IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ (1) Aνεπανόρθωτες απώλειες για την Κίνα  από τον πόλεμο στην Ουκρανία; (2) Η ουκρανική κρίση "ανατινάζει" τις σχέσεις  Ρωσίας-Ιαπωνίας . Πρόσθετες κυρώσεις από Ιαπωνία σε βάρος της Ρωσίας. (3) Θεαματικές κινήσεις των ΗΑΕ  στη σκιά της ουκρανικής κρίσης. Γιατί η Ινδία στηρίζει τόσο πολύ τη Ρωσία.  Eνώ σύσσωμη η Δύση έχει στρέψει τα πυρά της –μέσω κυρίως αυστηρών κυρώσεων- στην Ρωσία ως αντίποινα για την εισβολή της στην Ουκρανία, το Κρεμλίνο απολαμβάνει της στήριξης μιας ανερχόμενης υπερδύναμης, της Ινδίας. Η προσέγγιση της Ινδίας στο Ουκρανικό, όμως δεν πρέπει να προκαλεί έκπληξη. Ο Ινδός αναπληρωτής καθηγητής Διεθνών Αναπτυξιακών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο Roskilde της Δανίας Somdeep Sen , εξηγεί τους λόγους της ρωσοϊνδικής συμμαχίας, η οποία μετράει πολλές δεκαετίες σφυρηλάτησης. Με ανάλυσή του στο Al Jazeera , o ακαδημαϊκός καταδεικνύει πως μετά την ανεξαρτησία της Ινδίας το 1947, οι σχέσεις μεταξύ Μόσχας και Νέου Δελχί διαμορφώθηκαν από έναν «υψηλ

  EPA/SARAH SILBIGER / POOL Η Κίνα, η τίγρη και η …κουδουνίστρα. Ο Αμερικανός πρόεδρος Τζο Μπάιντεν προειδοποίησε τον Κινέζο ομόλογό του Σι Τζιπινγκ να μην στηρίξει τη Ρωσία στον πόλεμο της Ουκρανίας, όπως ανακοίνωσε ο Λευκός Οίκος μετά από τη δίωρη τηλεφωνική επικοινωνία που είχαν χθες οι δύο ηγέτες. «Αν το Πεκίνο αποφασίσει να στηρίξει τον Βλαντιμίρ Πούτιν στον επιθετικό του πόλεμο κατά της Ουκρανίας, θα έχει σοβαρές συνέπειες», τόνισε ο Μπάιντεν. Άφησε ανοιχτό πάντως ποιες θα ήταν οι συγκεκριμένες συνέπειες. Σύμφωνα με το κινεζικό κρατικό τηλεοπτικό δίκτυο CCTV, ο Σι απάντησε ότι «οι διακρατικές σχέσεις δεν πρέπει να φτάνουν στο στάδιο των στρατιωτικών εχθροπραξιών»: «Η ειρήνη και η ασφάλεια είναι οι πιο πολύτιμοι θησαυροί της διεθνούς κοινότητας»,είπε. Ο Κινέζος ηγέτης φέρεται όμως να ανέφερε και μια παλιά Μανδαρίνικη παροιμία στον Μπάιντεν: «Οποιος θέλει να βάλει μια κουδουνίστρα γύρω από το λαιμό της τίγρης, θα πρέπει να ξέρει και πώς να την αφαιρέσει». Αποκωδικοποιημένα, η παρο

