IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Οι αρθρογράφοι που έχτισαν καριέρες στην Τουρκία εξυμνώντας τον Tayyip Erdoğan αναμένουν, μετά την ετυμηγορία της κάλπης, τα χειρότερα. Άλλοι ως "δίκαιη τιμωρία” για ένα εκλογικό σώμα που "επέλεξε την αστάθεια” και άλλοι με την ενδόμυχη προσδοκία ότι το νέο, περίπλοκο τοπίο θα αναδείξει την αναγκαιότητα μετατροπής του πολιτεύματος σε προεδρικό. Τα χειρότερα έρχονται όντως. Διότι η κατάσταση της τουρκικής οικονομίας είναι εξαιρετικά εύθραυστη, όπως μαρτυρεί η συνεχιζόμενη υποχώρηση του νομίσματος σε συνθήκες εκτίναξης του βραχυπρόθεσμου ιδιωτικού χρέους, και η πολιτική αβεβαιότητα αναμένεται να επιδεινώσει την κατάσταση. Όμως το μείγμα καθίσταται πραγματικά εκρηκτικό, εάν προστεθεί και το συστατικό της πολιτικής βίας -και μάλιστα με νέους, σκοτεινούς παίκτες. Στο Ντιγιάρμπακιρ, την οιονεί πρωτεύουσα των Κούρδων της Τουρκίας, τα πνεύματα έχουν εξαφτεί ήδη από την προπαραμονή των εκλογών, οπότε βομβιστική επίθεση στην κεντρική προεκλογική συγκ

Οι δυσκολίες και οι παγίδες της διαπραγμάτευσης, οι ελληνικές και οι θέσεις των εταίρων, οι πολιτικές θέσεις και οι "κόκκινες γραμμές", οι επιπτώσεις σε περίπτωση μη επίτευξης συμφωνίας για όλη την Ευρώπη, αλλά και οι επιπτώσεις για τους Έλληνες από μία νέα συμφωνία, ήταν το αντικείμενο της ανάλυσης του δημοσιογράφου Σταύρου Λυγερού στο Ράδιο 9,84 και στον Γιώργο Σαχίνη.  Ο κ. Λυγερός έκανε λόγο για παιγνίδι στην τελική του ευθεία με τις δύο πλευρές στην προσπάθεια να κερδίσουν όλο και περισσότερα, αποκάλεσε τυχοδιωκτική τη γραμμή Σόιμπλε και επισήμανε πως μέχρι σήμερα τις μεγαλύτερες απώλειες τις καταγράφει η ελληνική πλευρά.  Σημείωσε με νόημα όμως ότι και η άλλη πλευρά έχει να χάσει πολλά από μία ρήξη - ακόμη και η άνετη ΕΚΤ κοντά στα 120 δισ. ευρώ, αν επέλθει ρήξη, θα τα  έχει χάσει μονομιάς. «Άρα η χρεοκοπία », είπε ο Σταύρος Λυγερός, «ε ίναι καταστροφή όχι μόνο για την Ελλάδα. Το θέμα είναι να μην εγκλωβιζόμαστε σε λέξεις όπως "μνημόνιο" που

Στη Hürriyet το διασκεδάζουν. Η αγγλόφωνη ηλεκτρονική έκδοση της τουρκικής εφημερίδας, που τόσες αντιπαραθέσεις είχε με τους κυβερνώντες στο πρόσφατο παρελθόν, έχει εγκαταστήσει χρονόμετρο το οποίο καταγράφει την ώρα που έχει περάσει από την τελευταία τηλεοπτική εμφάνιση του Tayyip Erdoğan... Το ότι ο Τούρκος πρόεδρος αποφεύγει πλέον τις κάμερες είναι μεν παράδοξο, με βάση το ότι προεκλογικά εμφανιζόταν έως και τρεις φορές το 24ωρο, όχι όμως και ακατανόητο. Η εγκατάλειψη του κυβερνώντος κόμματος από το 9% του εκλογικού σώματος, η απώλεια 69 εδρών και της κοινοβουλευτικής αυτοδυναμίας, το ασαφές πολιτικό τοπίο της επόμενης μέρας επιβάλλουν επικοινωνιακή αυτοσυγκράτηση. Ακόμη και η προβλεπόμενη συνάντηση του προέδρου με τον πρωθυπουργό Davutoğlu την επαύριο των εκλογών αναβλήθηκε για 24 ώρες. Στο εκλογικό αποτέλεσμα ο Erdoğan αντέδρασε μόνο με την έκδοση γραπτής ανακοίνωσης, σε ύφος πραγματικά προεδρικό, με την οποία ζητά από τα πολιτικά κόμματα να αποτιμήσουν "υγ

