IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Το «ψηφιακό μοντέλο» της Εσθονίας - Μέσω της ηλεκτρονικής διακυβέρνησης το 99% των υπηρεσιών του Δημοσίου.  Πλέον είναι σε όλους γνωστό ότι, αν υπάρχει μια χώρα όπου η φράση «ηλεκτρονική διακυβέρνηση» (ή e-government) αποτελεί την καθημερινότητα των πολιτών, μια χώρα που αποτελεί υπόδειγμα για το πώς οι ψηφιακές τεχνολογίες μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να κάνουν ευκολότερη τη ζωή των πολιτών και να καταπολεμήσουν τη γραφειοκρατία, αυτή είναι η μικρή Εσθονία.  Ωστόσο τώρα μαθαίνουμε και κάτι άλλο: ότι η Εσθονία αρχίζει να θεωρείται υπόδειγμα και για το πώς μια χώρα μπορεί να αντιμετωπίσει τον πόλεμο του μέλλοντος, έναν πόλεμο που θα διεξαχθεί – αν δεν διεξάγεται ήδη... – πίσω από οθόνες και πληκτρολόγια. Όμως ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Η απόφαση Η Εσθονία ανεξαρτητοποιήθηκε από την καταρρεύσασα Σοβιετική Ένωση το 1991. Σε μια πρωτοφανή κίνηση για μια χώρα φτωχή και σε δύσκολη φάση της ιστορίας της, ο τότε πρωθυπουργός της Εσθονίας Μαρτ Λάαρ αρνήθηκε τη δω

Μωροί και Μορόπουλοι α(δια)κρίτως.  Ας μην επιμείνουμε ιδιαίτερα στο προφανές: Πως άλλη απαξία έχει η –και «ποινικώς ενδιαφέρουσα»- παράλειψη δήλωσης από τον υπόχρεο του θανάτου κάποιου προσώπου, με αποτέλεσμα ο παραλείψας ή η παραλείψασα να καρπούται επί χρόνια τη σύνταξη του τεθνεώτος/της τεθνεώσης. Και άλλη η μη ενημέρωσή σου, έστω η μη μέριμνα για ενημέρωση, για την αλλαγή νομοθεσίας, που σου στέρησε το συνταξιοδοτικό δικαίωμα από το οποίο έως τότε νομίμως επωφελείσο.  Βεβαίως «άγνοια νόμου δεν συγχωρείται», λένε οι νομικοί και πρωτίστως οι δικαστές, πλην όμως εγώ ο κακεντρεχής να θυμίσω πως την άγνοια της νομοθετημένης υποχρέωσής τους για υποβολή δηλώσεως Πόθεν Έσχες είχαν επικαλεσθεί οι συνδικαλιστές δικαστές, όταν ζήτησαν από τον τότε αρμόδιο υπουργό Προκόπη Παυλόπουλο να προωθήσει τη νομοθετική αμνήστευση αυτής της παράλειψης εκατοντάδων μελών του δικαστικού κλάδου. (Και επειδή εκείνος αρνήθηκε, όλες οι σχετικές υποθέσεις δικαστικών αφέθηκαν –εκ συναδελφικής αλ

Οι επερχόμενες εθνικές εκλογές θα φέρουν τον όποιο πρωθυπουργό προκύψει αντιμέτωπο με τα μεγάλα, κρίσιμα και πολύπλοκα προβλήματα της χώρας. To Μάνατζμεντ, τεχνοκρατική μετεξέλιξη του Business Administration ή της καθ’ ημάς Διοίκησης Επιχειρήσεων έχει εφαρμογή, αδιακρίτως, στον ιδιωτικό και στον δημόσιο τομέα. Απανταχού των ανεπτυγμένων χωρών.  Όχι όμως και στη χώρα μας. Σ’ εμάς το ελληνικό δημόσιο, ακόμα και σήμερα, πορεύεται με τις περί δημοσίου λογιστικού διατάξεις. Είναι δε τόσο αποστασιοποιημένο από το Μάνατζμεντ, ώστε το τελευταίο να εντοπίζεται στην επικράτεια του δημοσίου, μόνο σε σπάνιες αναφορές περί εφαρμογής ιδιωτικο-οικονομικών κριτηρίων, σαν φανταχτερή εξαίρεση. Επιτυχημένος πολιτικός δεν είναι αυτός που παράγει, δανείζεται ή και κλέβει, ακόμα, ωραίες ιδέες, αλλά εκείνος που δημιουργεί τις προϋποθέσεις για να γίνουν οι ιδέες πράξη. Αλλιώς, από ιδέες, εξαγγελίες, ακόμα και νομοθετήσεις, άλλο τίποτα σ’ αυτόν τον τόπο... Εκείνο που κυρίως χρειαζόμαστε είναι

