Οδηγούμαστε σε Ευρώπη δύο ταχυτήτων.
Ενα από τα λίγα ασφαλή συμπεράσματα στα οποία μπορεί να καταλήξει κανείς για τη συμφωνία της Παρασκευής ανάμεσα στους Ευρωπαίους ηγέτες και τον Ντέιβιντ Κάμερον είναι πως θα έχει μικρό αντίκτυπο στο δημοψήφισμα της 23ης Ιουνίου για την παραμονή της Βρετανίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Αφορά κυρίως τεχνικά ζητήματα και δεν πρόκειται να συγκινήσει τους ψηφοφόρους. Ακόμα και όσοι έχουν καταβάλει προσπάθεια για να καταλάβουν όλες τις πτυχές της, δεν μπορούν να είναι σίγουροι πόσα από τα στοιχεία της θα διασωθούν μετά τις νομοθετικές και δικαστικές διαδικασίες που θα ακολουθήσουν. Άλλωστε, είναι η πρώτη φορά που υπογράφεται μια τέτοια συμφωνία. Οι φιλο-ευρωπαϊστές φίλοι μου στη Βρετανία τείνουν να την αντιμετωπίζουν με πιο πραγματιστικό τρόπο. Ήταν αρκετά καλή για να επιτρέψει στον Βρετανό πρωθυπουργό να διεξάγει δημοψήφισμα, προτείνοντας την παραμονή του Ηνωμένου Βασιλείου στην Ε.Ε. Έκανε τη δουλειά για την οποία προοριζόταν. Από τη σκοπιά της υπόλοιπης Ε.Ε., η συμφωνία ε