IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

(AP Photo/Emrah Gurel) Η πολιτική διαχείριση του Covid-19 στην Τουρκία  και τα γυναικεία «θύματά» της. Ας ελπίσουμε πως δεν θα θυσιαστούν οι γυναίκες και τα παιδιά στη βάση μιας οιονεί λύσης για τη μείωση της διασποράς του ιού. Τα κρούσματα από τον νέο ιό στην Τουρκία είναι πολλά και αυξάνονται, όπως σε όλο τον κόσμο με γοργούς ρυθμούς. Ανάμεσα στις πολλές αλυσιδωτές αλλαγές που επιφέρει σε όλα τα επίπεδα, ένα σοβαρό ζήτημα που έχουν να αντιμετωπίσουν οι κυβερνώντες είναι και η διαχείριση χώρων, όπου συνωστίζονται πολλά άτομα. Η Τουρκία πριν λίγες μέρες κλήθηκε να πάρει μια απόφαση για τα σωφρονιστικά της ιδρύματα που θεωρούνται υπερπλήρη. Με αφορμή μάλιστα το γεγονός πως ήδη τα ιδρύματα αυτά μετρούν κρούσματα του νέου ιού, η κατάσταση μετατρέπεται σε ωρολογιακή βόμβα έτοιμη να εκραγεί.  Πριν λίγες μέρες κατατέθηκε στη βουλή νομοθετική πρόταση, η οποία συντάχθηκε από κοινού από βουλευτές του AKP και του MHP, με την οποία ανοίγει ο δρόμος για αποφυλάκιση σχεδόν 90

 Γυναικοκτονίες στην Τουρκία:  Μια γυναίκα νεκρή κάθε μέρα.  Τουλάχιστον 245 γυναίκες δολοφονήθηκαν από άντρες στην Τουρκία, μέσα στους 7 πρώτους μήνες του 2019. Αυτό σημαίνει ότι κάθε μέρα στην Τουρκία μία γυναίκα δολοφονείται από τον πρώην ή τον νυν σύζυγο της, τον αδελφό της ή ακόμα και από κάποιον φίλο της. Μάλιστα, σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία φεμινιστικών οργανώσεων, σημειώθηκε μια αύξηση της τάξης του 840% (ναι, 840%!) των γυναικοκτονιών, από τότε που το κόμμα Ερντογάν ανέλαβε την εξουσία το 2002. Τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, κάποιοι πολιτικοί αλλά και πολλοί ειδικοί αρχίζουν και δίνουν ολοένα και μεγαλύτερη σημασία σε αυτή την τραγωδία. Υπάρχουν, βεβαίως, αρκετοί λόγοι που βρίσκονται πίσω από τον πολλαπλασιασμό των γυναικοκτονιών στην Τουρκία. Η ιστορία, οι παραδόσεις και η παιδεία είναι οι αιτίες που αναφέρονται πιο συχνά. Από την παιδική ηλικία, τα αγόρια μεγαλώνουν ως προνομιούχα έναντι των κοριτσιών, τόσο στο πλαίσιο της οικογένειας, όσο και στο σχολ

Η Εφη Κάννερ ( Efi Kanner )  είχε την επιστημονική επιμέλεια του βιβλίου « Τουρκία - Βία, Αντίσταση και Πολιτική στον Καιρό της Κρίσης » για τις κοινωνικές και πολιτικές αντιδράσεις απέναντι στην έμφυλη βία .   Κ αθηγήτρια Τουρκικής Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών η  Εφη Κάννερ  ( Efi Kanner )    διαλύει, μιλώντας στην «Εφ.Συν.», τους μύθους που επικρατούν στη Δύση για τις δήθεν υποταγμένες Τουρκάλες, λέγοντας ότι « έχουμε να διδαχθούμε πολλά από τη μαχητικότητα των γυναικών στη γείτονα» .  Μελέτησε μαζί με 12 φοιτητές της την έμφυλη βία στην Τουρκία και παρουσιάζουν την έρευνά τους στον τόμο «Τουρκία. Βία, αντίσταση και πολιτική στον καιρό της κρίσης ». «Στη Δύση» , λέει, «παρουσιάζεται μια μονολιθική εικόνα για τις γυναίκες της Τουρκίας. Οτι είναι όλες καλυμμένες με τη μαντίλα, δεν μπορούν να σηκώσουν κεφάλι κ.λπ. Αυτό δεν έχει ουδεμία σχέση με την πραγματικότητα. Το τουρκικό γυναικείο κίνημα έχει μακρά ιστορία και μεγάλους αγώνες» . Συνέντευξη ● Γιατί ένα βιβλ

In recent years, under the Justice and Development Party (AKP) rule Turkey has experienced a sharp declining trend in almost all democratic indicators, including the rights of women, civil, economic and social rights, freedom of expression and media, free and fair elections, government accountability and corruption. Since the breakdown of the Kurdish peace process in July 2015 and the July 2016 attempted coup, Kurdish and other minority women, as well as women allegedly linked to the Hizmet movement suffer disproportionate multi-faceted discrimination, in particular as regards equal access to political participation, health, education, employment and justice, both in law and practice. Women belonging to the above marginalized groups face economic hardship, exclusion and violence, humiliating and degrading treatment in places where persons are deprived of their liberty, including in health-care facilities, especially during pregnancy, childbirth and the postpartum period.