IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

  Greece Is Deploying Israeli Systems To Counter Turkish Drones Israel has successfully tested the new “Iron Beam” laser interception system.(https://twitter.com/ 14-4-2022)   Anti-drone "ομπρέλα" στο Αιγαίο που "τυφλώνει" τα τουρκικά Bayraktar. Τα περίφημα τουρκικά drones αποτελούν σημαντική πρόκληση για την Ελλάδα, μια πρόκληση που η Αθήνα άρχισε πρόσφατα να αντιμετωπίζει με τη συμβολή της ισραηλινής τεχνογνωσίας. Τους τελευταίους δύο μήνες η Ελλάδα έχει αναπτύξει υπό όρους μυστικότητας μια "ομπρέλα κατά των εχθρικών μη επανδρωμένων αεροσκαφών πάνω από νησιά και άλλες κρίσιμες τοποθεσίες ανά την επικράτεια", όπως ανέφερε πρόσφατο άρθρο της εφημερίδας "Καθημερινή". Το σύστημα χρησιμοποιεί ισραηλινή τεχνολογία για να "τυφλώνει" τα εχθρικά UAV και drones και να τα αποπροσανατολίζει παρεμβαίνοντας στο σχέδιο πτήσης που είναι αποθηκευμένο στη μνήμη τους. Σύμφωνα με το ίδιο δημοσίευμα, "πρόκειται για μια εκδοχή συστήματος αντι-UAV που

Η Ελλάδα υπέγραψε με τις ΗΠA συμφωνία αμυντικής συνεργασίας, MDCA. Την ίδια ημέρα, σε μια εξέλιξη που δεν έτυχε μεγάλης δημοσιότητας, η αρμόδια Επιτροπή του ελληνικού Κοινοβουλίου ενέκρινε την ενεργοποίηση προγραμμάτων των Ενόπλων Δυνάμεων, από τα οποία ξεχωρίζουν τα ισραηλινά αεροπορικά όπλα Spice και Rampage. Όσο κι αν δεν φαίνεται εκ πρώτης όψεως, πρόκειται για παραμέτρους της ίδιας εξίσωσης που θα έπρεπε να οδηγούν σε διαφορετικά συμπεράσματα και ενέργειες. Όσον αφορά την MDCA, πρόκειται για προωθημένη συμφωνία που θα έχει επιπτώσεις στην περιφερειακή ισορροπία . Ακόμα και το επίπεδο των διατυπώσεων που συμφωνήθηκαν για τη συνοδευτική επιστολή από την πλευρά του Αμερικανού υπουργού Εξωτερικών Μπλίνκεν, όντως περιέχονται κάποια σημεία που διαφοροποιούνται θετικά σε σχέση με το παρελθόν. Αυτό που θα πρέπει όμως να γίνει κατανοητό είναι πως η ειδοποιός διαφορά είναι η γεωπολιτική συγκυρία , το πλαίσιο εντός του οποίου σημειώνεται η εξέλιξη. Ορθώς παρατηρήθηκε ότι

 ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ Τι σημαίνει η αλλαγή κυβέρνησης στο Ισραήλ για την Ελλάδα -Ποιοι «τέλειωσαν» τον Νετανιάχου. AP Photo/Oded Balilty Η «μετά-Νετανιάχου» εποχή σε Ισραήλ, Μ. Ανατολή, Αν. Μεσόγειο - Οι νέες προκλήσεις και οι νέες ισορροπίες. Η αλλαγή «φρουράς» στο πρωθυπουργικό γραφείο του Ισραήλ, διαταράσσει ισορροπίες και βεβαιότητες όχι μόνο στο εσωτερικό της χώρας αλλά και σε όλη τη Μέση Ανατολή και επηρεάζει με την αβεβαιότητα την οποία προκαλεί, ένα ευρύτερο πλαίσιο των διεθνών σχέσεων, εμπλέκοντας περιφερειακές και παγκόσμιες δυνάμεις που με τον ένα η άλλο τρόπο πρωταγωνιστούν στη σοβαρότερη και πιο επικίνδυνη διεθνή διένεξη. Το ερώτημα μας πριν λίγο καιρό σε έναν ισχυρό παράγοντα του ισραηλινού Υπουργείου Εξωτερικών: «Τι θα συμβεί εάν ο Νετανιάχου χάσει την πρωθυπουργία;». Η απάντηση δόθηκε χωρίς δεύτερη σκέψη: «Η εξωτερική πολιτική, οι στρατηγικές επιλογές του Ισραήλ δεν εξαρτώνται από έναν πρωθυπουργό ή από έναν Υπουργό Εξωτερικών. Υπάρχουν θεσμοί του κράτους που χαράσσουν την

ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ   Ανάλυση: Το Ισραήλ (και η Ελλάδα) στη μετά Νετανιάχου εποχή.     Τι σημαίνει η "πτώση" του Νετανιάχου. Το να εκπονήσει κανείς τον πολιτικό επικήδειο του Βενιαμίν Νετανιάχου, αποτελεί εγχείρημα παράτολμο και ίσως πρόωρο. Και αυτό διότι ο πρωταγωνιστής της ισραηλινής πολιτικής σκηνής εδώ και τρεις δεκαετίες, έχει αποδειχθεί εξαιρετικά επιδέξιος στο να παραγκωνίζει τους αντιπάλους του, εσωκομματικούς και μη. Όμως η απώλεια της πρωθυπουργίας μετά από 12 χρόνια, και μάλιστα σε μία συγκυρία κατά την οποία ο Νετανιάχου έχει δικαστικές περιπέτειες με την κατηγορία της διαφθοράς, πιθανότατα αποτελεί τη "μοιραία στιγμή”. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι ο νέος κυβερνητικός συνασπισμός που μπόρεσε να σχηματισθεί, μετά από τέσσερις διαδοχικές εκλογικές αναμετρήσεις μέσα σε δύο χρόνια, είναι τόσο ετερόκλητος που το μοναδικό πραγματικό συγκολλητικό του στοιχείο να είναι η επιθυμία έξωσης του Νετανιάχου. Ούτε όμως είναι τυχαίο, ότι αυτό που δεν μπόρεσε να προκύψει εδώ και

ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ Ο Ν.Δένδιας κατέδειξε στην Άγκυρα  την αποτυχία της γερμανικής διαμεσολάβησης. Το στοίχημα των Συμμαχιών με Άραβες - Ισραήλ  και ο ρόλος της Τουρκίας. Οι έρωτες και οι συμμαχίες σπανίως είναι παντοτινές. Προσφέρουν όμως δυνατές στιγμές και σημαντικά πλεονεκτήματα για όσο διάστημα διαρκούν. Την Παρασκευή ο Έλληνας υπουργός Εξωτερικών Ν. Δένδιας μια ημέρα μετά την επεισοδιακή επίσκεψη του στην Άγκυρα βρέθηκε στην Πάφο για την Τετραμερή Ελλάδας-Κύπρου - Ισραήλ – Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, την Κυριακή πήγε στο Κάιρο για συνομιλίες με τον ομόλογο του Σ. Σούκρι και σήμερα μαζί με τον υπουργό Εθνικής Άμυνας θα βρεθούν στο Ριάντ για την υπογραφή μιας ακόμη συμφωνίας στρατιωτικής συνεργασίας αυτή τη φορά με τη Σαουδική Αραβία. Η Ελλάδα έχει κατορθώσει τα τελευταία χρόνια να εμπλακεί δυναμικά στη διαμόρφωση μιας νέας αρχιτεκτονικής ασφάλειας στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, Μέσης Ανατολής, Βόρειας Αφρικής και του Κόλπου, με αρχικό κίνητρο την αναζήτηση αντίβαρου σ

  Το γάντι της Γαλλοϊσραηλινής πρόκλησης  και η ανάγκη για μια περιφερειακή στρατηγική με ορίζοντα 100ενταετίας. Η διαμόρφωση μιας στρατηγικής σχέσης με την Γαλλία , όπως και η ανάγκη να διερευνηθούν οι δυνατότητες που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε μια  στοχευμένη στρατηγική σχέση με το Ισραήλ ,  δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται ως μια διαχειριστική πράξη πρόσληψης σωματοφυλάκων  που υποτίθεται ότι θα προστατεύουν την χώρα έναντι κινδύνων, χωρίς να χρειαστεί εμείς να κουνήσουμε το δακτυλάκι μας. Μια τέτοια αντίληψη,  φαιδροποιεί και απαξιώνε ι την στρατηγική σκέψη,  νομιμοποιεί  την στρατηγική απραξία,  εμφανίζει ως περιττό και ανούσιο  κάθε σοβαρό επιτελικό σχεδιασμό,  καθηλώνει την χώρα  σε λογικές διαχείρισης της «πεπατημένης»  και εντέλει την καθιστά απολύτως ανίκανη  να παρακολουθεί ενεργητικά τα διαδραματιζόμενα,  σε μια εποχή πλούσια σε δυναμικές ανακατατάξεις και γεωπολιτικές ανατροπές με ευρύτερη στρατηγική σημασία . Για μας,  αυτή η σύνθετη πρόκληση,  θα πρέπει να εκλαμβάνεται ως