IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Οι ορθολογικές επιλογές του Πούτιν Υπάρχουν περισσότερα στην στρατηγική του εκτός από την Δυτική αδυναμία   Η απόφαση του Ρώσου προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν τον Σεπτέμβριο του 2015 να αναπτύξει στρατιωτικές δυνάμεις στα πεδία μαχών της Συρίας [1] εξέπληξε ακόμα και τους πιο οξύνοες ειδικούς της εξωτερικής πολιτικής. Ωστόσο, ο Πούτιν έχει την τάση να κάνει το απροσδόκητο, ειδικά τον τελευταίο καιρό. Η προσάρτηση της Κριμαίας [1] και η υποστήριξη στα δύο αποσχισθέντα κρατίδια στην περιοχή της ανατολικής Donbass της Ουκρανίας [2] είναι χαρακτηριστικές περιπτώσεις. Το καλοκαίρι του 2014, οι αυτοαποκαλούμενες δημοκρατίες κατευθύνονταν προς την ήττα. Ο ουκρανικός στρατός και ένα κοπάδι ιδιωτικών πολιτοφυλακών υπό την ηγεσία πολεμάρχων είχαν προχωρήσει στα εδάφη που ελέγχονται από τους αντάρτες, και φαινόταν σαν οι αντάρτες να μην είναι σε θέση να αντέξουν για πολύ μεγαλύτερο χρονικό διάστημα. Για να τους σώσει, ο Πούτιν παρείχε τα όπλα και το προσωπικό για μια αντεπίθεση

ΝΑΤΟπροβλήματα και ΝΑΤΟπροβληματισμοί ... Μία από τις επίμονες αδυναμίες του ΝΑΤΟ ήταν η απουσία μιας κοινής αντίληψης της απειλής μεταξύ των μελών της συμμαχίας. Οι τρομοκρατικές επιθέσεις στο Παρίσι, στις 13 Νοεμβρίου, κατά την οποία 130 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους, θα έπρεπε να είχαν δώσει ένα τέλος σε αυτό. Δεν το έπραξαν. Το ΝΑΤΟ δεν επιθυμεί να εμπλακεί ως μια συμμαχία στην μάχη κατά του λεγόμενου Ισλαμικού Κράτους και για καλούς λόγους: λόγω φόβων να παρασυρθεί σε μια παρατεταμένη σύγκρουση, αντιποίνων από το Ισλαμικό Κράτος και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες και χωρίς σαφή μετά στρατιωτικό στόχο. Ωστόσο, οι χώρες του ΝΑΤΟ δεν είναι επίσης έτοιμες να ενισχύσουν τις άμυνες των Νότιων μελών της οργάνωσης, τα οποία είναι ευάλωτα στο Ισλαμικό Κράτος και τώρα επίσης και στη Ρωσία, με δεδομένη την αυξανόμενη παρουσία της Μόσχας στη Μεσόγειο.  Ο Πρόεδρος François Hollande, ο οποίος είναι αρχηγός των ενόπλων δυνάμεων της Γαλλίας, απάντησε στις τρομοκρατικές επ

  US President Barack Obama talks with Russian President Vladimir Putin prior to the opening session of the G20 Leaders summit summit  in the Mediterranean resort city of Antalya, Turkey  15/11/2015,  REUTERS/Cem Oksuz/Pool Σε διάστημα μεγαλύτερο του ενός μήνα αφότου η Ρωσία ξεκίνησε να παρεμβαίνει στρατιωτικά στον πόλεμο στη Συρία, ξεκίνησαν διαπραγματεύσεις υπό την αιγίδα της Ρωσίας, για να προαχθεί μια επίλυση της κρίσης. Όλοι οι περιφερειακοί και διεθνείς φορείς που εμπλέκονται στην κρίση, έχουν συμπεριληφθεί σε αυτή την πολιτική κίνηση. Η στρατιωτική εμπλοκή της Ρωσίας στη Συρία, που ξεκίνησε στα τέλη Σεπτεμβρίου του 2015, ήρθε ως απάντηση στην αποδυναμωμένη θέση του Assad στο πεδίο της μάχης και στις αυξημένες ανησυχίες για την επικείμενη κατάρρευση του καθεστώτος. Αυτή η εξέλιξη θα επηρέαζε αρνητικά τα κρίσιμα συμφέροντα της Ρωσίας σε τρεις τομείς: στη Μέση Ανατολή, στην παγκόσμια σκηνή, καθώς σχετίζεται με την αντιπαλότητα μεταξύ Ρωσίας και ΗΠΑ, και στην εσ

John Kerry, the US secretary of state, (C L) and Sergei Lavrov, the Russian foreign minister, (C R) convene talks on Syria's civil war between 17 countries in Vienna   Photo:  JOE KLAMAR/AFP/Getty  Vienna, Austria, Friday, Oct. 30, 2015.  Turkish Minister Sinirlioglu, Secretary of State Kerry, Saudi Minister al-Jubeir and Russian Minister Lavrov in Vienna on Friday. Photo: carlo allegri/Reuters        Για τη Ρωσία, οι πρόσφατες διπλωματικές συνομιλίες αναφορικά με τη Συρία στη Βιέννη αντανακλούν το είδος του κόσμου που θα ήθελε να βλέπει, του Concert of Europe του 19ου αιώνα. Ήταν ένα όραμα για μια πολυμερή παγκόσμια τάξη στην οποία αρκετές μεγάλες δυνάμεις συνήψαν μια συμφωνία, αλλά καμία δεν ήταν σε άνοδο. Για αυτόν ακριβώς τον λόγο, οι συνομιλίες της 30ης Οκτωβρίου και η συναίνεση των ΗΠΑ για το ρόλο της Ρωσίας σε αυτές, έχουν επικριθεί. Ο Πρόεδρος Obama δέχθηκε επίθεση, από τους επικρι