IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

  Η σημασία των αποφάσεων της τριμερούς Πούτιν-Ερντογάν-Ραϊσί. Στο ιδιαίτερα επιδραστικό βιβλίο του "Η Μεγάλη Σκακιέρα”, ο άλλοτε σύμβουλος Εθνικής Ασφαλείας του Λευκού Οίκου Ζμπίγκνιου Μπρεζίνσκι σημείωνε ότι "δυνητικά, το πιο επικίνδυνο [για τις ΗΠΑ] σενάριο θα ήταν μια μεγάλη συμμαχία της Κίνας, της Ρωσίας και ενδεχομένως του Ιράν, μια "αντι-ηγεμονική" συμμαχία που θα είχε ως βάση όχι την ιδεολογία αλλά συμπληρωματικές αιτίες δυσφορίας". Το κατά Μπρεζίνσκι "επικίνδυνο σενάριο" βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη, όπως καταδεικνύουν αλλεπάλληλα γεγονότα στον χώρο της Ευρασίας τις παρελθούσες εβδομάδες, με τελευταία την πολύωρη Σύνοδο Κορυφής Ρωσίας, Ιράν και Τουρκίας χθες Τρίτη στην Τεχεράνη. Ήταν η πρώτη φορά που η Ισλαμική Δημοκρατία φιλοξενούσε συνάντηση κορυφής της λεγόμενης "Διαδικασίας της Αστάνα", ήτοι της τριμερούς πρωτοβουλίας για τη ρύθμιση του συριακού ζητήματος. Ήταν επίσης η πρώτη φορά που οι τρεις ηγέτες πραγματοποιούσαν κοινή σύνοδο

Οι προϋποθέσεις του "διπλού παιχνιδιού" του Ερντογάν.   Του Κώστα Ράπτη Και τούτο ποιείν κακείνο μη αφιέναι: σε επίπεδο κορυφής, ο Ταγίπ Ερντογάν είχε άλλη μία τηλεφωνική επικοινωνία με τον Βλαντίμιρ Πούτιν, αναζητώντας προφανώς την ανοχή της Ρωσίας στη νέα στρατιωτική επιχείρηση που σχεδιάζει εντός της συριακής επικράτειας, με στόχο τους Κούρδους συμμάχους της Ουάσιγκτον. Όμως, σχεδόν την ίδια στιγμή, ο εξ απορρήτων του Τούρκου προέδρου Ιμπραχίμ Καλίν είχε και αυτός άλλη μία τηλεφωνική επικοινωνία με τον Αμερικανό σύμβουλο Εθνικής Ασφαλείας Τζέικ Σάλιβαν, με κύριο αντικείμενο την Ουκρανία και ειδικότερα την απελευθέρωση των ουκρανικών εξαγωγών σιτηρών. Και στο φόντο, το τουρκικό βέτο, που δεν δείχνει να οδηγείται σε άρση, απέναντι στην προοπτική εισδοχής της Σουηδίας και της Φινλανδίας στο ΝΑΤΟ, οι πληροφορίες της βρετανικής Express ότι στον εν λόγω παζάρι ο Ερντογάν θα παρεμβάλει, κατόπιν αιτήματος του Τουρκοκύπριου ηγέτη Ερσίν Τατάρ και την απαίτηση αναγνώρισης του ψευδοκ

  Ο εκβιασμός του Ερντογάν στο ΝΑΤΟ:  Τουρκικό παζάρι, γιατί το ανέχονται; Για άλλη μια φορά, η Τουρκία είναι η περίεργη στη συμμαχία του ΝΑΤΟ. Ο ισχυρός άνδρας των ισλαμιστών της χώρας, Πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, προσπαθεί να μετατρέψει αυτό που φαίνεται να είναι η πιο στρατηγική κίνηση στην ιστορία του ΝΑΤΟ σε εμπόριο χαλιών στο Μεγάλο Παζάρι της Κωνσταντινούπολης. Ο Ερντογάν είπε στις 13 Μαΐου ότι η χώρα του «δεν είναι ευνοϊκή» για την ένταξη της Φινλανδίας και της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ, υποδεικνύοντας ότι η Τουρκία θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει τη συμμετοχή της στη δυτική στρατιωτική συμμαχία για να ασκήσει βέτο στις κινήσεις για την ένταξή τους στις δύο χώρες. ΤΟΥ Burak Bekdil ΠΗΓΗ: Gatestoneinstitute.org Ο Ερντογάν εξήγησε την αντίθεσή του επικαλούμενος την υποτιθέμενη υποστήριξη της Σουηδίας και άλλων σκανδιναβικών χωρών στους Κούρδους μαχητές και άλλους που η Τουρκία θεωρεί τρομοκράτες. Αυτή η καταγγελία δεν μπορεί να ληφθεί σοβαρά υπόψη. Ο Ερντογάν

ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ:  Τουρκική οικονομία σε τεντωμένο σκοινί – Πού θα βγάλει η «φιλοουκρανική αλλά όχι εντελώς αντιρωσική» πολιτική της Αγκυρας.   Η τουρκική εξωτερική πολιτική σε Λατινική Αμερική και Καραϊβική. Του ΝΕΟΦΥΤΟΥ ΚΑΡΚΩΤΗ* Από τις 23 μέχρι τις 29 Απριλίου, ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών, Μεβλούτ Τσαβούσογλου, πραγματοποίησε επταήμερη περιοδεία σε έξι χώρες της Λατινικής Αμερικής και Καραϊβικής, και συγκεκριμένα τις ακόλουθες: Ουρουγουάη, Βραζιλία, Εκουαδόρ, Κολομβία, Παναμά και Βενεζουέλα. Η πολυήμερη επίσκεψη του επικεφαλής της τουρκικής διπλωματίας αντανακλά μια πολύχρονη και συστηματική προσπάθεια της Άγκυρας να εμβαθύνει τους δεσμούς της με τις περιφέρειες της Λατινικής Αμερικής και Καραϊβικής. Εδώ και μια εικοσαετία περίπου το τουρκικό κράτος, ειδικότερα υπό την ηγεσία AKP – Ερντογάν, επιχειρεί την πολυδιάστατη αναβάθμιση της παρουσίας του στις εν λόγω περιοχές και την ανάπτυξη σχέσεων σε μια σειρά από τομείς: διπλωματία, οικονομία, εμπόριο, αμυντική βιομηχανία, πολιτισμός

 Γιατί το τραβάει ο Ερντογάν. Οι ατάκες της Βικτώρια Νούλαντ που αποκλείεται να πέρασαν απαρατήρητες στην Άγκυρα. Η απόφαση της ελληνικής κυβέρνησης να βάλει στον «πάγο» τα στρατιωτικά Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης με την Τουρκία είναι η προσπάθεια της Αθήνας να στείλει το δικό της μήνυμα προς κάθε ενδιαφερόμενο , έπειτα από τα μπαράζ παραβιάσεων και υπερπτήσεων πάνω από το Αιγαίο και τα ελληνικά νησιά, εν μέσω της ουκρανικής κρίσης και των γεωπολιτικών αλλαγών που διαφαίνεται ότι συντελούνται. Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος κ. Γιάννης Οικονόμου, έκανε λόγο για «απαράδεκτες ενέργειες που δεν θα μείνουν αναπάντητες ούτε στο πεδίο, ούτε σε διπλωματικό επίπεδο» και έχει σημασία ότι έγιναν λίγη ώρα πριν από την συνάντηση του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη με τον Αμερικανό πρέσβη των ΗΠΑ Τζέφρι Πάιατ. Μια συνάντηση που γίνεται λίγο πριν από το ταξίδι του πρωθυπουργού στις ΗΠΑ (στις 16 Μαΐου), οι οποίες αξίζει να θυμίσουμε ότι μας έχουν ζητήσει να στείλουμε στρατιωτικό υλικό στην Ουκρ

  Το Ουκρανικό και οι σύνθετες σχέσεις Ρωσίας – Τουρκίας.   Στην Ουκρανία τον τελευταίο καιρό εκτυλίσσεται ένα πολιτικοστρατιωτικό θρίλερ, το οποίο ενδέχεται να διαταράξει τις ισορροπίες και να έχει μακροχρόνιες συνέπειες στην ευρωπαϊκή αρχιτεκτονική ασφάλειας. Eνας παράγοντας που επηρεάζεται, αλλά και επηρεάζει, την κατάσταση αυτή είναι η δυναμική ισορροπία των σχέσεων της Τουρκίας με τη Ρωσία και τη Δύση. Αυτή επηρεάζει άμεσα αλλά και εξ αντανακλάσεως και τη χώρα μας. Για να κατανοήσουμε τη δυναμική αυτή και τις επιπτώσεις της, πρέπει να εξετάσουμε ολιστικά τη φύση των τουρκο-ρωσικών σχέσεων μέσα από το πρίσμα της στρατηγικής των χωρών αυτών. Παρότι η Τουρκία και η Ρωσία θεωρούνται ιστορικοί ανταγωνιστές, οι σχέσεις τους είναι πολύ πιο σύνθετες, τουλάχιστον τον τελευταίο αιώνα. Κατά τη διάρκεια της Μικρασιατικής Εκστρατείας, ο Λένιν στήριξε πολιτικά, οικονομικά και στρατιωτικά τον Κεμάλ. Στη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, παρότι σε αντίπαλα στρατόπεδα, η Τουρκία ήταν η χώρα που ελάμβαν