Σύμφωνα με τους υπέρμαχους του κυρίαρχου οικονομικού συστήματος, εντός και εκτός Ελλάδας, το "αόρατο χέρι της αγοράς" ρυθμίζει αυτόματα τους όρους και κάθε κρατική παρέμβαση ισοδυναμεί σχεδόν με έγκλημα. Η οικονομία είναι παγκοσμιοποιημένη και η διακίνηση των κεφαλαίων ελεύθερη, όροι που συνιστούν τη νομοτέλεια με την οποία κινείται η γη. Όπως συμβαίνει συχνά όμως , με κάθε είδους καθεστώς, όπως είναι ο νεοφιλελεθερισμός που έχει επιβληθεί στη ζωή δισεκατομμυρίων ανθρώπων, η υποκρισία είναι αυτή που κυριαρχεί και οι όροι ισχύουν για τους άλλους αλλά όχι για αυτούς που τους επιβάλουν ή τους εφευρίσκουν. Αυτό δείχνει εμφατικά η δημιουργία ενός κρατικού fund στη Γερμανία, το οποίο θα αναλαμβάνει να αποκρούσει την κινεζική οικονομική διείσδυση στη γερμανική Οικονομία και, κυρίως, να αποτρέπει εξαγορές γερμανικών εταιριών σε τομείς αιχμής για τη Γερμανία. Τελικά, καλή η οικονομία της αγοράς αλλά όταν οι Κινέζοι απειλούν την κυριαρχία των μεγάλων καπιταλιστικών δυν

 Ξέρετε τι είναι τα  ΥΚΩ που πληρώνουμε ; Είναι η  χρηματοδότηση των μη διασυνδεδεμένων  νησιών και κυρίως της  Κρήτης . Συνολικά όλοι οι Έλληνες καταναλωτές ρεύματος ακόμα και σήμερα πληρώνουμε ετησίως  €750 [1]  εκατομμύρια  σε Υπηρεσίες Κοινής Ωφέλειας (ΥΚΩ) μέσω του λογαριασμού ρεύματος. Από τα €750, τα  €500 εκατομμύρια τα πληρώνουμε μόνο για την Κρήτη . Δηλαδή επιδοτούμε την Κρήτη να  καίει πετρέλαιο  για να  παράγει ρεύμα . Γιατί  καίει πετρέλαιο ; Γιατί ακόμα και σήμερα δεν έχουμε συνδέσει την Κρήτη στην πρίζα. Η λύση είναι να συνδέσουμε το νησί με το ηπειρωτικό μας σύστημα δηλαδή την  Κρήτη  με την  Πελοπόννησο  και κατόπιν την  Κρήτη με την  Αττική.    Η  Πελοπόννησος  είναι μεν πιο κοντά και άρα πιο εύκολο τεχνικά να συνδεθεί, αλλά το ρεύμα που μπορεί να εξάγει η  Πελοπόννησος  δεν μπορεί να καλύψει ούτε τις μισές ανάγκες της  Κρήτης . Ευτυχώς βέβαια που έστω η  μικρή διασύνδεση της Κρήτης  έχει αρχίσει να κατασκευάζεται με ορίζοντα ολοκλήρωσης τα  μέσα του 2020  κα