 Ο παγκόσμιος "πόλεμος" έχει ήδη κηρυχθεί  – και είναι οικονομικός. Δεν είναι ο "πόλεμος της Ουκρανίας": είναι ο "πόλεμος της απο-παγκοσμιοποίησης". Ή, μάλλον, της αναδιάταξης της παγκοσμιοποίησης, με εμπλεκόμενους πολύ περισσότερους από αυτούς που ανταλλάσσουν πυρά στη Μαριούπολη ή το Ντονιέτσκ. Το τείχος των κυρώσεων που μετά την εισβολή στην Ουκρανία ύψωσε η Δύση απέναντι στη Ρωσία του Βλαντίμιρ Πούτιν (και δευτερευόντως τη συνεργό της Λευκορωσία), αλλά και οι κινήσεις εθελοντικής απόσυρσης μεγάλων επιχειρήσεων από τη ρωσική αγορά, εξαπλώνει ένα "ωστικό κύμα" που αναμένεται να σαρώσει έναν πλανήτη που ακόμη δεν έχει συνέλθει από την μεγάλη ύφεση της πανδημίας και ήδη δοκιμαζόταν από τις πληθωριστικές πιέσεις μιας δύσκολης ανάκαμψης. Μια τεράστια δοκιμασία αντοχής αναμένει όχι μόνο αυτούς που υφίστανται τις κυρώσεις, αλλά και αυτούς που τις υιοθετούν, ενώ καθοριστικό αναδεικνύεται το ερώτημα πώς θα τοποθετηθούν όσοι μέχρι στιγμής αποτελούν του

Ασία:  Ο μεγάλος ουδέτερος στο ρωσο-ουκρανικό. Το μέχρι πρότινος ενιαίο "παγκόσμιο χωριό" κατακερματίζεται. Οι κυρώσεις της Δύσης, πρωτοστατούσης της Ε.Ε., κατά της Ρωσίας, μετά την εισβολή της τελευταίας στην Ουκρανία, και οι αντι-κυρώσεις που θα ακολουθήσουν, προοιωνίζονται τη δημιουργία δύο διακριτών κόσμων με την ελάχιστη δυνατή αλληλεπίδραση, όχι μόνο στον πολιτικό και οικονομικό, αλλά και στον πολιτιστικό και κοινωνικό τομέα. Υπάρχουν όμως και τρίτοι που παρακολουθούν αυτή τη σύγκρουση χωρίς διάθεση να διαρρήξουν τις σχέσεις τους με οποιοδήποτε από τα δύο μέρη. Και εν προκειμένω, χωρίς να προσχωρούν στις κυρώσεις κατά της Ρωσίας, ανεξαρτήτως των απόψεων τους ως προς τη ρωσική εισβολή. Τέτοια είναι η περίπτωση της Ασίας - όχι μόνο ανατολικής, αλλά και δυτικής. Της ηπείρου, δηλαδή με το μεγαλύτερο δημογραφικό και όλο και μεγαλύτερο βάρος στον πλανήτη. Ο κατάλογος των χωρών που υπέγραψαν μαζί με της χώρες της Δύσης την επιστολή καταγγελίας της Ρωσίας στον ΟΗΕ είναι χαρακτ

    Στην κόψη του μαχαιριού μιας νέας Μεταψυχροπολεμικής αφετηρίας. Η διαπάλη των ηγεμονικών ελεφάντων στις περιφέρειες του πλανήτη και τα πιθανά σενάρια για τη διαμόρφωση νέων συμμαχιών.   Τρεις ακριβώς δεκαετίες μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου ο πόλεμος στην Ουκρανία αποτελεί μια νέα Μεταψυχροπολεμική αφετηρία βαθύτατων μακρόχρονων προεκτάσεων και μοιραία αστάθειας, πολύ πιο έντονης αστάθειας απ’ ότι μετά το 1990. Σε σύγκριση με την δεκαετία του 1990, η νέα εποχή στην οποία ήδη εισήλθαμε δεν αφήνει περιθώρια για αυταρέσκειες, ψευδαισθήσεις, ουτοπίες και φλούδες ελπίδες. Η κρίση στην Ουκρανία συμβολίζει την τελεσίδικη ανάδυση του πολυπολικού διεθνούς συστήματος οι στρατηγικές ισορροπίες του οποίου μοιραία εξελίσσονται με διαπάλη των ηγεμονικών ελεφάντων στις περιφέρειες του πλανήτη . Επειδή ακριβώς όπως γράψαμε εδώ σε πρόσφατη παρέμβαση μια κατευθείαν σύγκρουση των πυρηνικών ηγεμονικών δυνάμεων οδηγεί σε πλανητικό ολοκαύτωμα και καταστροφή όλων, η ανταγωνισμοί και οι συγ