IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

  Ο Ερντογάν και η ντροπή Του Μιχάλη Ψύλου psilosm@naftemporiki.gr Την ώρα που ολόκληρος ο κόσμος παρακολουθεί με αγωνία τα δεινά που προκαλεί η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, ο αποκαλούμενος «μεσολαβητής για την ειρήνη», Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ξεκαθαρίζει –ανενόχλητος μάλιστα- τους λογαριασμούς του στο εσωτερικό της Τουρκίας, αλλά και στις γειτονικές του χώρες. Αγνοώντας προκλητικά τις διεθνείς αντιδράσεις, η ελεγχόμενη πλήρως από τον Ερντογάν, τουρκική δικαιοσύνη, καταδίκασε σε ισόβια τον φιλάνθρωπο επιχειρηματία Οσμάν Καβαλά , με την κατηγορία της «απόπειρας ανατροπής της κυβέρνησης». Άλλοι 8 κατηγορούμενοι καταδικάστηκαν επίσης σε ποινές κάθειρξης 18 ετών για «συνέργεια στο έγκλημα». Ποιο ήταν το έγκλημα: Ο Καβαλά και οι άλλοι οκτώ καταδικασθέντες, είχαν υποστηρίξει τις διαδηλώσεις στο πάρκο Γκεζί της Κωνσταντινούπολης το 2013. Οι δικαστές χρειάστηκαν μόλις μία ώρα για να ανακοινώσουν την απόφασή τους. Αλλωστε, είχαν πάρει το μήνυμα από τον ίδιο τον πρόεδρο Ερντογάν, 

  ΣΚΙΤΣΟ ΚΥΡΙΑΚΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ ΓΚΟΥΜΑ Η εισβολή του Πούτιν στην Ουκρανία, οι σοκολάτες που έριχνε το ΝΑΤΟ στους Σέρβους και οι κυρώσεις. Κανένας πόλεμος δεν δικαιολογείται. Καμία χώρα δεν νομιμοποιείται να εισβάλει στην άλλη. Στην εποχή μας υποτίθεται ότι η διπλωματία μπορεί να λύσει διαφορές. Η πραγματικότητα είναι, όμως, άλλη. Γιατί εκείνο που ισχύει- ακόμη και όταν υποτίθεται η μάχη δίνεται διπλωματικά- είναι πως κάποιες χώρες, ισχυρές στρατιωτικά επιβάλλουν τις πολιτικές τους. Είτε πολιτικά είτε στρατιωτικά. Το αποτέλεσμα είναι το ίδιο. Η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία καταδικάστηκε από τις περισσότερες χώρες. Όχι από όλες. Η μονίμως απούσα ΕΕ. αποφάσισε κυρώσεις κατά της Ρωσίας. Όπως και οι Ηνωμένες Πολιτείες, η οποία ηγείται του αντί-ρωσικού μετώπου, αποφάσισε κυρώσεις, αλλά η ίδια κόστος δεν έχει. Σε ό,τι αφορά την Ευρωπαϊκή Ένωση από τις κυρώσεις που αποφάσισε θα έχει και η ίδια κόστος. Είναι ως να πυροβολεί το πόδι της… Όπως πυροβόλησε το πόδι του και ο Πρόεδρος Πούτιν. Αλλά κ