Το αποτέλεσμα των βουλευτικών εκλογών της 7ης Ιουνίου μπορεί να θεωρηθεί ως “ η αρχή του τέλους της εποχής Erdoğan” στη γειτονική Τουρκία. Όχι μόνο διότι το κόμμα που συνίδρυσε ο νυν πρόεδρος της Τουρκικής Δημοκρατίας απώλεσε την αυτοδυναμία μετά από 13 χρόνια στην εξουσία, αλλά και γιατί το αποτέλεσμα το χρεώνεται σε μεγάλο βαθμό ο ίδιος ο Tayyip Erdoğan, που καθ' υπέρβασιν του συνταγματικού του ρόλου είχε αναδειχθεί σε πραγματικό επικεφαλής της προεκλογικής καμπάνιας των κυβερνώντων. Σε τρεις εκλογικές αναμετρήσεις (2002, 2007 και 2011) με επικεφαλής τον Erdoğan το Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKP) αναδείχθηκε σε νικητή, με όλο και μεγαλύτερα κάθε φορά ποσοστά, υπό την τριπλή επαγγελία της οικονομικής ανάπτυξης, του εκδημοκρατισμού (με ξήλωμα του παλαιού κατεστημένου) και της επίλυσης του Κουρδικού ζητήματος - μέσα σε μια νέα, “ευρύχωρη” ισλαμική ταυτότητα. Η χθεσινή εκλογική αποτυχία οφείλεται σε οπισθοχώρηση και στα τρία αυτά μέτωπα: η οικονομία δοκιμάζεται

Παρά το γεγονός ότι το κόμμα το οποίο ίδρυσε και του οποίου ηγήθηκε από τις αρχές του 2000 ήρθε πρώτο κατά τις χθεσινές 18ες τουρκικές βουλευτικές εκλογές, ο Ταγίπ Ερντογάν θεωρείται ο μεγάλος χαμένος της αναμέτρησης. Έστω και αν βρίσκεται στην Προεδρία της Δημοκρατίας και (τυπικά) δεν ηγήθηκε του κόμματος, ο Ερντογάν ήταν ουσιαστικά αυτός που έδωσε τον τόνο στην προεκλογική εκστρατεία. Περιόδευσε σε όλη τη χώρα και ήρθε σε αντιπαράθεση με τους πάντες. Από τους ομοφυλόφιλους και τις γυναίκες μέχρι τους δημοσιογράφους και τον Γκιουλέν. Ο δεύτερος μεγάλος χαμένος είναι ο πρωθυπουργός Αχμέτ Νταβούτογλου, του οποίου το πολιτικό μέλλον διαγράφεται δυσοίωνο. Ενδεχομένως η ήττα Νταβούτογλου να έχει το ίδιο σημαντικές επιπτώσεις με την ήττα Ερντογάν. Στην περίπτωση Ερντογάν, η Τουρκία θα αποφύγει ένα προεδρικό σύστημα που θα οδηγούσε σε αυταρχισμό και την εξουσία ενός ανδρός. Στην περίπτωση Νταβούτογλου, η ευρύτερη περιοχή ίσως απαλλαγεί από την τουρκική φαντασίωση να αναβιώσει

Οι Κούρδοι πέτυχαν αυτό που δεν είχαν καταφέρει εδώ και 13 χρόνια τα παραδοσιακά κόμματα της Τουρκίας, και έριξαν την κυβέρνηση του AKP.  Χάνει την αυτοδυναμία το Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης του Ερντογάν, με βάση τα τελικά αποτελέσματα των εκλογών, δηλαδή με καταμετρημένο το 99,59% των ψηφοδελτίων. Τα μηνύματα των εκλογών είναι δύο:  Ήττα για το κυβερνών Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης και μεγάλη επιτυχία για το φιλοκουρδικό Κόμμα Δημοκρατίας των Λαών. Το κυβερνών κόμμα προηγείται με 40,82% και 258 έδρες, μακριά από τις 276 έδρες που θα εξασφάλιζαν την αυτοδυναμία. Ακολουθούν: Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα με 25,13% και 132 έδρες Κόμμα Εθνικιστικού Κινήματος με 16,42% και 82 έδρες Κόμμα Δημοκρατίας των Λαών (Κουρδικό) με 12,86% και 78 έδρες. Σελαχεντίν Ντεμίρτας, ο πολιτικός που «ψαλίδισε» τα φτερά του Ερντογάν Το HPD ξεπέρασε τις προβλέψεις και το 12% των τούρκων ψηφοφόρων Το αριστερής ιδεολογίας HDP δεν το ψήφισαν μόνο αριστε