IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Στη Νοτιοανατολική Τουρκία και μάλιστα σε μεγάλες πόλεις και όχι πλέον στους δύσβατους ορεινούς όγκους μέρα με τη μέρα οι σποραδικές συγκρούσεις των τουρκικών δυνάμεων με το ΡΚΚ πυκνώνουν και μετεξελίσσονται σε μέτωπο πολεμικής αντιπαράθεσης ενώ η Εισαγγελία της Αγκυρας ετοιμάζεται να ασκήσει ποινική δίωξη στον ηγέτη του Φιλοκουρδικού Κόμματος HDP Ντεμιρτάς. Στο γειτονικό Βόρειο Ιράκ και ενώ είναι ακόμη αισθητή η ένταση που προκάλεσε στις σχέσεις Αγκυρας-Βαγδάτης η αποστολή τουρκικής στρατιωτικής δύναμης κοντά στη Μοσούλη είναι σαφές ότι η ανακατάληψη της πρωτεύουσας των τζιχαντιστών είναι εφικτή μόνο με την πλήρη εμπλοκή των Κούρδων μαχητών Πεσμεργκά του κουρδικού Βορείου Ιράκ. Ετσι, η υπό τον Μπαρζανί κυβέρνηση του Αρμπίλ, που ελέγχει το Κιρκούκ εδώ και περίπου ενάμιση χρόνο, αν θέσει υπό τον έλεγχό της τη Μοσούλη μπορεί να διεκδικήσει μια πολιτική ίσων αποστάσεων ανάμεσα στην Αγκυρα και στη Βαγδάτη, με δυο λόγια να μη θεωρείται πλέον δεδομένος σύμμαχος των

Στη νέα εποχή των γεωοικονομικών, ορισμένες χώρες και περιφερειακοί συνασπισμοί θα τα πάνε καλά, και κάποιοι άλλοι θα υποφέρουν. Οι ΗΠΑ κυριαρχούν σε αρκετά μέτωπα, αλλά άλλοι παίκτες ασκούν σημαντική επιρροή στις αντίστοιχες θέσεις τους. Έχουμε εντοπίσει επτά αρχέτυπες μορφές εξουσίας στον κόσμο των γεωοικονομικών, μια νέα G7. Η οικονομική υπερδύναμη: Οι ΗΠΑ Οι ΗΠΑ παραμένουν η μόνη παγκόσμια υπερδύναμη και μπορεί ακόμη να προβάλει στρατιωτική υπεροχή με την μεγαλύτερη ευκολία από κάθε άλλη χώρα. Αλλά προσφάτως έχει χρησιμοποιήσει τον ρόλο του δολαρίου ως αποθεματικό νόμισμα παγκοσμίως, για να αναπτύξει ένα νέο τύπο μέσου για την προβολή δύναμης. Μετά από την 11η Σεπτεμβρίου, όταν ο πρόεδρος κήρυξε τον "Πόλεμο κατά της Τρομοκρατίας", αξιωματούχοι στο αμερικανικό υπουργείο Οικονομικών άρχισαν να επεξεργάζονται το πώς η Ουάσιγκτον θα μπορούσε να εκμεταλλευτεί την πανταχού παρουσία του δολαρίου και την αμερικανική κυριαρχία στο διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα

Μπορεί να προκόψει μια χώρα όταν ο πολίτης, μόνο για την απλή κατάθεση πινακίδων, πρέπει να χάσει ένα μεροκάματο, γράφοντας και προσκομίζοντας δικαιολογητικά που ήδη έχει η εφορία; Φυσικά όχι. Ετσι, οι ορθολογικά δρώντες,   μεταναστεύουν.  «Πάνε στον πολιτισμό. Στη Βουλγαρία δηλαδή»  ... Φωτογραφία Π.ΠΕΤΡΙΔΗ Μια σκηνή από εκείνες που ζούμε καθημερινά –αλλά τις συνηθίσαμε τόσο πολύ που δεν μας κάνουν πλέον εντύπωση– περιγράφει σε μια ανάρτησή του στο Facebook ο μηχανικός κ. Αγης Βερούτης. Διαπιστώνοντας ότι τα ετήσια τέλη κυκλοφορίας (660 ευρώ) υπερβαίνουν την αξία του δεκαπενταετούς αυτοκινήτου του (450 ευρώ), αποφάσισε, ως ορθολογικά δρων άτομο, να παραδώσει τις πινακίδες. Και τότε μπήκε στον μίνι Πύργο του Κάφκα, που λέγεται εφορία. «Για να παραδώσεις πινακίδες» , περιγράφει με γλαφυρό τρόπο ο ίδιος, «πρέπει να γράψεις τα στοιχεία σου δύο φορές χειρόγραφα σε δύο ίδια χαρτιά και να υπογράψεις. Τα στοιχεία αυτά ήδη υπάρχουν μέσα στο σύστημα της εφορίας. Επιπλέον, πρέ

Οι οικονομίες του Περσικού Κόλπου που είναι πλούσιες σε κοιτάσματα πετρελαίου αναγκάζονται να αντλήσουν κεφάλαια από τα αποθέματά τους για να χρηματοδοτήσουν τους προϋπολογισμούς τους. Με τις τιμές του αργού πετρελαίου να έχουν υποχωρήσει από τα μέσα του 2014 πάνω από 50%, φθάνοντας τα 40 δολάρια το βαρέλι κατά τη διάρκεια του Δεκεμβρίου, δεν έχουν άλλη επιλογή. Μοναδική λύση είναι να καταφύγουν στα αποθέματα που συγκέντρωναν όλα αυτά τα χρόνια για τις δύσκολες ημέρες. Προς το παρόν, μπορούν να στηριχθούν έως ένα βαθμό και σε στρατηγικές επενδύσεις. Αναφερόμαστε στα μερίδια που κατέχουν στο μετοχικό κεφάλαιο κάποιων από τους μεγαλύτερους ομίλους στον κόσμο, όπως ο βρετανικός τραπεζικός όμιλος Barclays ή η γερμανική αυτοκινητοβιομηχανία Volkswagen. Αλλά εάν οι τιμές του αργού πετρελαίου συνεχίσουν την πτωτική πορεία τους, τότε, ενδεχομένως, να αναγκαστούν οι κυβερνήσεις να προχωρήσουν ταχύτερα απ’ όσο υπολόγιζαν στην πώληση των μεριδίων τους για να αναπληρώσουν «κενά»

Οι πρόσφατες κινήσεις επαναπροσέγγισης Τουρκίας-Ισραήλ θολώνουν ακόμα περισσότερο τα φουσκωμένα νερά της Ανατολικής Μεσογείου στον τομέα της ενέργειας, στον οποίο θέλουν να επενδύσουν πολλαπλώς η Αθήνα και η Λευκωσία, με αυξανόμενα όμως τα εμπόδια στα σχέδια αυτά. Η πολύμηνη σιωπηλή προετοιμασία της τουρκο-ισραηλινής προσέγγισης, δεν έχει ακόμα ολοκληρωθεί, καθώς η Άγκυρα απαιτεί από την ισραηλινή κυβέρνηση, όχι μόνον τη συγγνώμη για το χτύπημα τούρκων ακτιβιστών στο πλοίο Μαβί Μαρμαρά, το 2010, αλλά και την αποζημίωση των θυμάτων και τον τερματισμό του εμπάργκο του Ισραήλ στη Λωρίδα της Γάζας. Όμως, με προσεκτικές δηλώσεις τους, τούρκοι και ισραηλινοί αξιωματούχοι αφήνουν να εννοηθεί ότι η επαναπροσέγγιση των δύο χωρών θα ολοκληρωθεί, ενώ με τον έναν ή τον άλλο τρόπο υπονοούν σαφώς ότι η βάση για την οριστική αποκατάσταση των διμερών σχέσεων θα είναι και η μελλοντική ενεργειακή συμφωνία για τη μεταφορά του ισραηλινού φυσικού αερίου, στην Τουρκία, μέσω υποθαλάσσιου αγωγού, π