 Ποιο «διεθνές δίκαιο»;   Πώς να ερμηνεύσει κανείς τη σιωπή της περίφημης «διεθνούς κοινότητας» στα περί "γαλάζιας πατρίδας" και στις εισβολές της Τουρκίας στο Β. Ιράκ και στη Β. Συρία; Παρατηρώντας την κατά το δοκούν ανάγνωση του διεθνούς δικαίου, αισθάνεται κανείς την ανάγκη να επαναλάβει τα βασικά. Τούτο δε συμβαίνει επειδή εκπλήσσεται από καθ’ εαυτό το γεγονός της επιλεκτικής ανάγνωσης, αλλά από την επίμονη επίκληση του διεθνούς δικαίου αποκλειστικά όταν η καταπάτησή του αφορά τα στρατηγικά συμφέροντα άλλων. Έχουμε συνηθίσει, δηλαδή, διαβάζοντας ιστορία να βλέπουμε πολιτικούς ή αναλυτές να επικαλούνται το διεθνές δίκαιο προς υπεράσπιση των συμφερόντων της πατρίδας τους. Δεν έχουμε συνηθίσει να τους βλέπουμε να το αγνοούν στην περίπτωση της πατρίδας τους και να το θυμούνται σε άλλες περιστάσεις. Γιατί… πώς αλλιώς να ερμηνεύσει κανείς τη σιωπή της περίφημης «διεθνούς κοινότητας» στις επανειλημμένες εισβολές της Τουρκίας στο Βόρειο Ιράκ και στη Βόρεια Συρία;

     Monde Diplomatique: Οι αιτίες της ουκρανικής κρίσης. Τα αίτια της ουκρανικής κρίσης εξετάζει ο David Teurtrie (*), ερευνητής στο Εθνικό Ινστιτούτο Ανατολικών Γλωσσών και Πολιτισμών (Inalco). Σε άρθρο του στη «Le Monde Diplomatigue» επισημαίνει πως η ευθυγράμμιση της Γαλλίας και της Γερμανίας με τις ΗΠΑ ώθησαν την Ρωσία να διαπραγματευτεί απευθείας με την Ουάσινγκτον και άφησαν τη Γηραιά Ήπειρο να γίνει και πάλι πεδίο αντιπαραθέσεων μεταξύ των δύο δυνάμεων. Ακολουθεί ολόκληρο το άρθρο του David Teurtrie: Οι ήχοι από μπότες στις πύλες της Ευρώπης προκάλεσαν πανικό στις δυτικές καγκελαρίες. Σε μια προσπάθεια να λάβει εγγυήσεις σχετικά με την προστασία της εδαφικής της ακεραιότητας, η Ρωσία παρουσίασε στους Αμερικανούς δύο σχέδια συνθηκών με στόχο τη μεταρρύθμιση της αρχιτεκτονικής ασφάλειας στην Ευρώπη συγκεντρώνοντας ταυτόχρονα στρατεύματα στα ουκρανικά σύνορα. Η Μόσχα απαιτεί το επίσημο πάγωμα της διεύρυνσης του ΝΑΤΟ προς ανατολάς, την απόσυρση των δυτικών στρατευμάτων από τις χ

    Ουκρανία-Κοσσυφοπέδιο: Το σύνδρομο της Σερβίας δια...αντιπροσώπου. H κυβέρνηση της Ουκρανίας, ζήτησε προχθές από την Σερβία να καταδικάσει τη Ρωσία, επειδή αναγνώρισε  την ανεξαρτησία των ρωσόφωνων περιοχών στην ανατολική Ουκρανία. Ο πρόεδρος της Σερβίας Αλεξάνταρ Βούτσιτς απάντησε στον Ουκρανό ομόλογο του: «ζητώ από τον κ. Ζελένσκι να καταδικάσε ι ήδη από σήμερα το βράδυ τη φρικτή και τραγική επίθεση κατά της Σερβίας από τις ΗΠΑ, το Ηνωμένο Βασίλειο, τη Γερμανία και άλλες χώρες και είμαι βέβαιος ότι θα το κάνει. Μόλις το κάνει αυτό, θα αποδεχθώ ευχαρίστως την πρόσκλησή του και θα απαντήσω στις εκκλήσεις του». Ο τόπος του πρωταρχικού εγκλήματος, εκεί από όπου ξεκίνησαν οι serial δολοφονίες της διεθνής νομιμότητας και οι ένοπλες συγκρούσεις που ακολούθησαν, είναι η Γιουγκοσλαβία και ο ανελέητος βομβαρδισμός της το 1999. Η επίθεση στη Γιουγκοσλαβία, έγινε κατά παράβαση της διεθνούς νομιμότητας. Με ευθύνη της Ουάσιγκτον,  αγνοήθηκε το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ και την

