδή οι διακρίσεις ήταν σαφείς και η ανισότητα παγιωμένη. Δεν ήταν τα θανάσιμα πυρά εναντίον του 18χρονου Μάικλ Μπράουν ούτε η απόφαση των ενόρκων να μη στείλουν σε δίκη τον αστυνομικό ο οποίος πυροβόλησε που οδήγησαν στην εξέγερση. Αυτά ήταν οι αφορμές. Το αρνητικό πλαίσιο υπήρχε. Δεν θα πάμε πίσω στις βαμβακοφυτείες για να πιάσουμε το νήμα. Να δούμε πώς διαμορφώθηκαν οι ισορροπίες εδώ και περίπου μισό αιώνα. Ποιο είναι το «κοινωνικό κεφάλαιο» των Αφροαμερικανών; Ο Γκλεν Λάουρι το περιγράφει ωραιότατα. Σημειώνει, από τη δεκαετία του '70, ότι για τους έγχρωμους υπάρχει μεγαλύτερη δυσκολία πρόσβασης στην εκπαίδευση και στην αγορά εργασίας σε σχέση με τους λευκούς με τα ίδια τυπικά προσόντα. Απέδωσε τη διάκριση στο ότι οι Αφροαμερικανοί είχαν μικρότερη πρόσβαση στην ενημέρωση, δεν

Μήπως είμαι ρατσιστής;

Εικόνα
Radical White Black Racism    “Islamo- fascism ” Ρατσισμός είναι το δόγμα που εκλαμβάνει μια συλλογικότητα ή ένα σύνολο ανθρώπων με συγκεκριμένα γνωρίσματα, κυρίως φυλετικά –αλλά περιλαμβάνονται και εθνικά, πολιτιστικά, θρησκευτικά, ιδεολογικά κ.ά.– ως ανώτερη των άλλων συλλογικοτήτων. Το πιο συνηθισμένο είδος ρατσισμού είναι ο φυλετικός ρατσισμός, με πιο προβεβλημένα τα περιβόητα παραδείγματα του απαρτχάιντ στη Νότια Αφρική, της ναζιστικής έκφρασης Deutschland über alles -που μέχρι το 1945 ήταν ο πρώτος στίχος από την πρώτη στροφή του επίσημου εθνικού ύμνου των Γερμανών-, του προπαγανδιστικού Blut und Boden (Αίμα και Εδαφος/Χώμα) της ΚΚΚ (Κου Κλουξ Κλαν) του αμερικανικού Νότου κτλ. Ο ρατσισμός συζητείται στο πλαίσιο της λευκής δυτικοευρωπαϊκής κουλτούρας και στο αντίστοιχο αξιακό τοπίο. Ωστόσο, δεν πρέπει να παραβλέπουμε τον ρατσισμό που εκδηλώνεται εκ μέρους των μαύρων ή των άλλων φυλών εις βάρος των λευκών. Η συμβολή της φιλοσοφίας στην ουσιαστική καταν

Κορνήλιος Καστοριάδης: Οι ρίζες του μίσους

Εικόνα
Ενα κείμενο του μεγάλου έλληνα φιλοσόφου, οικονομολόγου και ψυχαναλυτή. Από τους μεγαλύτερους στοχαστές του 20ου αιώνα, συνένωσε στο έργο του την πολιτική, τη φιλοσοφία και την ψυχανάλυση. Αποκλήθηκε «φιλόσοφος της αυτονομίας», υπήρξε συγγραφέας του σημαντικού βιβλίου «Η φαντασιακή θέσμιση της κοινωνίας» και συνιδρυτής του περιοδικού «Σοσιαλισμός ή Βαρβαρότητα». « Υπάρχουν δύο ψυχικές εκφράσεις του μίσους: το μίσος για τον άλλο  και το μίσος για τον εαυτό μας, το οποίο συχνά δεν παρουσιάζεται ως τέτοιο. Αλλά πρέπει να καταλάβουμε ότι και τα δυο έχουν κοινή ρίζα, την άρνηση της ψυχικής μονάδας να δεχθεί αυτό που για την ίδια είναι ξένο. Η οντολογική αυτή διάρθρωση του ανθρώπου επιβάλλει αξεπέραστους εξαναγκασμούς σε κάθε κοινωνική οργάνωση και σε κάθε πολιτικό πλάνο. Καταδικάζει αμετάκλητα κάθε ιδέα για μία«διαφανή» κοινωνία, κάθε πολιτικό πλάνο που αποσκοπεί στην άμεση οικουμενική συμφιλίωση. Κατά τη διαδικασία κοινωνικοποίησης, οι δύο διαστάσεις του μίσους χα