Πώς ένας διανοούμενος του 11ου αιώνα χρονογραφεί και ερμηνεύει την νεοελληνική πολιτική τάξη της μεταπολίτευσης; Ο Μιχαήλ Ψελλός (1018-1078) ακριβολογεί προφητικά για την μοίρα του Ελληνισμού στον 20ο-21ο αιώνα. Σημειώνουμε εδώ ότι κάθε γράμμα του αλφαβήτου που αντιστοιχεί σε ένα όνομα κυβερνήτη, μπορεί ο καθένας να το συμπληρώσει κατά βούληση με το όνομα του πολιτικού που κυβέρνησε τη χώρα από τη μεταπολίτευση μέχρι σήμερα. Η σειρά είναι τυχαία. «Μετά τον θάνατο του ‘Α’, ο νεότερος αδελφός του, ο ‘Β’, παρέλαβε την διακυβέρνηση της χώρας υπερπλήρη αμέτρητου χρηματικού πλούτου, επιτυγχάνοντας ώστε τα έσοδα να είναι πολλαπλάσια των εξόδων. Μόλις λοιπόν εγκατέλειψε τα επίγεια, κληροδότησε στον αδελφό του ‘Β’ αμύθητους θησαυρούς χρημάτων. Αυτός, παρέδωσε αντιθέτως τον εαυτό του ασυγκράτητο στον απολαυστικό βίο, αποφασίζοντας να διασπαθίσει και να κατασπαταλήσει τα πάντα. »Αν μάλιστα δεν τον έπαιρνε ο θάνατος συντόμως, μόνος αυτός επαρκούσε για να χρεοκοπήσει ολόκληρη η χώρα.

Σκίτσο του Α. ΠΕΤΡΟΥΛΑΚΗ Η ίδρυση του ΑΣΕΠ αποτελεί την κορυφαία μεταπολεμική μεταρρύθμιση στη δημόσια διοίκηση. Υπήρξε ωστόσο ελλιπής, καθώς εξαιρούσε τις συμβάσεις εργασίας ορισμένου χρόνου και τις συμβάσεις έργου που συνάπτονταν με το Δημόσιο ή τον ευρύτερο δημόσιο τομέα. Το «παραθυράκι» του νόμου εκμεταλλεύτηκαν τα πανίσχυρα πελατειακά δίκτυα των κομμάτων και ξεκίνησαν τη φάμπρικα των συμβασιούχων, οι οποίοι στη συντριπτική τους πλειονότητα ήσαν «τρόφιμοι» του κομματικού κράτους.  Ο συνταγματικός νομοθέτης το 2001 υπό την πίεση και την κατακραυγή της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εν όψει και της 1999/70/ΕΚ Οδηγίας) αναθεώρησε το 103 του Συντάγματος. Η νέα διάταξη του άρθρου 103 απαγόρευσε τη μετατροπή συμβάσεων εργασίας ορισμένου χρόνου ή συμβάσεων έργου σε συμβάσεις εργασίας αορίστου χρόνου. Θεσπίστηκε όμως και η μεταβατική διάταξη της παρ. 7 του άρθρου 118 του Συντάγματος για να μπορέσει το αμαρτωλό πολιτικό σύστημα να βολέψει μια τελευταία φορά τα «παιδιά-πελάτες» του. Μ

Τα στοιχεία δείχνουν ότι τα φρέσκα ληξιπρόθεσμα χρέη από 6,4 δισ. ευρώ που ήταν στα τέλη Αυγούστου εκτινάχθηκαν στα 7,8 δισ. ευρώ στα τέλη Σεπτεμβρίου με τα συνολικά χρέη των φορολογούμενων και των επιχειρήσεων να καταρρίπτουν ένα ακόμα ρεκόρ. 'Εφτασαν τα 103,09 δισ. ευρώ, ενώ εάν προστεθούν και τα πρόστιμα και οι προσαυξήσεις ξεπερνούν τα 185 δισ. ευρώ υπερβαίνουν, δηλαδή, το ΑΕΠ της χώρας. Απλήρωτα χρέη 1,4 δισ. συσσωρεύτηκαν τον Σεπτέμβριο. Εξ αυτών τα 500 εκατ. ευρώ είναι απλήρωτοι φόροι. Συνολικά 1,8 εκατομμύρια φορολογούμενοι απειλούνται με κατασχέσεις τραπεζικών λογαριασμών και δεσμεύσεις περιουσιακών στοιχείων. Βαρύς και ασήκωτος αποδείχθηκε ο Σεπτέμβρης για τους φορολογούμενους. Οι ληξιπρόθεσμες υποχρεώσεις ιδιωτών προς το κράτος σημείωσαν εκρηκτική αύξηση 1,4 δισ. ευρώ (σ.σ. εξ αυτών ωστόσο οφείλονται μόνο από τέσσερις φορολογούμενους), ενώ ο συνολικός αριθμός οφειλετών με ληξιπρόθεσμα χρέη αυξήθηκε μέσα σε ένα μήνα κατά μισό εκατομμύριο. Τα στοιχεία προκύπτο