  Δύο μέτρα και δύο σταθμά: μια επικίνδυνη στάση.    Η υπεράσπιση του δικαίου για την Κύπρο στην Ουάσιγκτον απαιτεί επίπεδα δέσμευσης και αντοχής, που οι περισσότεροι δεν εκτιμούν. Το να ακούει κανείς τη μία κυβέρνηση μετά την άλλη να διακηρύσσει φωναχτά τις δεσμεύσεις της για τα ανθρώπινα δικαιώματα και το διεθνές δίκαιο, ενώ ταυτόχρονα οι δεσμεύσεις αυτές μετατρέπονται σε ψιθύρους όσον αφορά την Κύπρο.   Η υπεράσπιση του δικαίου για την Κύπρο στην Ουάσιγκτον απαιτεί επίπεδα δέσμευσης και αντοχής, που οι περισσότεροι δεν εκτιμούν. Το να ακούει κανείς τη μία κυβέρνηση μετά την άλλη να διακηρύσσει φωναχτά τις δεσμεύσεις της για τα ανθρώπινα δικαιώματα και το διεθνές δίκαιο, ενώ ταυτόχρονα οι δεσμεύσεις αυτές μετατρέπονται σε ψιθύρους όσον αφορά την Κύπρο, είναι εξωφρενικό. Στην προσπάθεια να αποκρυπτογραφήσουμε γιατί το υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ χρησιμοποιεί τη λέξη «κατοχή» σε όλο τον κόσμο, ενώ την αποφεύγει επιμελώς όταν αναφέρεται στην Κύπρο, συναισθανόμαστε τους μελετητές που πρ

  Ο πρόεδρος της Τουρκίας Ταγίπ Ερντογάν υπό το βλέμμα του Κεμάλ Ατατούρκ. Φωτογραφία Τουρκική Προεδρία   Ρεζίλης κόσμος. Δεν αγαπούμε τον Ταγίπ Ερντογαν, δεν μας αρέσει, όμως πάρα ταύτα πρέπει να παραδεχτούμε ότι κατάλαβε τις διεθνείς δυνάμεις καλύτερα από όλους μας. Πρώτα και κύρια τους διεθνείς οργανισμούς με τη μεγαλύτερη επιρροή. Τα Ηνωμένα Έθνη, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο κ.λπ. Ο Ερντογάν δεν εκπληρώνει τις διεθνείς δεσμεύσεις της Τουρκίας. Δεν εφαρμόζει τα ψηφίσματα των Ηνωμένων Εθνών. Μάλιστα, αντιδρά στο να είναι τα πέντε μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας οι ΗΠΑ, η Ρωσία, η Κίνα, η Βρετανία και η Γαλλία, η ανώτατη αρχή λήψης αποφάσεων στα ΗΕ, και λέει «δεν μπορούν πέντε χώρες να κυριαρχούν πάνω στη μοίρα του κόσμου». Δηλαδή, στρέφει τα βέλη του κατευθείαν στα ΗΕ. Ως απάντηση, τα ΗΕ συμπεριφέρονται πολύ ανεκτικά σε αυτόν. Με πολλή ανοχή. Δεν τον στριμώχνουν. Δεν επιβάλλουν κυρώσεις. Δεν λένε κουβέντα ακόμα και για τις κατοχικές ενέργειές του ή αρκούνται στο να τον καταδικάζουν με ασήμα