Ο Μπρέιβικ στην εξουσία

Εικόνα
Ηταν ένα χτύπημα που συγκλόνισε τη Νορβηγία και την Ευρώπη: πριν από δύο χρόνια, το 2011, ο ακροδεξιός Αντρες Μπρέιβικ έστελνε στο θάνατο 77 ανυποψίαστους ανθρώπους επικαλούμενος για το ειδεχθές του έγκλημα αίτια πολιτικά. Δήλωνε – και επιμένει - ότι είχε κάνει το καθήκον του. Οτι αφύπνιζε την κοινωνία και τη χώρα του απέναντι στους κινδύνους που (υποτίθεται ότι) απειλούν την ίδια και την καθαρότητα της φυλής της. Δυστυχώς, παρά τις οιμωγές, φαίνεται ότι τελικά τους έπεισε: το ακροδεξιό κόμμα στο οποίο υπήρξε και ο ίδιος κάποτε μέλος, το «Κόμμα της Προόδου», είναι πολύ πιθανό να συμμετάσχει στη νέα κυβέρνηση της χώρας μετά τις πρώτες εκλογές που διενεργήθηκαν στη Νορβηγία από το 2011, τη χρονιά της μαζικής αυτής δολοφονικής επίθεσης. Οι συντηρητικοί αναδείχθηκαν πρώτη δύναμη αυτών των εκλογών, όμως τον τόνο τον δίνει η συζήτηση περί συμμετοχής της άκρας δεξιάς, με 29 από τις 169 έδρες της βουλής, στη νέα κυβέρνηση. Η βασική αιτία πίσω από αυτή την εκλογική

"Σκελετοί" στη ντουλάπα του "σουηδικού μοντέλου"

Εικόνα
Σύμφωνα με τους ειδικούς των επιστημών δημόσιας υγείας, είναι αδιαμφισβήτητη η συσχέτιση ανάμεσα στο προσδόκιμο επιβίωσης και τη σχετική θέση του ατόμου στην κοινωνικο-οικονομική ιεραρχία. Τα απόλυτα μεγέθη (λ.χ. κατά κεφαλήν ΑΕΠ) δεν είναι τόσο καθοριστικά, όσο το αν κανείς, με τα μέτρα της δικής του κοινωνίας, ανήκει στους “υστερούντες” και άρα επιβαρύνεται με το αντίστοιχο ψυχοκοινωνικό στρες. Έτσι, οι “προνομιούχοι” λ.χ. μιας αφρικανικής χώρας έχουν πολύ καλύτερους δείκτες υγείας από τους “ μη προνομιούχου ς” μιας ευρωπαϊκής χώρας, ακόμη και αν σε απευθείας σύγκριση διαθέτουν μικρότερο εισόδημα από αυτούς. Τα   δεδομένα αυτά θα μπορούσαν, τηρουμένων των αναλογιών, να φωτίσουν και τις προϋποθέσεις εμφάνισης συμπτωμάτων κοινωνικής παθολογίας –και άρα να λύσουν την απορία πώς είναι δυνατόν σε μία χώρα της Ευρώπης με ανθηρή οικονομία και παράδοση γενναιόδωρου κοινωνικού κράτους, όπως η Σουηδία, να συγκλονίζονται τα υποβαθμισμένα προάστια της Στοκχόλμης για πέμπτη κατά σειρά