  Ο ισλαμιστής πρόεδρος της Τουρκίας Ταγίπ Ερντογάν χαιρετά τον όχλο που τον αποθεώνει (Φωτογραφία Τουρκική Προεδρία) Οι 10 πρέσβεις και η απογοήτευση. Ποιος νοιάζεται για ποιον; Η Ευρώπη για τον Ταγίπ Ερντογάν, ή μήπως ο Ταγίπ Έρντογαν για την Ευρώπη; Ποιος είναι υποχρεωμένος σε ποιον; Αυτό βγήκε για τα καλά στην επιφάνεια μετά το γεγονός με τους «ανεπιθύμητους πρέσβεις» που διαδραματίστηκε πρόσφατα. Η Ευρώπη είναι υποχρεωμένη στον Ερντογάν! Δεν είναι ο Ταγίπ Ερντογάν αυτός που έκανε βήμα πίσω, δηλαδή έγλειψε εκεί που έφτυσε. Είναι οι πρέσβεις. Ναι, θύμωσε, άφρισε ο Ερντογάν, που έγινε έξω φρενών. «Να ξέρετε τα όριά σας», είπε στους πρέσβεις. Τους πρόσβαλε λέγοντάς τους «ποιοι είστε εσείς;» Και με αυτά τα νεύρα έβαλε αμέσως τους δέκα πρέσβεις στη λίστα με τα «ανεπιθύμητα άτομα». Δεν σκέφτηκε καν τι θα κοστίσει αυτό στον ίδιο και στην Τουρκία. Όμως, αυτό δεν άρεσε καθόλου στους γύρω του. Κινητοποιήθηκαν αμέσως για να τον κάνουν να αλλάξει αυτή την απόφαση. Στριμώχτηκε πολύ. Βεβαίως δεν

Ρίχνουν σωσίβιο στον Ταγίπ.  Έντονη κινητικότητα στο Κυπριακό και τα ελληνοτουρκικά αναμένεται να υπάρξει σύντομα με παράλληλες διαδικασίες, σύμφωνα με την κυπριακή εφημερίδα "Φιλελεύθερος". Είναι ξεκάθαρο πως το σκηνικό στο Κυπριακό είναι στημένο από τα Ηνωμένα Έθνη, με τον Διεθνή Οργανισμό να προγραμματίζει τη σύγκληση της άτυπης Πενταμερούς Διάσκεψης στις αρχές Φεβρουαρίου. Αυτό που παραμένει είναι να επανέλθει, τον Ιανουάριο, στην Κύπρο η απεσταλμένη του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ, Τζέιν Χολ Λουτ, για να οριστικοποιήσει τις λεπτομέρειες για την Διάσκεψη.  Παράλληλα με τις προσπάθειες στο Κυπριακό  φαίνεται θα κινούνται και οι διερευνητικές επαφές μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας, η έναρξη των οποίων έχει κλειδώσει και αναζητούνται σε υπηρεσιακό επίπεδο να διευθετηθούν οι ημερομηνίες. Αναμένεται, ωστόσο, να αρχίσουν  εντός Ιανουαρίου. Παλαιότερα στις παρασκηνιακές διεργασίες οι πρωταγωνιστές, θεωρούσαν πως θα μπορούσαν οι δυο διαδικασίες να "συναντώνται" στην πορεία, σ

File Photo: Secretary-General António Guterres speaks at an event where he honoured Narendra Modi, Prime Minister of the Republic of India. UN Photo, Deepak Malik Ο Γκουτέρες και οι διασκέψεις για Λιβύη και Κύπρο:  Γιατί ο ΟΗΕ καλύπτει την τουρκική παραβατικότητα; «Ο Καταστατικός Χάρτης του ΟΗΕ καλεί ρητά τα Ηνωμένα Έθνη να αναλάβουν την προοδευτική κωδικοποίηση και ανάπτυξη του διεθνούς δικαίου» αναφέρεται στην ιστοσελίδα του διεθνούς Οργανισμού και επισημαίνεται ότι « οι περισσότερες από 500 συμβάσεις, συνθήκες και δεδομένα που έχουν προκύψει από αυτή την εργασία, παρέχουν το πλαίσιο για την προώθηση της διεθνούς ειρήνης και ασφάλειας, καθώς και της οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης. Οι συμβάσεις αυτές δεσμεύουν νομικά τα κράτη που τις έχουν επικυρώσει». Επομένως, αφού ο Καταστατικός Χάρτης του ΟΗΕ «καλεί ρητά» τον Οργανισμό να δράσει για την εφαρμογή του διεθνούς δικαίου, τότε γιατί ο Γενικός Γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών, η Γενική Συνέλευση και το